Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα "ThePresident.gr", στις 27 Φεβρουαρίου 2025.
"Ο λαϊκισμός και η στοχοποίηση δεν εκφράζουν τις κοινωνικές αγωνίες"
Ακούω πολλούς να υποστηρίζουν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους ότι η πολιτική ατμόσφαιρα, λόγω της τραγωδίας των Τεμπών, είναι τοξική με… ευθύνη της κυβέρνησης. Πραγματικά, αναρωτιέμαι τι ακριβώς ισχυρίζονται… Δηλαδή μας λένε ότι η κυβέρνηση έπρεπε να ανέχεται το παραλήρημα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, που καθημερινά διαστρεβλώνουν την αλήθεια, και να μένει άπραγη; Να μένει απαθής όταν την βρίζουν με χυδαία σχόλια και την ειρωνεύονται στις κομματικές τους εκδηλώσεις; Να σιωπήσει για χάρη της κοινωνικής ηρεμίας όταν η αντιπολίτευση εργαλειοποιεί τον ανθρώπινο πόνο και ταΐζει συστηματικά το “τέρας του λαϊκισμού”; Έπρεπε να ακούει βουλευτές της αντιπολίτευσης να μας αποκαλούν “δολοφόνους” σε τηλεοπτικές συζητήσεις και να γυρίζει και το άλλο μάγουλο ως καλός… Σαμαρείτης, παριστάνοντας πως δεν συμβαίνει τίποτα;
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, η ευθύνη για την πολιτική τοξικότητα έχει ονοματεπώνυμο: Νίκος Ανδρουλάκης και Σωκράτης Φάμελλος, που παριστάνουν τους τηλεδικαστές και τους εισαγγελείς γιατί πιστεύουν ότι ο δικός τους μικροκομματικός σκοπός αγιάζει τα μέσα. Καθημερινά “σπέρνουν” την καχυποψία στην κοινωνία επιδιώκοντας να φθείρουν την αξιοπιστία των θεσμών και να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Και όλα αυτά γιατί αναζητούν “σανίδα” πολιτικής σωτηρίας.
Απέναντι σε αυτήν την αδιανόητη πρακτική, εμείς απαντούμε στηρίζοντας το έργο της Δικαιοσύνης και υποστηρίζοντας κάθε προσπάθεια που μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια και τη διαφάνεια. Δεν υπάρχει ούτε ένας συμπατριώτης μας που δεν απαιτεί να χυθεί άπλετο φως και να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης όσοι αποδειχθεί ότι έχουν ευθύνες. Αυτό, όμως, θα το κρίνουν οι καθ’ύλην αρμόδιοι που είναι οι δικαστές. Η Κυβέρνηση ακολουθεί αυτήν την οδό με σεβασμό στις οικογένειες των θυμάτων και στην απαίτηση της κοινωνίας να φωτιστεί κάθε πτυχή της τραγωδίας.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπήρξαν και άστοχοι χειρισμοί αυτά τα δυο χρόνια, όμως δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η αντιπολίτευση κινείται από πολιτική σκοπιμότητα. Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ χρεώνει στον Χρήστο Τριαντόπουλο “ψυχική συνδρομή” στο… μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος. Δεν είναι αυτό ένδεια αποδείξεων και επιχειρημάτων; Όσο για τον κ. Φάμελλο, είναι αστείο να μιλά για απονομιμοποιημένο Πρωθυπουργό, ο πρόεδρος ενός κόμματος που έχει χάσει το 70% της εκλογικής του δύναμης και διαθέτει δυο υπουργούς αμετάκλητα καταδικασμένους από την Δικαιοσύνη.
Συνοψίζοντας, τα λαϊκά δικαστήρια που επιθυμούν να στήνουν ορισμένοι στις πλατείες πληγώνουν και τραυματίζουν βαθιά τη Δημοκρατία. Ο λαϊκισμός, η στοχοποίηση και η ανθρωποφαγία δεν οδηγούν πουθενά, ούτε εκφράζουν τις κοινωνικές αγωνίες. Απεναντίας εργαλειοποιούν τον ανθρώπινο πόνο και τον κάνουν μέρος του πολιτικού παιχνιδιού τους.
Επιπρόσθετα, η αντιπολίτευση οφείλει, εάν θέλει να στέκεται υπεύθυνα ως προς στα γεγονότα, να είναι πιο προσεχτική όσον αφορά στις δημόσιες τοποθετήσεις της για την Δικαιοσύνη και να πάψει να τροφοδοτεί άκριτα την τοξικότητα και τη μισαλλοδοξία. Όλοι τασσόμαστε υπέρ της απονομής δικαιοσύνης και της τιμωρίας όσων κριθούν ένοχοι. Και όλοι πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι εκείνοι που μετατρέπουν τον θυμό των συγγενών των θυμάτων σε αντικείμενο εκμετάλλευσης δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην πατρίδα. Για παράδειγμα, πρόσφατα, σε εκδήλωση στο ΑΠΘ, ακούστηκε και καταχειροκροτήθηκε το σύνθημα “να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας”. Αυτό επιδιώκουν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ; Να αναλάβουν δράση αυτόκλητοι εισαγγελείς αντί για τη συντεταγμένη Δικαιοσύνη; Ή μήπως φτιάχνουν κλίμα ώστε σε περίπτωση που η απόφαση της Δικαιοσύνης δεν εξυπηρετεί τα “θέλω” τους να μπορούν στη συνέχεια να την καταγγείλουν ως “πουλημένη”;
Και κάτι τελευταίο, αν το πολιτικό σύστημα δεν προσέξει, δεν θα την “πληρώσει” μόνο η Κυβέρνηση αλλά συνολικά η Δημοκρατία μας. Και τότε η κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς θα γίνει κρίση εκπροσώπησης που θα οδηγήσει σε άνοδο των λαϊκίστικων και ανορθολογικών δυνάμεων που πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας.
