Η ομιλία του Θ. Καράογλου στην εκδήλωση: "Κωνσταντίνος Καραμανλής: Ο Αναμορφωτής της Ελλάδας"

Ομιλία Θ. Καράογλου στην εκδήλωση "Κωνσταντίνος Καραμανλής: Ο Αναμορφωτής της Ελλάδας", που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 22 Απριλίου 2018

Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες,
Φίλες και φίλοι,

Σήμερα, εδώ στην Μακεδονία, στην πρωτεύουσα της τη Θεσσαλονίκη, τιμάμε και ευγνωμονούμε, όλοι εμείς οι Μακεδόνες, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή!

Ασχολούμαι με τα κοινά για περισσότερο από 40 χρόνια. Σε αυτήν τη διαδρομή υπηρέτησα
-την πατρίδα
-και την παράταξη
από πολλές θέσεις τις οποίες μου εμπιστευθήκατε με: -την αγάπη
-και τη στήριξή σας.

Όλα τα χρόνια έχω διοργανώσει άπειρες πολιτικές εκδηλώσεις και έχω απευθύνει αναρίθμητες ομιλίες.
Η σημερινή, όμως, είναι η πιο δύσκολη από όλες διότι 1500 λέξεις δεν αρκούν:
-να περιγράψεις
-και να μιλήσεις
για μια ιστορική προσωπικότητα παγκόσμιου κύρους όπως ο Εθνάρχης και ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Στη ζωή και στην ιστορία, λίγοι είχαν το προνόμιο να φέρουν την ιδιότητα του οραματιστή.

Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που:
-«είδαν» το μέλλον,
-αφουγκράστηκαν τις ανάγκες της κοινωνίας,
-εκτίμησαν σωστά τα δεδομένα
-και βοήθησαν να «γεννηθεί» το καινούργιο.

Για την Ελλάδα, μια τέτοια εξέχουσα μορφή ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο «Νέστορας» του διεθνούς πολιτικού στίβου.

Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από το βιολογικό του θάνατο. Και λέω «βιολογικό» γιατί τα έργα και η πολυεπίπεδη προσφορά του «ζουν» γύρω μας:
-υπενθυμίζοντας στους παλαιότερους
-και διδάσκοντας στους νεότερους
πως ένας πραγματικός πολιτικός ηγέτης μπορεί να αλλάξει τη μοίρα μιας μικρής χώρας.

Ανήσυχος και παθιασμένος με την πατρίδα, έδρασε στη διαμόρφωση της ιστορίας.

Έβλεπε μπροστά! Τόσο μπροστά που πολλές φορές ένιωθε μόνος.

Συμμερίστηκε τις αγωνίες του Ελληνισμού:
-τον καθοδήγησε σωστά
-και μας έμαθε ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχει πάντα μια διέξοδος.

Χάρη στην οξυδέρκεια και το στρατηγικό του μυαλό ανέπτυξε μονομιάς τους στόχους που άρμοζαν στην Ελλάδα πέρα από τα συνηθισμένα της εποχής, εγκαινιάζοντας τη σύγχρονη περίοδο της ελληνικής ιστορίας.

Το μεγάλο του όνειρο για μια Ελλάδα:
-ισχυρή,
-ακμαία,
-αυτάρκη,
-με υψηλό βιοτικό επίπεδο,
απέκτησε σάρκα και οστά διότι ο ίδιος πατούσε σε σταθερό έδαφος.

Ταύτισε τη ζωή του με τη δική μας και το επιστέγασμα του βίου του είναι η φράση που αναγράφεται στον επιτάφιο τύμβο του: «Για να δικαιώσω το πέρασμά μου από τον κόσμο αυτόν, αφιέρωσα τη ζωή μου στην υπηρεσία του ελληνικού λαού».

Μπορεί όπως δήλωσε ο ίδιος να «στέγνωσε» την ψυχή του για να κυβερνήσει δίκαια, ωστόσο προσέφερε την καρδιά και τον εαυτό του στην Ελλάδα και τους Έλληνες, σε μια πράξη άδολης αγάπης για την πατρίδα.

Αυτό το μοναδικό φαινόμενο πολιτικής μακροβιότητας τιμούμε σήμερα, με τη συγκλονιστική συμμετοχή σας να αποδεικνύει ότι η συλλογική μνήμη υπερνικά τη φυσική απουσία.

Άλλωστε εμείς οι Θεσσαλονικείς του το οφείλουμε!

Η Μακεδονία και η Θεσσαλονίκη θα πρέπει να αισθάνονται τυχερές και όλοι εμείς ευγνώμονες γιατί τίποτα από όσα ζούμε σήμερα δεν θα υπήρχαν στη μορφή που έχουν εάν δεν:
-τα σχεδίαζε
-και υλοποιούσε ο εμβληματικός Σερραίος.

