Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ηλεκτρονική εφημερίδα «30 Ημέρες» του Ωραιοκάστρου, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2022.
«Να απολαμβάνουμε το δώρο της ζωής»
Στη δική μου θεώρηση των πραγμάτων η ζωή των δημόσιων προσώπων πρέπει να είναι «κρυστάλλινη». Από τη στιγμή που παίρνεις την απόφαση να «εκτεθείς» στα κοινά δεν νοείται να κρύψεις πράγματα ούτε να «καμουφλάρεις» καταστάσεις, διότι τότε «σπάει» ο δεσμός της εμπιστοσύνης με την κοινωνία.
Αποφάσισα να δώσω δημόσια τη μάχη με τον καρκίνο και να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας μετά από πολλές εσωτερικές διεργασίες, γιατί η αγάπη και τα μηνύματα που έλαβα μου δίνουν καθημερινά απίστευτη δύναμη να διώξω το φόβο που φώλιασε μέσα μου τις πρώτες ημέρες, αλλά και γιατί νιώθω πως έχω ευθύνη και υποχρέωση να ανταποδώσω τα άπειρα μηνύματα συμπαράστασης που έχω λάβει, δίνοντας με τη σειρά μου δύναμη στους συμπατριώτες μου που δίνουν σιωπηλά τη δική τους μάχη με τον καρκίνο.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν αισθάνθηκα καθόλου άβολα. Παρά μόνο υπερηφάνεια και... αίσθημα καθήκοντος όταν την Κυριακή 10 Οκτωβρίου έγινα μέρος της μεγαλύτερης ενημερωτικής εκστρατείας που διοργάνωσε το «Άλμα Ζωής» στην παραλία της Θεσσαλονίκης για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.
Το έκανα με υπερηφάνεια προκειμένου να δείξω σε όσες και όσους βρέθηκαν στο χώρο ότι τον καρκίνο δεν πρέπει να τον φοβόμαστε. Αντίθετα μόνο όταν τον κοιτάμε κατάματα τον... ξορκίζουμε!
Προφανώς δεν παραβλέπω ότι το πιο δύσκολο είναι η διάγνωση και το μετέωρο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι να κατανοήσεις πλήρως τι ακριβώς έχεις και πως θα το αντιμετωπίσεις. Η συγκεκριμένη ασθένεια «είναι η σκοτεινή πλευρά της ζωής, μια δεύτερη... υπηκοότητα» όπως εύστοχα έγραψε η Αμερικανίδα συγγραφέας Σούζαν Σόνταγκ. Όμως, σε καμία περίπτωση, εν έτει 2022, δεν πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν τη νόσο προσωπική τους αποτυχία.
Στη δική μου περίπτωση τολμώ να πω πως ήμουν τυχερός γιατί η διάγνωση έγινε έγκαιρα και πριν το όλο ζήτημα πάρει διαστάσεις. Ας είναι καλά η σύζυγός μου, η Γιώτα!
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι ήμουν... ατρόμητος. Δεν θα τον παραστήσω ούτε θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλο μου. Τις πρώτες ώρες με κατέκλυσαν άπειρα συναισθήματα. Η απορία «γιατί σε εμένα» μοιραία ήρθε πρώτη στο μυαλό μου, για να τη συνοδεύσει η απάντηση: «πως καμία ασθένεια δεν κάνει διακρίσεις». Αφέθηκα στα συναισθήματα μου, δεν ύψωσα τείχη με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου και γρήγορα συνειδητοποίησα ότι μπροστά μου έχω τη μεγαλύτερη μάχη που καλούμαι να δώσω και πρέπει να την κερδίσω. Είπα «όχι» στη μεμψιμοιρία, «ναι» στη ζωή. Έθεσα έναν στόχο και εργάστηκα για αυτόν. Να τα καταφέρω! Και σήμερα είμαι σε θέση να γράφω αυτές τις γραμμές αφήνοντας πίσω μου τις όποιες μελαγχολικές σκέψεις. Η μάχη δόθηκε, κερδήθηκε και τώρα λέω «τέλος καλό, όλα καλά».
Με τις ημέρες να περνούν αντιλαμβάνομαι ότι ξένισε πολλούς η είδηση πως ένας άνδρας μπορεί να προσβληθεί από καρκίνο του μαστού. Είναι σπάνιος, όμως υπαρκτός. Για κάθε 100 καρκίνους του μαστού που θα διαγνωσθούν, ο ένας αφορά άνδρα.
Αυτό το στατιστικό στοιχείο μας υπενθυμίζει ότι ο καρκίνος του μαστού στους άνδρες είναι μια ασθένεια όπως οι άλλες και εφόσον την εντοπίσεις έγκαιρα είναι ιάσιμη. Η έγκαιρη διάγνωση είναι αυτή που σώζει ζωές!
Αυτό είναι το μήνυμά μου προς κάθε φίλο που διαβάζει αυτές τις γραμμές, όπως μου το δίδαξε η πρόσφατη εμπειρία.
Επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Μην αμελείτε την υγεία σας, μην αμελείτε τον εαυτό σας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Γι' αυτό ας εκτιμούμε και ας απολαμβάνουμε όσα έχουμε σήμερα.
Και με την ευκαιρία να αξιοποιούμε και να απολαμβάνουμε καθημερινά το πολύτιμο δώρο της ζωής. Γιατί, ξέρετε, τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Ευτυχία στη ζωή σημαίνει να είσαι παρόν σε αυτήν. Και αν τα χρόνια γλιστρούν σαν νερό, να θυμάστε πάντα πως σε αυτά αντανακλάται η ποιότητα της ζωή μας για την οποία πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το πώς την έχουμε ζήσει. Κάθε ρυτίδα στο πρόσωπό μας, κάθε χαρά και πόνος είναι μια πολύτιμη εμπειρία.
Μου το περιέγραψε γλαφυρά ένας άνθρωπος που εκτιμώ απεριόριστα όταν μου τηλεφώνησε τις πρώτες ώρες μετά το χειρουργείο που έκανα. «Θόδωρε», μου είπε, «κάθε νέα ημέρα διαθέτει 1440 λεπτά νέων επιλογών. Από εδώ και στο εξής αξιοποίησε κάθε δευτερόλεπτο όχι μόνο για τη δουλειά, αλλά και για τον εαυτό σου».
Είχε δίκιο, γιατί κάθε χρόνος είναι μια πολύτιμη ευκαιρία να δημιουργήσουμε και να συγκεντρώσουμε αναμνήσεις. Να βιώσουμε στιγμές, να γεμίζουμε σελίδες στο ημερολόγιο της ζωής μας. Γιατί, σε τελική ανάλυση, καθώς εξελισσόμαστε, ο εαυτός μας απαρτίζεται από βιώματα, εμπειρίες και ξεχωριστές στιγμές.
