Άρθρο του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην ιστοσελίδα «Grtimes.gr», που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 03 Φεβρουαρίου 2022
«Οι βρυχηθμοί εκτροπής του Πολάκη και η αριστερή νοοτροπία του διχασμού»
H πρόσφατη κακόγουστη παράσταση του Παύλου Πολάκη στη Βουλή με την απαξίωση των θεσμών, την αμφισβήτηση της δικαιοσύνης και τις κραυγές, είναι οι βρυχηθμοί ενός φαύλου Αριστερού πολιτικού συστήματος που επενδύει στην τοξικότητα, στο φόβο και τον διχασμό.
Είναι η ηχώ μιας «παρέας» που θέλησε να καταλάβει τους «αρμούς της εξουσίας», πορευόμενη με οδηγό την αρχή πως «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας».
Είναι η αντανάκλαση ενός συνονθυλεύματος προσώπων και ιδεολογιών που επενδύουν στο λαϊκισμό και παριστάνουν το «λαϊκό μέτωπο», ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από υπερφίαλοι αλαζόνες που αρέσκονται να ζουν με μύθους, αναζητώντας δικαιολογίες για τις αποτυχίες τους και επιρρίπτοντας ευθύνες σε ψεύτικους ή ανύπαρκτούς εχθρούς.
Επί της ουσίας, ο Παύλος Πολάκης απέδειξε για πολλοστή φορά τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και τι εκπροσωπεί. Ένα κόμμα που δεν υπήρξε ποτέ η απάντηση στην κρίση, μα το αποτέλεσμα της κρίσης.
Μόνο που η αλήθεια δεν κρύβεται, καθώς διαθέτει τον τρόπο να διαψεύδει όσους αρέσκονται να ζουν με αυταπάτες.
Δεν θα διαφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι σε πολλές χώρες της Δύσης η Αριστερά διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στα μεγάλα ζητήματα κάθε εποχής. Με τα λάθη και τις αστοχίες της, θα προσθέσω...
Όμως, κατά την προσωπική μου άποψη, κάτι αντίστοιχο δεν συνέβη ποτέ στην Ελλάδα. Τόσο ο Συνασπισμός τις δεκαετίες του 1980 και 1990, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως μετεξέλιξη του, ουδέποτε υπερασπίστηκαν τον νομικό πολιτισμό, το κοινωνικό κράτος και την παιδεία.
Κάθε άλλο, θα έλεγα... Διαχρονικά επενδύουν στην κακοτεχνία του διχασμού, με τις... παρακαταθήκες και τα «αποτυπώματά» τους στην ιστορία να είναι εμφανή και κυρίως να μην επιδέχονται αμφισβητήσεις.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Η διακυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά» έμεινε στην ιστορία ως εκείνη που έκλεισε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls, μείωσε δραστικά τις συντάξεις 21 φορές, «έκοψε» τις συντάξεις χηρείας, υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη, δέσμευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, αναγνώρισε στα Σκόπια μακεδονική ταυτότητα, εθνότητα και γλώσσα.
Ακόμα και σήμερα, όμως, ως αξιωματική αντιπολίτευση, επενδύει στην πολιτική του πεζοδρομίου και της έντασης. Επιτίθεται στο σχέδιο της Κυβέρνησης για τη διαχείριση της πανδημίας προτάσσοντας τους νεκρούς. Βάλλει κατά της αστυνομίας, με αφορμή τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια, ενώ σιωπά και αρνείται να καταδικάσει ακόμα και τις απαράδεκτες απειλές εις βάρος της ζωής του Πρύτανη του ΑΠΘ, κ. Νίκου Παπαϊωάννου.
Και όταν τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν αποδίδει, επαναφέρουν την εμφυλιοπολεμική ρητορική όπως προκύπτει από το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα σε φιλική προς αυτόν εφημερίδα. Η αναφορά του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ πως «ήρθε η ώρα η υπόθεση της πολιτικής αλλαγής να γίνει υπόθεση όλων των δημοκρατικών πολιτών», είναι άλλη μια απόδειξη ότι η πόλωση του πολιτικού κλίματος είναι η μόνη διέξοδος από το στρατηγικό αδιέξοδο που έχουν περιέλθει.
Προσέξτε, στην πολιτική οι διαφωνίες είναι θεμιτές. Πολλές φορές είναι και αναγκαίες στο πλαίσιο του διαλόγου. Είναι άλλο πράγμα, όμως, να διαφωνείς με επιχειρήματα και άλλο να αποκαλείς «φασίστες» και «προδότες» όσους διαφωνούν μαζί σου, εν είδει κοινωνικού εκφοβισμού ή να σκαρφίζεσαι χυδαία στιχάκια που στοχοποιούν τον Πρωθυπουργό προκειμένου να δημιουργήσεις κλίμα οργής στην κοινωνία.
Πολύ εύστοχα, λοιπόν, η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου περιέγραψε την αξιωματική αντιπολίτευση ως ένα «ψευτο-νεανικό ΚΚΕ που μπορεί να προσελκύσει με θρασύ ύφος την εύπιστη νεολαία», την οποία προσθέτω εγώ ότι προσπαθεί να αναδείξει σε κοινωνική τάξη.
Είτε το θέλουν, όμως, είτε όχι, στην Ελλάδα έχουμε κοινοβουλευτική Δημοκρατία όπου κυριαρχούν το Σύνταγμα και οι νόμοι. Όπου κυριαρχούν η νομιμότητα και η ευταξία.
Οι εποχές που η συντεταγμένη Πολιτεία τελούσε υπό τον διαρκή εκφοβισμό του ΣΥΡΙΖΑ και του κάθε Πολάκη έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Δεν χωρούν στην Ελλάδα του 2022.
Τους υπενθυμίζω ότι η σημερινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν τη θετική κρίση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων που τους εμπιστεύεται για τη διαχείριση των κρίσεων.
Τους υπενθυμίζω ακόμη ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει εκλεγεί με την ψήφο του ελληνικού λαού και μπορεί να αλλάξει μόνο μέσα από την εκλογική διαδικασία όπου οι πολίτες θα αποφασίσου και πάλι με την ψήφο τους. Τους υπενθυμίζω, τέλος, ότι η εφαρμογή του νόμου είναι και θέμα Δημοκρατίας.
Με λίγα λόγια: Τα όσα είπε ο Παύλος Πολάκης μας υπενθυμίζουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως αν αναλάβουν ξανά τις τύχες της χώρας θα γκρεμίσουν τη διάκριση των εξουσιών και θα ποδηγετήσουν τη δικαιοσύνη. Θα τους το επιτρέψουμε;