Χωρίς αυτόν η ιστορία ενδεχομένως θα γραφόταν αλλιώς...

Σε επίπεδο μεταφορών:
-Το λιμάνι,
-το αεροδρόμιο
-και ο νέος σιδηροδρομικός σταθμός Θεσσαλονίκης έχουν τη δική του σφραγίδα.

Το ίδιο η διάνοιξη των Τεμπών και όλων των κεντρικών οδών της πόλης:
-Τσιμισκή,
-Αγίου Δημητρίου,
-Εγνατία,
-Μοναστηρίου,
-Λαγκαδά,
-26ης Οκτωβρίου,
-Βασιλίσσης Όλγας.

Στην οικονομία θα αναφέρω τη μεγέθυνση της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, καθώς και τη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου.
Σε επίπεδο κοινωνίας, μεταξύ άλλων, έργα «Κωνσταντίνου Καραμανλή» είναι:
-οι συνοικισμοί εργατικών κατοικιών στο Φοίνικα και την Ξηροκρήνη,
τα συγκροτήματα εργατικών κατοικιών στη Νεάπολη και την οδό Λαγκαδά,
-καθώς και το Θεαγένειο αντικαρκινικό νοσοκομείο.

Στην παιδεία του οφείλουμε:
-την Πανεπιστημιούπολη,
-τη Βιομηχανική Σχολή,
-όπως επίσης και τον πολλαπλασιασμό των φοιτητών μέσω τριών νέων πανεπιστημιακών σχολών.

Στις υποδομές, δικά του έργα είναι:
-η περιφερειακή τάφρος και ο κεντρικός αποχετευτικός αγωγός,
-η ανάπλαση του Διοικητηρίου
-και η εγκατάσταση του Υπουργείου Βορείου Ελλάδος, σημερινού υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης.
Στον πολιτισμό, επί των ημερών του καθιερώθηκαν:
-η εβδομάδα ελληνικού κινηματογράφου,
-το φεστιβάλ ελληνικού τραγουδιού,
-η φοιτητική εβδομάδα,
ενώ δρομολογήθηκαν:
-το κρατικό ωδείο Θεσσαλονίκης,
-το θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
-το αρχαιολογικό μουσείο,
-το κέντρο διαφύλαξης αγιορείτικης κληρονομιάς
-και το μουσείο Μακεδονικού αγώνα.

Εξίσου σημαντική η παρέμβαση του και στον αθλητισμό της πόλης με:
-το Καυταντζόγλειο Στάδιο,
-το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο
-και το Ποσειδώνιο κολυμβητήριο.

Γιος Μακεδονομάχου, έδωσε την ψυχή του για την ανάδειξη της ιστορίας της μακεδονικής γης. Δεν είναι μόνο το περήφανο δάκρυ του για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Κατεύθυνε προσωπικά τις ανασκαφές:
-στην αρχαία αγορά,
-στα ανάκτορα του Γαλερίου,
-στο Δερβένι,
-στη νεκρόπολη της Σίνδου,
-στην Πέλλα,
-στο Δίον
-και φυσικά στη Βεργίνα, πλάι στον σπουδαίο αρχαιολόγο Μανώλη Ανδρόνικο.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν ήταν μόνο ο αναμορφωτής της Ελλάδας, αλλά και ο αναμορφωτής της Θεσσαλονίκης.

Την προίκισε με έργα καθοριστικά για την εξέλιξή της προκειμένου να την καταστήσει:
-ισχυρή
-και εξωστρεφή,
-πραγματική πρωτεύουσα των Βαλκανίων.

Μα και η πόλη του επεφύλαξε τη μεγαλύτερη πολιτική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε ποτέ σε ολόκληρη τη χώρα για Έλληνα πολιτικό.

Ήταν 31 Αυγούστου του 1974 όταν ο Εθνάρχης βγήκε στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου «Μακεδονία Παλλάς» για να μιλήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες Θεσσαλονικείς, που τον αποθέωναν στην επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη μετά την Μεταπολίτευση.

Έντεκα φορές χρειάστηκε να πει τη φράση «Θεσσαλονικείς ήρθα» μέχρι να μπορέσει να ξεκινήσει την ομιλία του.

Ενδεικτικό το δημοσίευμα της εφημερίδας «Μακεδονία» την επόμενη ημέρα: «Ο λαός της Θεσσαλονίκης με πρωτοφανή εις τα ιστορικά χρονικά της πόλεως ενότητας και ενθουσιασμό, εγγίζοντας τα όρια του παραληρήματος, υπεδέχθη τον πρόεδρον της κυβερνήσεως εθνικής ενότητας».

