Ομιλία Θ. Καράογλου στην εκδήλωση για τις γυναίκες με θέμα: «Οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή της μάχης για πολιτική αλλαγή», που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017
Αγαπητή συνάδελφε στο Κοινοβούλιο, κα. Όλγα Κεφαλογιάννη,
εκλεκτές φίλες,
σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για τη μαζική σας παρουσία και σε αυτήν την εκδήλωση που διοργανώνει το πολιτικό μου γραφείο.
Μια εκδήλωση αφιερωμένη σε όλες εσάς!
Παρά το γεγονός ότι το πρωί της Κυριακής είναι αφιερωμένο στις οικογένειές μας, σε μια προσπάθεια να καλύψουμε το χαμένο χρόνο της υπόλοιπης εβδομάδας λόγω των πολλών υποχρεώσεών που έχουμε όλοι μας, είστε εδώ, παρούσες!
Και αυτό είναι κάτι που με συγκινεί βαθιά!
Πρώτον γιατί με τιμάτε με:
-τη φιλία
-και την εμπιστοσύνη σας
και δεύτερον διότι «αγκαλιάζετε» πάντα τις πολιτικές μου πρωτοβουλίες.
Μιας και ξεκίνησα τις ευχαριστίες, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην «καρδιά» αυτής της εκδήλωσης, τη σύζυγό μου, Γιώτα Μαντανίκα. Ανέλαβε να φέρει εις πέρας μια δύσκολη αποστολή και τα κατάφερε.
Tης είμαι ευγνώμων για όσα προσφέρει στην οικογένειά μας πάντα με:
-υπομονή,
-κατανόηση,
-υποστήριξη,
-μαεστρία
-και άπειρη αγάπη.
Είναι ακλόνητος συμπαραστάτης μου και νιώθω την ανάγκη να της το αναγνωρίσω δημόσια.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην καλή φίλη και εκλεκτή συνάδελφο στο Κοινοβούλιο, την κα. Όλγα Κεφαλογιάννη:
-Βουλευτή του κόμματός μας στην Α΄ Αθηνών
-Τομεάρχη Πολιτισμού-Αθλητισμού
-και πρώην Υπουργό.
Παρά το «φορτωμένο» πρόγραμμά της αποδέχτηκε την πρόσκληση να είναι η κεντρική μας ομιλήτρια.
Όπως βλέπετε πίσω μου, το θέμα μας είναι: «Οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή της πολιτικής αλλαγής».
Δεδομένου ότι η Όλγα Κεφαλογιάννη συμπυκνώνει τις αρετές της σύγχρονης γυναίκας και πολιτικού:
-οικογένεια,
-πολιτική
-επαγγελματική επιτυχία
-και θηλυκότητα, θεωρώ ότι δεν υπήρχε πιο κατάλληλο πρόσωπο να αναλύσει το ζήτημα που θέτουμε σήμερα στο τραπέζι του διαλόγου.
Προσωπικά δεν θα μιλήσω πολιτικά. Αυτό το σκέλος θα το καλύψει η κα. Κεφαλογιάννη.
Εγώ θα τοποθετηθώ από καρδιάς.
Η σημερινή εκδήλωση δεν είναι ένα ακόμη τυπικό πολιτικό κάλεσμα.
Τη νιώθω περισσότερο ως απόδοση φόρου τιμή στις γυναίκες που:
-τολμούν,
-πιστεύουν στις δυνάμεις τους,
-καθημερινά κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση
-και αποτελούν το θεμέλιο λίθο της ελληνικής οικογένειας.
Την αισθάνομαι ως μια εσωτερική ανάγκη να πούμε ένα ειλικρινές «ευχαριστώ» σε όλες τις:
-μητέρες,
-αδελφές,
-συζύγους,
-κόρες,
που οπλισμένες με:
-πείσμα,
-επιμονή,
-αξιοπρέπεια
-και αποφασιστικότητα,
αγωνίζονται σε ένα δύσκολο και απαιτητικό περιβάλλον να «σπάσουν»:
-ταμπού,
-στερεότυπα
-και παγιωμένες συμπεριφορές ή αντιλήψεις.
Στη δική μου κοσμοθεωρία η θέση της γυναίκας είναι πρωταγωνιστική τόσο στην οικογένεια, όσο και στην κοινωνία. Και ήρθε η ώρα να γίνει ακόμα πιο έντονη στα κοινά, την αυτοδιοίκηση, την κεντρική πολιτική σκηνή.
Σας προτρέπω να βγείτε μπροστά, θαρραλέα!
Αναδείξτε τα ταλέντα σας.
Μην είστε σιωπηλές:
-Αδράξτε περισσότερες ευκαιρίες,
-πιστέψτε περισσότερο στον εαυτό σας.
