Χαιρετισμός στα εγκαίνια της περιοδικής έκθεσης "Η Ελληνίδα στον πόλεμο" στο Κιλκίς

Χαιρετισμός του Υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης) κ. Θεόδωρου Καράογλου στα εγκαίνια της περιοδικής έκθεσης "Η Ελληνίδα στον πόλεμο", που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,

στο Υπουργείο Εσωτερικών (Τομέας Μακεδονίας και Θράκης) πιστεύουμε ότι:
-η εθνική και προσωπική τιμή,
-η αλήθεια
-και η ιστορία μας
δεν τίθενται προς διαπραγμάτευση.

Γι' αυτό και μέσα από πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε φωτίζουμε γεγονότα που ξεχωρίζουν για το βαθύ περιεχόμενο τους, καθορίζοντας την ιστορική πορεία ενός λαού.

Αναφέρομαι στις στιγμές που σφραγίζουν και σηματοδοτούν την εξέλιξη ενός Έθνους.

Στιγμές του ένδοξου παρελθόντος τις οποίες κανείς δεν πρέπει:
-να αγνοεί,
-να παραβλέπει
-ή να υποβαθμίζει.

Στο πλαίσιο αυτό αποφασίσαμε να διοργανώσουμε την περιοδική έκθεση με θέμα: "Η Ελληνίδα στον Πόλεμο", την οποία παρουσιάζουμε σε όλη τη Μακεδονία και σήμερα έχουμε τη χαρά να εγκαινιάζουμε στο Κιλκίς.

Τα εκθέματα που θα μας παρουσιάσει σε λίγο ο κ. Βασίλης Νικόλτσιος εξιστορούν το ηρωικό μεγαλείο των Ελληνίδων, οι οποίες ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της ευθύνης:
-έδρασαν,
-διέπρεψαν
-και θυσιάστηκαν για την πατρίδα.

Αφηγούνται γεγονότα που δεν διδαχθήκαμε στο σχολείο, ούτε είχαν την προσοχή που τους άξιζε από τους ιστορικούς.

Επειδή, όμως, η ιστορία δεν γράφεται με τη σιωπή, έκρινα ωφέλιμο να αναδείξουμε την προσφορά των Ελληνίδων στους Εθνικούς αγώνες, απονέμοντας με τη δράση που υλοποιούμε το "παράσημο" που τους οφείλουμε ως Έθνος.

Στεκόμαστε με δέος μπροστά στα κατορθώματά τους και υποκλινόμαστε στη φλογερή πίστη που επέδειξαν όταν κλήθηκαν από τη μοίρα να υπερασπιστούν την ανεξαρτησία της πατρίδας μας.
Τις εβδομάδες, τους μήνες και τα χρόνια που οι:
-σύζυγοι,
-οι αδελφοί,
-οι πατεράδες τους,
πολεμούσαν στο μέτωπο, εκείνες κράτησαν όρθιες τις οικογένειές τους. Μαζί με εκείνες κράτησαν όρθια την Ελλάδα.

Και όταν θρήνησαν:
-παιδιά,
-συζύγους
-και συγγενείς,
όρθωσαν το δικό τους ανάστημα βαδίζοντας ισάξια στα ίδια μονοπάτια προσφέροντας:
-αίμα,
-μόχθο,
-χρήμα,
-στοργή.

Στην επανάσταση του 1821 συναντούμε την Ελληνίδα ως μαχήτρια.

Πολέμησε αγόγγυστα υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας, στο ίδιο μετερίζι με τον άνδρα της, πάντα με:
-απαράμιλλο θάρρος
-και αξιοθαύμαστη γενναιότητα.

Στο Μακεδονικό αγώνα της περιόδου 1904-1908 ανέλαβε, με αυταπάρνηση, δράση σε κάθε γωνιά της Μακεδονίας και της Θράκης.

Στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 πήρε ξανά στα χέρια της τα όπλα, ενώ στη Μικρασιατική εκστρατεία του 1922 "επούλωσε" τις πληγές της καταστροφής ως φορέας:
-αγάπης
-και ευαισθησίας.

Στα δύσκολα χρόνια του έπους του '40, οι Ελληνίδες κατευόδωσαν τους στρατιώτες δίνοντας:
-την ευχή
-και το σταυρό τους.

Άλλες ξήλωσαν τις προίκες τους,
-άλλες εκποίησαν χρυσαφικά για να ενισχύσουν τον αγώνα
-και άλλες κουβάλησαν πυρομαχικά στους ώμους, στην οροσειρά της Πίνδου.

Τις θυμόμαστε με:
-βαθύτατο σεβασμό
-και ειλικρινή ευγνωμοσύνη,
γιατί κράτησαν αδούλωτη τη γη που τους παρέδωσαν οι πρόγονοί τους, αρνούμενες να παραδοθούν στο σκοτάδι της υποταγής.

