Χαιρετισμός του Υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης) κ. Θεόδωρου Καράογλου στην παρουσίαση του βιβλίου του Σήφη Μπουζάκη με τίτλο: "Πανελλήνια Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών 1974-2018", που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι στην αίθουσα αναρωτιούνται τι δουλειά έχει ένας υπουργός της Νέας Δημοκρατίας στην παρουσίαση βιβλίου για την ΠΑΣΚΕ.
Πριν από μερικά χρόνια κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο.
Ωστόσο οι εποχές αλλάζουν και άπαντες οφείλουμε να δείχνουμε σεβασμό στον ιδεολογικό αντίπαλο.
Το επιτάσσει ο πολιτικός πολιτισμός που θρέφεται από το αίσθημα:
-του αυτοσεβασμού
-και του δίκαιου.
Οι πολιτικές διαφορές δεν πρέπει να χωρίζουν τους ανθρώπους, αλλά να τροφοδοτούν τη δημοκρατία που είναι το πολίτευμα:
-του μέτρου
-και της αρετής.
Η εκτράχυνση των πολιτικών ηθών που βιώσαμε έντονα τα χρόνια της κρίσης οδήγησε στην ακραία πόλωση.
Η ευπρέπεια και η ουσία απουσίασαν από τον πολιτικό διάλογο καθώς κυριάρχησαν:
-η ειρωνεία,
-η λασπολογία
-και δυστυχώς πολλές φορές ο λόγος του καφενείου.
Τόσο η ΝΔ όσο και το Κίνημα Αλλαγής, το παλαιό ΠΑΣΟΚ, σταθήκαμε απέναντι:
-στη δημαγωγία
-και στη χουλιγκανοποίηση της πολιτικής.
Προτάξαμε:
-την ευπρέπεια,
-τη μετριοπάθεια
-και τα επιχειρήματα,
αποδεικνύοντας με την υπεύθυνη στάση μας ότι διάλογος σημαίνει σεβασμός στον πολιτικό αντίπαλο.
Θα το ξαναπώ, δεν είναι κακό να διαφωνούμε.
Αντιθέτως είναι γόνιμο και δημιουργικό, ιδίως όταν συνθέτουμε απόψεις.
Υπό αυτήν την οπτική, λοιπόν, η συμμετοχή μου στην παρουσίαση του βιβλίου του Σήφη Μπουζάκη είναι αυτονόητη.
Εξάλλου, όπως λένε οι παλαιότεροι, για να μάθεις τον αντίπαλό σου πρέπει πρώτα να τον μελετήσεις. Και τι καλύτερο από το να διαβάσεις ένα βιβλίο, το οποίο καταγράφει τη συνδικαλιστική πορεία της Πανελλήνιας Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών.
Ως παλαιός συνδικαλιστής του δημοσίου τομέα γνωρίζω πολύ καλά ότι ο οργανωμένος συνδικαλισμός έχει κεντρικό θεσμικό ρόλο στο σύγχρονο:
-οικονομικό
-και κοινωνικό γίγνεσθαι.
Από προσωπική εμπειρία έχω αντιληφθεί πως όταν ο ρόλος αυτός αντιμετωπίζεται με απόλυτη υπευθυνότητα από εκείνους που τον διαδραματίζουν, τότε συμβάλει καθοριστικά:
-στην πρόοδο της οικονομίας
-και στην προστασία των εργαζομένων.
Ξεκαθαρίζω, λοιπόν, ότι δεν βρίσκομαι ενώπιών σας για να εκφωνήσω έναν τυπικό χαιρετισμό ως μέλος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για να τιμήσω τα μέλη ενός συνδικαλιστικού κινήματος με αξιόλογη προσφορά.
Το βιβλίο:
-καταγράφει
-και παρουσιάζει
την ιστορία των δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της ΠΑΣΚ.
Είμαι πεπεισμένος ότι όλοι και όλες σε αυτήν την αίθουσα συμφωνούμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να λειτουργεί ως βατήρας για την καλλιέργεια των παιδιών μας.
Και εδώ τίθεται το διαχρονικό ερώτημα: Τι είδους παιδεία θέλουμε;
Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις στον πυρήνα της απάντησης του παραπάνω ερωτήματος, ωστόσο νομίζω πως θα ομονοήσουμε στη γενική διαπίστωση ότι το κέντρο κάθε προσπάθειας στην εκπαίδευση πρέπει να είναι:
-η απλότητα
-και η βαθύτητα.
Το σχολείο πρέπει να είναι εξωστρεφές και χρόνο με το χρόνο να γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ της εκπαιδευτικής διαδικασίας και των αναγκών της αγοράς εργασίας.
Όπως επίσης να καλλιεργεί την προσαρμοστικότητα των νέων σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, εμπλουτίζοντας το πρόγραμμα σπουδών με εκπαιδευτικές θεματικές που θα δίνουν ώθηση στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμη, ωστόσο θα κλείσω με μια προσωπική εκτίμηση.
Κατ' εμέ, φίλες και φίλοι, το σχολείο πρέπει να λειτουργεί ως ασφαλής νησίδα μάθησης και πειραματισμού.
Να καλλιεργεί ισχυρές προσωπικότητες, έτοιμες να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες της εποχής.
Με αυτές τις σκέψεις, θέλω να συγχαρώ τον καθηγητή Σήφη Μπουζάκη για το βιβλίο του, αλλά και να ευχαριστήσω εσάς για την προσοχή με την οποία με ακούσατε.
Σας ευχαριστώ πολύ!
