Χαιρετισμός Υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης) κ. Θεόδωρου Καράογλουι στα εγκαίνια της έκθεσης τέχνης της σκιάς "Genesis-πορεία στο άπειρο", που πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
ξέρω πως δεν είναι σύνηθες φαινόμενο ένας Υφυπουργός Εσωτερικών να εγκαινιάζει μια έκθεση τέχνης η οποία πραγματεύεται τη σκιά.
Ωστόσο, θεώρησα καθήκον μου να βρίσκομαι απόψε εδώ, διότι στο Διοικητήριο πιστεύουμε ότι η τέχνη ανοίγει δρόμους ανάπτυξης.
Υπό το πρίσμα αυτό, ομολογώ ότι βρήκα το θέμα της έκθεσης εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Αναζητώντας στοιχεία, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι λίγοι οι καλλιτέχνες που προσπαθούν να δουλέψουν με τη σκιά.
Λογικό, θα ισχυριστεί κανείς, αφού σε αυτήν τη μορφή τέχνης οι "πρωταγωνιστές" δεν είναι:
-τα χρώματα
-και τα πινέλα,
αλλά η ικανότητα:
-του δημιουργού
-και του θεατή
να εξερευνήσει τα έργα από μια άλλη οπτική γωνία, η οποία διακρίνεται για την υποκειμενικότητά της.
Η αρμονική σύμπραξη της υλικής υπόστασης με:
-το σκοτάδι
-και το ελάχιστο φως, διότι έτσι επιτυγχάνεται η σκιά, μας δηλώνει εξαρχής την ομορφιά του ομιχλώδους.
Η ασάφεια που πολλές φορές δημιουργείται γύρω από το αντικείμενο, συμβάλλει ώστε να αναδειχθεί καλλιτεχνικά η αισθητική αντίληψη της ομορφιάς που δεν βασίζεται στη λάμψη, αλλά εκφράζεται μέσα την οπτική του καλλιτέχνη.
Θα τολμήσω να πω ότι τα έργα που έχουν ως αφετηρία τη σκιά, ξεχωρίζουν για την "ψυχρή" ομορφιά που τα χαρακτηρίζει. Άλλοι θα την περιγράψουν ως:
-"σκοτεινή"
-ή διακριτική.
Σε κάθε περίπτωση, στα μάτια του καθενός τα συγκεκριμένα έργα αποτυπώνονται ανάλογα με τον ψυχισμό της στιγμής.
Συνομιλώντας με ειδικούς, μου είπαν ότι η σκιά ονειρεύεται αυτό που δεν μπορεί να γίνει.
Ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης πιστεύω οτι κινείται εκτός αυτής της γραμμής. Και αυτό, γιατί μέσα από την τέχνη του εισπράττω ότι προσπαθεί να απενοχοποιήσει τη σκιά.
Όλοι μας την έχουμε ταυτίσει με αρνητικά συναισθήματα.
Την επικαλούμαστε για να περιγράψουμε:
-παρορμήσεις,
-συγκρούσεις,
-εγωισμούς,
-θυμό
-και οργή.
Ίσως γιατί έτσι μας έμαθαν ή επειδή το συνειδητό δεν γνωρίζει περί τίνος πρόκειται.
Τα γλυπτά της έκθεσης, λοιπόν, έρχονται να μας δείξουν ότι η σκιά είναι εξίσου σημαντική με το φως.
Τι εννοώ...
Σκεφθείτε μονάχα πόσο βαθιά έχει εισχωρήσει στο χώρο της τέχνης, αφού χωρίς αυτήν δεν υπάρχει:
-κινηματογράφος,
-ζωγραφική,
-φωτογραφία
-ή το θέατρο σκιών.
Αναλογιστείτε επίσης ότι τα έργα άλλων εκθέσεων είναι καλοφωτισμένα διότι πρέπει να αναδειχθεί η τελειότητά τους.
Στη συγκεκριμένη έκθεση τα έργα δεν πρέπει να είναι "τέλεια", αλλά ολοκληρωμένα, ούτως ώστε να αναδείξουν τις χρονικές περιόδους της ιστορίας μέχρι τον 21ο αιώνα.
Γι' αυτό και βρισκόμαστε ενώπιον μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας που θα ταξιδέψει τον επισκέπτη:
-στο χρόνο
-και στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας και του πολιτισμού.
Με αυτές τις σκέψεις, εγκαινιάζω την έκθεση τέχνης της σκιάς, του Τριαντάφυλλου Βαΐτση.
Οικονομολόγος είμαι και όχι κριτικός τέχνης και κάνω αυτήν την επισήμανση, με την προσδοκία ότι δεν σας έχω κουράσει.
Σας ευχαριστώ πολύ!