Ήταν οι χιλιάδες που μέσα από:
-τον ηρωισμό,
-την αυταπάρνηση
-και την αγάπη για την Ελλάδα,
έγιναν πρότυπο:
-αυτοθυσίας
-ανιδιοτέλειας
-και ιδεοφόρου παραδείγματος
για τις γυναίκες όλου του κόσμου.

Κυρίες και κύριοι,
η ιστορία είναι ο καθρέφτης ενός Έθνους.

Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι αντανακλά αναχρονιστικά στερεότυπα, η αλήθεια είναι πως η διδασκαλία του παρελθόντος δεν είναι μια απλή απαρίθμηση:
-γεγονότων
-και χρονολογιών,
αλλά η εμβάθυνση στο ποιοί είμαστε ως λαός και η κατανόηση των όσων έχουμε πετύχει.

Οι Έλληνες έχουμε το προνόμιο να κατοικούμε σε έναν ευλογημένο τόπο ο οποίος "ποτίστηκε" με:
-αίμα ηρώων,
-ιδρώτα εθνικού χρέους
-και δάκρυα χαράς.

Όπως έγραψε και ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του "παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούν. Τρώνε από εμάς και μένει και μαγιά".

Από αυτήν την μαγιά ήταν φτιαγμένοι:
-οι ήρωες του 1821,
-οι μαχητές των Βαλκανικών Πολέμων, οι οποίοι αποτέλεσαν συνέχεια της εθνικής μας παλιγγενεσίας
-και τέλος οι υπερασπιστές της εθνικής μας ανεξαρτησίας στο έπος του 1940.

Οι Κιλκισιώτες συμμετείχαν ενεργά στην επανάσταση του 1821, γι' αυτό και δέχθηκαν τα Οθωμανικά αντίποινα μετά το τέλος των εξεγέρσεων στη Μακεδονία, με αποτέλεσμα το Κιλκίς να καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά και πολλοί κάτοικοί του να αναγκαστούν να το εγκαταλείψουν.

Στη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα ο ελληνισμός της πόλης βρέθηκε σε δεινή θέση. Και όμως ξεχώρισε για τη δράση του.

Ο Γεώργιος Σαμαράς,
-ο Ιωάννης Δοϊρανλής,
-ο Πέτρος Κουκίδης
ήταν από τους πρώτους Κιλκισιώτες που οργάνωσαν ένοπλα σώματα.

Και δίπλα τους γυναίκες όπως:
-Η Ευαγγελία Τραϊανού Τζούκου
-και η Αικατερίνη Σταμπούλη
οι οποίες πρωτοστάτησαν στην περίθαλψη των τραυματιών Μακεδονομάχων.
Σημαντική ήταν επίσης και η συνεισφορά της οικογένειας Χατζηαποστόλου, το κτήμα της οποίας στο Μεταλλικό αποτέλεσε καταφύγιο των Μακεδονομάχων.

Για να φτάσουμε στο Β΄ Βαλκανικό πόλεμο και την τριήμερη πολύνεκρη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά.

Η νίκη του στρατού μας το 1913 υπήρξε το πιο αποφασιστικό βήμα για την τελική έκβαση του πολέμου, αφού το αποτέλεσμα της μάχης έκρινε τη μοίρα της Μακεδονίας ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωση και άλλων υπόδουλων περιοχών.

Δυο είναι τα γεγονότα που καταδεικνύουν τη σημασία εκείνης της μάχης.

Το πρώτο είναι τα λόγια του διοικητή της 2ης Βουλγαρικής στρατιάς, αντιστράτηγου Νικολάου Ιβανώφ, ο οποίος μετά την ήττα του στο Κιλκίς δήλωσε πως "όλα τα είχα προβλέψει, τα είχα σκεφθεί. Όλα εκτός από την τρέλα των Ελλήνων".
Το δεύτερο είναι ότι χρόνια αργότερα το Πολεμικό μας Ναυτικό ονόμασε "Κιλκίς" ένα θωρηκτό που είχε αποκτήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, το πρώην "Mississippi", που βυθίστηκε στις 23 Απριλίου του 1941 από γερμανικό βομβαρδιστικό.

Κάνω αυτήν την αναφορά, διότι θέλω να καταδείξω πόσο υπερήφανοι πρέπει να είμαστε για την ιστορία μας, αλλά και πόσο σημαντικό είναι να τη διδάσκουμε στα παιδιά μας.

Να μαθαίνουν ότι για να αναπνέουμε εμείς σήμερα τον αέρα της ελευθερίας, σπουδαίοι πρόγονοί μας προσέφεραν τη ζωή τους υπέρ της πατρίδος.

