Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα «Oraiokastro24.gr», που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2022
«Ο αθλητισμός είναι χαρά και όχι ζήτημα ζωής ή θανάτου»
Δεν το χωράει ανθρώπινος νους ότι ο 19χρονος Άλκης έχασε τη ζωή του επειδή μια ομάδα νεαρών αντιμετωπίζουν τον αθλητισμό ως προέκταση του εγωισμού τους. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα στυγερό έγκλημα και άπαντες οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι ο τοξικός οπαδισμός μετατρέπει τον φίλαθλο σε «στρατιώτη» και τα ομαδικά αθλήματα σε «πόλεμο».
Μόνο που το νόημα του αθλητισμού δεν είναι αυτό, ούτε φυσικά αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου...
Υπό αυτές τις θλιβερές συνθήκες η φράση «καταδικάζουμε τη βία», που γράφτηκε και ειπώθηκε κατά κόρον τις τελευταίες ημέρες, πρέπει να γίνει αφετηρία να σπάσουμε το απόστημα.
Στο πλαίσιο αυτό η Κυβέρνηση πορεύεται με τρεις κατευθυντήριους άξονες για την αντιμετώπιση των φαινομένων της οπαδικής βίας. Μέτρα όπως η ακόμα μεγαλύτερη αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου σε ό,τι αφορά στη λειτουργία των Λεσχών Φιλάθλων και των παραρτημάτων τους, οι αναγκαίες προσαρμογές του ποινικού κώδικα και η εντατικοποίηση των ελέγχων από πλευράς της Ελληνικής Αστυνομίας που ανακοινώθηκαν τα τελευταία 24ωρα, προστίθενται σε μια σειρά άμεσων και αποτελεσματικών κυβερνητικών παρεμβάσεων που προηγήθηκαν από το 2019 έως σήμερα για την ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και ελέγχου. Αναφέρομαι στην επιστροφή του «ιδιώνυμου», η εφαρμογή του οποίου μείωσε τα κρούσματα βίας στον επαγγελματικό αθλητισμό κατά 80%, στη ρύθμιση των οργανωμένων μετακινήσεων των οπαδών, στην επέκταση των τοπικών και χρονικών ορίων εφαρμογής των ποινικών διατάξεων για πράξεις αθλητικής βίας που έχουν αμιγώς οπαδικά κίνητρα, αλλά και στη δυνατότητα που δόθηκε στην ΕΛ.ΑΣ. να διενεργεί δειγματοληπτικούς ελέγχους στους κατόχους εισιτηρίων κατά την έλευσή τους στις αθλητικές εγκαταστάσεις.
Συμμετέχοντας και εγώ, ως ενεργός πολίτης, στο δημόσιο διάλογο, καταθέτω τρεις ακόμα πρωτοβουλίες οι οποίες πιστεύω ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η πρώτη αφορά στην αυστηροποίηση των ελέγχων στους νόμιμους εκπροσώπους των συνδέσμων. Ως φυσικά πρόσωπα πρέπει να διώκονται όταν διαπιστώνονται παραβατικές συμπεριφορές από τους συνδέσμους που εκπροσωπούν. Η δεύτερη έχει να κάνει με τον ρόλο που διαδραματίζουν τα οπαδικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που για χάρη του κλικ και της ακροαματικότητας περνούν πολύ συχνά από την ενημέρωση στην υπερβολή. Τέλος, τη «φωτιά» της οπαδικής βίας πυροδοτούν και οι δηλώσεις αθλητικών παραγόντων, οι οποίοι πολλές φορές με τα λεγόμενα και τις πράξεις τους εξωθούν τις καταστάσεις στα άκρα.
Εφόσον το πάθημα δεν γίνει επιτέλους μάθημα, εκτιμώ ότι ο αποκλεισμός των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί ως μοχλός πίεσης.
Σε κάθε περίπτωση δεν αρκεί να καταδικάζουμε τη βία. Ούτε φτάνει να καταδικαστούν οι αυτουργοί. Το ζητούμενο είναι να μιλήσουμε ανοιχτά για όσα και όσους μετατρέπουν τους οπαδούς των ομάδων σε εχθρούς του ενός για τον άλλον.
