Άρθρο του Βουλευτή Β΄ θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα «Grtimes.gr», που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 17 Αυγούστου 2022.
«Η μεγάλη εθνική πληγή του δημογραφικού»
Η τελευταία απογραφή επιβεβαίωσε ότι σε ορίζοντα μισού αιώνα το δημογραφικό απειλεί να αποδεκατίσει τον ελληνικό πληθυσμό. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη «πληγή» που βασανίζει το Έθνος μας αφού για πρώτη φορά μεταπολεμικά ο πληθυσμός της χώρας μας μειώνεται επικίνδυνα καθώς οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις.
Η Ελλάδα «γερνάει» και αυτό είναι -δυστυχώς- ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός αφού τα στοιχεία καταγράφουν ανησυχητική μείωση του πληθυσμού κατά 3,5% την τελευταία δεκαετία. Αναλογιστείτε, μονάχα, ότι για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός μιας χώρας ο μέσος αριθμός γεννήσεων πρέπει να κυμαίνεται περίπου στο 2,1 παιδιά ανά οικογένεια, όταν την ίδια στιγμή στην Ελλάδα ο αντίστοιχος δεν ξεπερνά το 1,4 παιδιά ανά οικογένεια.
Μοιραία, η κατάρρευσή των γεννήσεων, η αύξηση των θανάτων και η εκτόξευση της δημογραφικής γήρανσης μας φέρνουν ενώπιον ενός υπαρξιακού ζητήματος η διαχείριση του οποίου απαιτεί τη συστράτευση όλων των κοινωνικών δυνάμεων της χώρας.
Διαφορετικά δεν είναι μακριά η στιγμή που η μείωση του πληθυσμού μας είναι πολύ πιθανό να φτάσει έως 1,4 εκατομμύρια πολίτες το 2035 και έως 2,5 εκατομμύρια το 2050, σε μια καθόλα αρνητική εξέλιξη που συνεπάγεται ότι σε 28 χρόνια οι Έλληνες δεν θα ξεπερνούμε τα 8,3 εκατομμύρια από τα 10,7 που είμαστε σήμερα.
Κάπως έτσι, στο δημογραφικό ζήτημα αποτυπώνονται όλες οι προκλήσεις της σύγχρονης Ελλάδας, καθώς εισβάλλει ορμητικά στον δημόσιο διάλογο ως εθνική προτεραιότητα. Το πρόβλημα μας αφορά όλους και ως εκ τούτου κοινή πρέπει να είναι και η αντιμετώπισή του.
Όπως τόνισε, άλλωστε, ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, απέναντι στις δυσμενείς διαπιστώσεις υπάρχει μόνο ο δρόμος της θετικής και πολυμέτωπης αντιμετώπισης από την Πολιτεία. Στο πλαίσιο αυτό, υλοποιούμε συγκεκριμένες πολιτικές που στο επίκεντρο έχουν τη στήριξη των νέων γονέων, την εφαρμογή θεσμικών μέτρων για τη γενικότερη προετοιμασία της κοινωνίας και του κράτους στις δημογραφικές εξελίξεις, τη λήψη μέτρων για τη διαχείριση της ενεργού γήρανσης και την προώθηση της διαγενεακής αλληλεγγύης και τέλος την αντιστροφή του φαινομένου του brain drain.
Επειδή, όμως, το δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό αλλά πρωτίστως ποιοτικό, αναλογιστείτε και κάτι ακόμα. Το 2050 από τα περίπου 8 εκατομμύρια Έλληνες, η συντριπτική πλειοψηφία θα είναι μεσήλικες και υπέργηρα άτομα, γεγονός που σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος θα αντιστοιχεί σχεδόν σε έναν συνταξιούχο. Πρόκειται για μια αναλογία που υπονομεύει τη δυνατότητα της πατρίδας μας να παράγει ατομικό και δημόσιο πλούτο.