Επίσης, μέσα από την περιοδική έκθεση "Η Ελληνίδα στον πόλεμο", φιλοδοξούμε να κάνουμε γνωστή σε όλη τη χώρα την καθοριστική συμβολή της Μακεδονίας στην έκβαση της Επανάστασης του 1821.

Ακόμα και εμείς οι ίδιοι λέμε πολλές φορές ότι η Τουρκοκρατία στην Ελλάδα διήρκησε 400 χρόνια. Λησμονούμε ότι η Τουρκοκρατία στη Βόρεια Ελλάδα κράτησε σχεδόν 500 χρόνια.

Υπενθυμίζω ότι η Θεσσαλονίκη κατελήφθη από τους Οθωμανούς το 1430 και απελευθερώθηκε το 1912.

Και όμως, ενώ όλοι μιλούν για:
-τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη,
-τον Μάρκο Μπότσαρη
-και τους άλλους σπουδαίους ήρωες,
δεν γίνεται το ίδιο για τον αρχιστράτηγο της επανάστασης στη Μακεδονία, τον Εμμανουήλ Παππά.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η προσφορά των δικών μας ηρώων υπήρξε:
-πολύπλευρη
-και πολυσήμαντη
στο αγώνα.
Ήταν εξίσου κομβική και καθοριστική με εκείνη των υπόλοιπων αγωνιστών, διότι η δράση τους:
-καθυστέρησε,
-αποδιοργάνωσε
-και κατέστρεψε
σημαντικές δυνάμεις των Τούρκων, οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα χρησιμοποιούνταν στις επιχειρήσεις του Οθωμανικού στρατού στην υπόλοιπη Ελλάδα για να καταπνίξουν την επανάσταση.

Διεκδικούμε, λοιπόν, η συμμετοχή της Μακεδονίας στον απελευθερωτικό αγώνα να αποκτήσει τη θέση που της αξίζει στην ελληνική ιστορία.

Αποτελεί σημαντικό εθνικό κεφάλαιο το οποίο δεν πρέπει:
-ούτε να υποτιμάται,
-ούτε να αγνοείται.

Κλείνοντας, οφείλω να ευχαριστήσω όσους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της έκθεσης.
Την επιμέλεια ανέλαβαν:
-ο μουσειολόγος Νικόλαος Νικόλτσιος,
-η μουσειολόγος Στέλλα Συλαίου,
-ο Συνταγματάρχης ε.α. Βασίλειος Νικόλτσιος,
-η ιστορικός Ευαγγελία Πάλλα
-και η φοιτήτρια αρχιτεκτονικής Αγγελική Καλιπτσίδη.

Το φωτογραφικό υλικό που εκτίθεται είναι από:
-το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο,
-το Πολεμικό Μουσείο,
-τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων,
-τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων,
-τη Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής,
-το ίδρυμα Άκτια Νικόπολις,
-το Μουσείο Φωτογραφίας "Χρήστος Καλεμκέρης",
καθώς και τις προσωπικές συλλογές:
-του Νικόλαου Νικόλτσιου,
-του Δημήτριου Γιαννόγλου,
-του Βασίλειου Νικόλτσιου
-και της Κατερίνας Πετρίδου.
Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω την ηγεσία του Γ' Σώματος Στρατού για τη μεταφορά της έκθεσης.

Η προτροπή μου προς όλους σας είναι να κρατάμε πάντα ψηλά την εθνική μας υπερηφάνεια.

Είμαστε ένα υπερήφανο Έθνος και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε όσο δύσκολα και αν περάσαμε στο πρόσφατο παρελθόν.

Ανταπεξήλθαμε γιατί ξέρουμε να αγωνιζόμαστε.

Ορθοποδήσαμε γιατί το δέντρο του ελληνισμού έχει γερές ρίζες.

Οι Έλληνες είμαστε Έθνος και λαός της ειρήνης και της φιλίας.

Εφόσον, όμως, χρειαστεί ξέρουμε πως να υπερασπιζόμαστε, δίχως ίχνος εκπτώσεων:
-την ελευθερία
-και τα σύνορά μας.
Η Ελλάδα δεν εκβιάζεται και όποιος τολμήσει να παραβιάσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα θα βρεθεί αντιμέτωπος με την κόψη του σπαθιού την τρομερή.

Το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο και έχει συγκεκριμένους αποδέκτες.

Με αυτές τις σκέψεις ευχαριστώ όλες και όλους για την παρουσία στα εγκαίνια της περιοδικής έκθεσης "Η Ελληνίδα στον Πόλεμο".

Κάθε παρουσία μου στο Κιλκίς είναι ξεχωριστή και σας ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή που μου επιφυλάξατε και αυτήν τη φορά.

Σας ευχαριστώ πολύ!