(Video) Χαιρετισμός στην εκδήλωση της ΠΟΕ για την 101η επέτειο της Ποντιακής Γενοκτονίας

Χαιρετισμός του Υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης), κ. Θεόδωρου Καράογλου, στην εκδήλωση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη για την 101η επέτειο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού (19-05-2020)

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του χαιρετισμού

Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,

ο Πόντος:
-ζει,
-τιμά
-και πενθεί!

Τίποτα δεν ξεχάστηκε, ούτε θα ξεχαστεί!

Στις ματωμένες σελίδες της ιστορίας του Έθνους μας η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου εξακολουθεί να πληγώνει τη συλλογική μνήμη.

Όσα χρόνια και αν περάσουν ο πόνος παραμένει αβάσταχτος.

Στις 19 Μαΐου του 1919 ο Ποντιακός Ελληνισμός σταυρώθηκε.

Εκατόν ένα χρόνια μετά οι 353.000 αθώες ψυχές δεν ζητούν εκδίκηση αλλά περιμένουν τη δικαίωση.

Επιθυμούν την αποκατάσταση της αλήθειας!

"Αηλί εμέν, να βάϊ εμέν.
Τα ομάτεα μ ντο ελέπνε.
Σην στράταν την αγύριστον ντο πάει κι οπίς κι έρτε"
αναφέρει ένα γνωστό ποντιακό μοιρολόι περιγράφοντας το θρήνο όσων βίωσαν:
-τον ματωμένο ξεριζωμό
-και τις θηριωδίες.

Με απέραντο σεβασμό προς όλες και όλους εκείνους που θυσιάστηκαν:
-δεν επιτρέπεται
-και δεν μπορούμε να σιωπούμε
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου υπήρξε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Οι χιλιάδες νεκροί δεν ήταν παράπλευρες απώλειες ενός πολέμου, όπως θέλουν ορισμένοι να πιστεύουν ή προσπαθούν να πείσουν τη διεθνή κοινότητα, αλλά θύματα ενός προμελετημένου σχεδίου που αποσκοπούσε στον αφανισμό όλου του Χριστιανικού πληθυσμού της Νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας.

Για αυτό και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα γεγονότα που κορυφώθηκαν στις 19 Μαΐου του 1919 αποτέλεσαν το Ολοκαύτωμα πριν το Ολοκαύτωμα.

Στις 353.000 αθώες ψυχές που χάθηκαν προσθέστε την καταστροφή:
-τουλάχιστον 1.130 εκκλησιών,
-815 κοινοτήτων
-και 960 σχολείων.
Τα στοιχεία που παραθέτω είναι ενδεικτικά του μένους που υπήρχε για ένα ξεχωριστό κομμάτι της Ελλάδας που αν και ζούσε μακριά από τον εθνικό κορμό, ωστόσο διατηρούσε αναλλοίωτο το φρόνημά του.

Κυρίες και κύριοι,
η θυσία των Ελλήνων του Πόντου υπήρξε ευλαβική προσφορά ηρωισμού.

Αποτελεί μέχρι σήμερα βωμό:
-αυτοθυσίας
-και εθνικής συνείδησης.

Γιατί, σε τελική ανάλυση, ο Πόντος δεν είναι ένας τόπος αλλά:
-ιδέα,
-πίστη,
-παράδοση
-και ελπίδα.

Υπό αυτό το πρίσμα η 19η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ημέρα:
-μνήμης,
-τιμής
-και χρέους.

Μνήμης προς εκείνους που θυσιάστηκαν,
-τιμής προς εκείνους που επέζησαν και
-χρέους προς τις μελλοντικές γενιές να θυμόμαστε τη μεγάλη τραγωδία.

Τα γεγονότα εκείνης της εποχής πρέπει να τα μαθαίνουμε στα παιδιά μας.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα κρατήσουμε άσβεστα στην ιστορία τα ονόματα των ηρώων που υπερασπίστηκαν τα ιδανικά:
-της ελευθερίας,
-της ειρήνης
-και της δικαιοσύνης.

Όσοι βρισκόμαστε απόψε εδώ ακούμε τον αναστεναγμό που βγήκε από τα στήθη των θυμάτων της γενοκτονίας.

Αποτελεί ιερό μας καθήκον να συνεχίσουμε να ποτίζουμε τις ρίζες του ελληνισμού με το νερό της εθνικής αυτογνωσίας.

Το να θυμόμαστε και να τιμούμε την ιστορία μας δεν είναι ρεβανσισμός.

Είναι υποχρέωση!
Γιατί κοινωνίες με αποδυναμωμένη εθνική συνείδηση θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη.

Κι ανασπάλλω, λοιπόν!
Διότι η διατήρηση της ιστορικής μνήμης είναι ζωτικό στοιχείο για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Είναι εκείνο που:
-μας διδάσκει
-και μας φωτίζει το μέλλον.
Όπως έγραψε και ο στρατηγός Μακρυγιάννης:
"η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους.
Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούν.
Τρώνε από εμάς και μένει και μαγιά".

Αθάνατοι οι 353.000 ήρωες του Πόντου.

Σας ευχαριστώ.