Έκανε ακόμη λόγο για «ημέρα λαϊκού θριάμβου» και τη χαρακτήρισε «αφετηρία μιας νέας ανανεωτικής εξορμήσεως του έθνους μας».

«Εις τα ιστορικά χρονικά της πόλεως ουδέποτε συνέβη αυτός ο λαϊκός σεισμός που έγινε χθες. Ουδέποτε πρωθυπουργός μίλησε ενώπιον τόσον τεραστίας εις όγκον και τόσο πρωτοφανούς εις παλμόν λαϊκής συγκεντρώσεως» έκλεινε το δημοσίευμα.

Απέναντι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή οι Θεσσαλονικείς είμαστε ευγνώμονες διότι μας θυμίζει ποιοι στάθηκαν αντάξιοι της πόλης και της πατρίδας.

Για αυτό και άπαντες οφείλουν:
-να σέβονται,
-να τιμούν
-και να υπηρετούν την πολιτική διαθήκη που άφησε με το δάκρυ του για τη Μακεδονία το 1992.

Εκείνο το δάκρυ έγινε σύμβολο αγώνα για την ιερή μας γη και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να το λησμονήσει. Πόσο μάλλον να το... στεγνώσει!

Είμαστε εδώ για να το θυμίζουμε σε όσους σήμερα ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν:
-το όνομα
-και την ιστορία της!

Φίλες και φίλοι,

δωρικός στο ύφος και το ήθος, αλλά Αριστοτελικός στη σκέψη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έγινε Εθνάρχης όχι μόνο γιατί ήταν η ίδια η Ελλάδα:
-η ιστορία,
-η σημαία
-ή οι αγώνες της,
αλλά γιατί ουδέποτε ξεκίνησε ένα έργο χωρίς να έχει εξασφαλισμένα τα μέσα πραγματοποίησής του.

Επέλεξε να πορευτεί μιλώντας οι πράξεις και όχι τα λόγια του. Και έγινε μύθος γιατί δεν διέψευσε καμία προσδοκία του Ελληνικού λαού.

Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που αποχώρησε τιμώμενος από όλες τις πολιτικές παρατάξεις και έχοντας εξασφαλίσει τελεσίδικα:
-την εκτίμηση,
-το σεβασμό
-και την αγάπη ενός ολόκληρου Έθνους.

Κάτι μοναδικό στα ελληνικά πολιτικά δρώμενα για τον πρόεδρο όλων των Ελλήνων που άγγιξε την απόλυτη ακεραιότητα.

Απέριττος, ευθύς και σαφής δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από την περίφημη «πολιτική ορθότητα». Ήταν αληθινός ηγέτης και πολιτικός:
-του ρεαλισμού
-και της διορατικότητας.

Κάθε πράξη του ήταν και ένα μάθημα.

Δίδαξε πως ο σωστός και ωφέλιμος πολιτικός πρέπει να είναι:
-σεμνός και ταπεινός,
-να διακρίνεται για τη συνέπεια λόγω και πράξεων,
-να είναι αποτελεσματικός,
-να έχει μηδενική ανοχή στην ανικανότητα,
-να υπερασπίζεται την υπευθυνότητα έναντι του λαϊκισμού,
-να είναι άκαμπτα αντιδημαγωγικός,
-να μη διεκδικεί το αλάθητο,
-να είναι πειθαρχημένος στη σκέψη και στη συμπεριφορά,
-να επιδιώκει τη συνεχή επικαιροποίηση του πολιτικού μηνύματος,
-να επεκτείνει και να διευρύνει τους ορίζοντές του,
-να μην είναι δογματικός
-και τέλος να πιστεύει στην άντληση της πολιτικής δύναμης από τη θέληση του λαού.

Διότι: «Εκεί που δεν υπάρχει ηγεσία που έχει το θάρρος να λέει την αλήθεια και λαός που δεν έχει το θάρρος να την ακούει, η δημοκρατία δεν λειτουργεί».

Φίλες και φίλοι,
20 χρόνια από τον θάνατό του Κωνσταντίνου Καραμανλή και 44 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, όλες οι εθνικές του επιλογές:
-δικαιώνονται ιστορικά
-και υιοθετούνται με υπέρμετρη πίστη από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ο λόγος είναι προφανής...

Τα μεγάλα επιτεύγματά του είναι υπεράνω των ιδεολογικών πλαισίων των κομμάτων, με αποτέλεσμα:
-η άσκηση της εξουσίας
-και ο χρόνος να μην τον φθείρουν.