Αποσυνδέστε την εξέλιξη της σταδιοδρομίας σας με το στερεότυπο: «Πρέπει να σε βοήθησε το ότι είσαι γυναίκα».
Αυτά είναι... επιχειρήματα μιας άλλης, ξεπερασμένης, εποχής. Διότι ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών είναι αγώνας για δικαιοσύνη.
Αγαπητές φίλες,
δεν είναι τυχαίο ότι οι λέξεις:
-γυναίκα,
-συμμετοχή
-και πολιτική,
είναι τρεις έννοιες γένους θηλυκού.
Το ίδιο και οι:
-δημιουργία,
-δράση,
-πρωτοβουλία,
-ευαισθησία,
-αποτελεσματικότητα,
-ταχύτητα,
-πειθαρχία.
Δεν τις αναφέρω τυχαία. Το κάνω στοχευμένα για να καταδείξω ότι η συνέργεια των παραπάνω λέξεων μπορεί να προσδώσει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά στην άσκηση της πολιτικής.
Βλέπετε, οι γυναίκες είστε άνθρωποι πρακτικοί!
Έχετε το μοναδικό προσόν να κάνετε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Και αυτή η πολυσχιδής δραστηριότητα είναι:
-χρήσιμη
-και ωφέλιμη στις θέσεις ευθύνης, δεδομένου ότι οι άνδρες αποδεικνύεται ότι είμαστε περισσότερο... θεωρητικοί από όσο πρέπει.
Ως μέρος, λοιπόν, του κοινωνικού συνόλου από το οποίο δεν έχουμε μόνο απαιτήσεις αλλά και υποχρεώσεις, η γυναίκα οφείλει να είναι δραστήρια στα κοινά και άρα στην πολιτική.
Η συμμετοχή σας δεν είναι απλώς θέμα ποσόστωσης ή ισορροπιών, αλλά πρωτίστως θέμα ευθύνης.
Και για να το περιγράψω πιο απλά:
-κάθε οικογένεια,
-κάθε νοικοκυριό,
είναι και ένα μικρό κοινοβούλιο.
Όπως κάθε σπίτι χρειάζεται τη μάνα, έτσι και η πολιτική χρειάζεται τις γυναίκες. Διότι κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνά ότι εμείς οι πολιτικοί λάβαμε πολιτική αγωγή από:
-τα σπίτια μας,
-τις οικογένειές μας,
-τις μητέρες μας.
Τις γυναίκες, δηλαδή, που διέπλασαν και μορφοποίησαν ασυνείδητα ή συνειδητά το χαρακτήρα μας. Γιατί μάνα σημαίνει παιδεία, από την οποία εξαρτάται και καθορίζεται η πολιτική.
Πως είναι δυνατόν, η γυναίκα που επαγρυπνεί πάνω από τα παιδιά της και κρατά στα χέρια της το μέλλον του Έθνους μας, να μην ασχολείται δραστήρια με τα κοινά;
Άρα γυναίκα και πολιτική πρέπει, κατ' εμέ, να αναπτύξουν μια πιο αμφίδρομη και στενή σχέση, όπου η μια θα επηρεάζει την άλλη.
Η γυναίκα δεν είναι μόνο η σταθερά στην εξίσωση οικογένειας και πολιτικής. Η γυναίκα παράγει πολιτική.
Άλλωστε οι ευθύνες και οι ηγετικοί ρόλοι δεν έχουν φύλο.
Προσέξτε και ένα παράδοξο...
Η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό γυναικών βουλευτών παγκοσμίως είναι η Ρουάντα. Σε μια χώρα της Αφρικής, με εξαιρετικά χαμηλό βιοτικό επίπεδο, όπου μόνο το 20% το πληθυσμού έχει οικιακό ηλεκτρισμό, το 63,8% των βουλευτών εδράνων καλύπτεται από γυναίκες. Και αυτό το στατιστικό στοιχείο πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά.
Αν θέλουμε να βοηθήσουμε τις γυναίκες να βγουν μπροστά, πρέπει να μεριμνήσουμε ως χώρα για τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών.
Αν θέλουμε ως κοινωνία να ενισχύσουμε την παρεμβατικότητα των γυναικών, οφείλουμε να πάψουμε να το ισχυριζόμαστε στα λόγια και να το στηρίξουμε με πράξεις.
Συνοψίζοντας, επειδή δεσμεύτηκα ότι δεν θα σας κουράσω, θα κλείσω με μια φράση που διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο: «Όταν μορφώνεις ένα αγόρι μορφώνεις και ένα άτομο. Όταν μορφώνεις ένα κορίτσι, μορφώνεις μια ολόκληρη κοινωνία».
Από θέση αρχής ταυτίζομαι με αυτήν την άποψη. Όπως και με όσους υποστηρίζουν ότι «η γυναίκα βρίσκεται στην κορυφή κάθε δημιουργικότητας».
Σας ευχαριστώ.
