Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εφημερίδα «Πολιτική», που δημοσιεύτηκε στις 20 Ιανουαρίου 2024.
«Γιατί διαφωνώ με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια»
Στην πολιτική και προσωπική ζωή μου έχω αποδείξει ότι δεν είμαι δογματικός, ούτε οπαδός του άσπρου-μαύρου. Απεναντίας, ακούω με σεβασμό κάθε άποψη, πάντα με την καλύτερη των προθέσεων, δίχως αφορισμούς και παρωπίδες. Συζητώ και αναλόγως συμφωνώ ή διαφωνώ, βασιζόμενος σε επιχειρήματα και αποφεύγοντας τις εντάσεις που δεν προσφέρουν τίποτα στο δημόσιο διάλογο. Τον ίδιο δρόμο της ευθύνης ακολουθώ και σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο θεωρώ ότι άνοιξε σε λάθος χρονική στιγμή. Και αυτό γιατί αφενός η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που έχει αναπτυχθεί αδικεί συνολικά το έργο της Κυβέρνησης, τόσο αυτό που παράχθηκε στην πρώτη κυβερνητική θητεία όσο και τα σημαντικά νομοσχέδια που κατατίθενται τους επόμενους μήνες και αφετέρου, διότι η κοινωνία μας αποδεικνύεται ότι δεν είναι έτοιμη να το συζητήσει.
Σε ό,τι με αφορά, έχοντας μεγαλώσει σε μια παραδοσιακή οικογένεια οι αρχές και οι αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκα είχα ως επίκεντρο και πρότυπο τον πατέρα και τη μητέρα και όχι τον γονέα Α και τον γονέα Β. Αυτή είναι, εξάλλου, η βάση της κοινωνίας από την αρχή της ανθρωπότητας έως σήμερα. Προφανώς οι εποχές αλλάζουν και ουδείς αμφιβάλλει ή αμφισβητεί ότι αναπτύσσονται και υπάρχουν αισθήματα αγάπης και συντροφικότητας ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου, ωστόσο ηθικά και συνειδησιακά δεν αποδέχομαι τον αναπροσανατολισμό του θεσμού της οικογένειας. Για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δεν θα πάρω διαζύγιο από τις αρχές και τις αξίες μου, ούτε θα συμβιβαστώ με τη θυσία του θεσμού της οικογένειας στο όνομα του προοδευτισμού.
Και επειδή στο πεδίο της επιχειρηματολογίας τίθεται το ζήτημα των παιδιών, άποψή μου είναι ότι μπορεί κάλλιστα να υπάρξει τροπολογία στο πλαίσιο του θεσμοθετημένου συμφώνου συμβίωσης που θα βελτιώνει τις σημερινές συνθήκες και θα κλείσει οριστικά και αμετάκλητα το θέμα, γεγονός που θα βάλει τέλος σε αυτήν την σπατάλη πολύτιμου πολιτικού χρόνου για τα πολλά και σημαντικά ζητήματα που αφορούν την κοινωνία. Σημαντικά νομοθετήματα που σχετίζονται με τομές όπως η επιστολική ψήφος, η ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων, η επιτάχυνση στην απονομή δικαιοσύνης, η αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, αλλά και οι παρεμβάσεις της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ακρίβειας επισκιάζονται από ένα θέμα που διχάζει και περνούν στα... ψιλά γράμματα της ιστορίας όταν υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αποτελούν το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας.
Η αντίθεσή μου στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν σημαίνει αυτοδικαίως ότι είμαι "ομοφοβικός" ή ότι δεν αποδέχομαι και δεν σέβομαι τους ομοφυλόφιλους, ούτε επιτρέπω στον οποιονδήποτε να με κατατάσσει στους "πολιτικάντηδες" και τους "θρησκόληπτους". Αυτή είναι μια επιθετική, ισοπεδωτική αντίληψη που προωθείται από συγκεκριμένους κύκλους, η οποία δεν προσφέρει τίποτα ουσιώδες στο δημόσιο διάλογο και συν τοις άλλοις καταπατά το ατομικό μου δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση.
Έχω άποψη, έχω επιχειρήματα, δικαιούμαι να τα εκφράσω βάσει της συνείδησής μου. Αυτό πράττω και θα συνεχίσω να πράττω.