Αντίθετα:
-χαλυβδώνουν το μύθο του,
-ενισχύουν το κύρος του
-και θωρακίζουν το σεβασμό που απολαμβάνει μέχρι και σήμερα.

Τρανή απόδειξη ο αγώνας που έδωσε για την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Όταν στις 28 Μαΐου του 1979 υπέγραψε στο αίθριο του Ζαππείου τη συνθήκη προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, είχε διαγνώσει ότι η ένταξη στην ΕΟΚ:
-θα εξασφάλιζε την οικονομική ανάπτυξη της πατρίδας μας,
-αλλά και θα συνέβαλλε στη σταθεροποίηση της Δημοκρατίας, η οποία ήταν ακόμη εξαιρετικά ευαίσθητη.

Βάζοντας την υπογραφή του στη συνθήκη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επεδίωκε:
-την ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας στο περιφερειακό και διεθνές σύστημα,
-την ανάδειξη της διαπραγματευτικής της δύναμης ιδιαίτερα σε σχέση με την Τουρκία,
-τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας,
-ενώ εκπλήρωνε το όραμά του η Ελλάδα, ως ευρωπαϊκή χώρα, να είναι παρούσα και να επηρεάζει τις διεργασίες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Η πολιτική αυτή δεν εγκαινιάστηκε το 1974. Ήδη από το τέλος της δεκαετίας του 1950 ο Εθνάρχης είχε συλλάβει αυτό το όραμα με ασυνήθιστη διορατικότητα.

Βλέπετε, η είσοδος της Ελλάδας στην ΕΟΚ ήταν έργο ζωής για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και εν πολλοίς δικό του επίτευγμα, δεδομένου ότι η Ελλάδα μόλις είχε «σπάσει» το «γύψο» της 7ετούς δικτατορίας.
Φανταστείτε τη μοίρα της Ελλάδας αν επικρατούσε το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

Το πίστεψε, πάλεψε και τα κατάφερε! Εξ ου και το σύνθημα: «Ελλάς, Ευρώπη, Καραμανλής»!

Επιτρέψτε μου και μια αναφορά για τον χαρακτήρα του που δείχνει πολλά.

Ακόμα και όταν ο μεγάλος πολιτικός άνδρας διαφώνησε με το Παλάτι για κρίσιμα εθνικά θέματα το 1963, είχε την πολιτική και προσωπική αξιοπρέπεια να παραιτηθεί.

Να αφήσει την πρωθυπουργία, την «καρέκλα», για να μη διχάσει το Έθνος.

Και όταν επέστρεψε το 1974 έδωσε τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να αποφασίσει μόνος του τι θέλει.

Τι πιο δημοκρατικό από αυτό!
Έτσι εξηγείται πως ένα παιδί από την Πρώτη Σερρών, που δεν διέθετε όσα συνόδευαν τους πολιτικούς της γενιάς του:
-χρήματα,
-όνομα,
-τζάκι,
-προβολή,
κατόρθωσε να γίνει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής!

Ο άνθρωπος που ερωτεύτηκε την Ελλάδα και την πολιτική.

Ο πολιτικός που πέτυχε το ονοματεπώνυμό του να γίνει ταυτόσημη έννοια με την Ελλάδα!

Ελληνίδες, Έλληνες, όπως συνήθιζε να λέει και ο ίδιος, 44 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, η παράταξή μας είναι έτοιμη να βγάλει την Ελλάδα από το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο την έχει οδηγήσει το κυβερνητικό μόρφωμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ως παράταξη εθνικής ευθύνης είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να θέσει, με τον έλεγχό της, φραγμούς στις επικίνδυνες υπερβολές της κυβέρνησης, διασφαλίζοντας παράλληλα ομαλές πολιτικές εξελίξεις.

Με οδηγό την παρακαταθήκη του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή και με τη «συμφωνία αλήθειας» του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον ελληνικό λαό, πλησιάζει ο καιρός που θα ανορθώσουμε και πάλι την Ελλάδα, όπως επιτάσσει το πατριωτικό μας καθήκον.

Η φλόγα που άναψε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον πυρσό της Νέας Δημοκρατίας, στις 4 Οκτωβρίου 1974, παραμένει δυνατή.

Είναι το παρελθόν που φωτίζει το μέλλον!

Είναι ο φάρος που δείχνει το δρόμο στη συλλογική μνήμη!

Είναι το σήμα της παράταξης που κατοχύρωσε δημοκρατικές ελευθερίες και κατήργησε αποκλεισμούς!

Είναι ο πυρσός που περνά από γενιά σε γενιά!

Είναι η κληρονομιά που θα επαναφέρει την ομοψυχία μεταξύ των Ελλήνων.

Είναι η ΝΔ του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή!

Σας ευχαριστώ!