Ομιλία του κ. Θ. Καράογλου στην εκδήλωση του Κέντρου Αστικής Μεταρρύθμισης με θέμα: "Νέα κρίση, ποια η λύση;" (18-04-2016)
κυρίες και κύριοι,
θεωρώ τιμή την αποψινή παρουσία μου σε αυτό το βήμα, καθώς το θέμα που επιλέχθηκε δεν είναι μόνο επίκαιρο ή σημαντικό, αλλά θεμελιώδες όσον αφορά στο μέλλον της πατρίδας μας.
Επίσης, θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές γιατί με την πρωτοβουλία τους αυτή προσφέρουν ένα γόνιμο βήμα:
-διαλόγου,
-προβληματισμού
-και σκέψης,
σχετικά με το οικονομικό και επενδυτικό μέλλον της Θεσσαλονίκης, μα και συνολικά της Βόρειας Ελλάδας.
Εύχομαι, λοιπόν, οι τοποθετήσεις που θα ακολουθήσουν, να αποτελέσουν μια ακόμη γόνιμη προσπάθεια του Κέντρου Αστικής Μεταρρύθμισης να ενισχύσει τη σχέση που αναπτύσσει με την τοπική κοινωνία.
Προτού ξεκινήσω την ομιλία μου, θέλω να κάνω ορισμένες ερωτήσεις στους νέους που βρίσκονται στην αίθουσα.
Πρώτη ερώτηση: Πόσοι από εσάς με την ολοκλήρωση των σπουδών σας σκέφτεστε να φύγετε στο εξωτερικό για εύρεση εργασίας;
Παρακαλώ, σηκώστε τα χέρια σας.
Μην τα κατεβάσετε.
Δεύτερη ερώτηση για όσους έχουν ήδη σηκώσει τα χέρια: Πόσοι από εσάς, εάν υπήρχε προοπτική αποκατάστασης στην Ελλάδα και βρίσκατε θέση εργασίας εδώ, θα προτιμούσατε να μείνετε στη χώρα και να μην φύγετε έξω;
Όσοι θα μένατε Ελλάδα, κατεβάστε τα τώρα.
Τι συμπέρασμα βγάζουμε;
Ότι εσείς οι νέοι άνθρωποι, που είστε:
-η ελπίδα
-και το μέλλον αυτού του τόπου,
κρατάτε τις τύχες του στα χέρια σας.
Εσείς είστε η απάντηση στον τίτλο του θέματος επί του οποίου τοποθετούμαστε σήμερα: «Νέα κρίση, ποια η λύση;»
Η οικονομική κρίση που βιώνουμε δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε προέρχεται από νέα γενεσιουργά αίτια.
Είναι η παλιά κρίση, αυτή που έχει ξεσπάσει σε παγκόσμιο επίπεδο από το 2009 και η οποία επανέρχεται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης στην πατρίδα μας, με νέα ερωτήματα.
Θέτω ορισμένα στο τραπέζι του διαλόγου:
-Γιατί ενώ τον Δεκέμβριο του 2014 βρισκόμασταν στον προθάλαμο της εξόδου από τα μνημόνια, όπως παραδέχθηκε προ ημερών ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις, σήμερα η Ελλάδα βυθίζεται εκ νέου στην ύφεση;
-Γιατί δεν προωθούνται και δεν υλοποιούνται οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις;
-Γιατί η διατήρηση των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων που πετύχαμε το 2013 και το 2014, έπαψε να είναι εφικτή το 2015 και το 2016;
-Γιατί οι Έλληνες συνεχίζουν να υπερφορολογούνται;
-Η μείωση του μισθολογικού κόστους αρκεί για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας;
-Και τέλος, γιατί η εμπιστοσύνη των επενδυτών μοιάζει να έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα απέναντι στη χώρα μας;
Είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσουμε ότι κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω είναι η παραμονή του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία.
Τους τελευταίους 15-16 μήνες, από την ημέρα δηλαδή που σχηματίστηκε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η Ελλάδα έπαψε να θυμίζει κανονική χώρα. Σε πολλές περιπτώσεις δε, δεν μοιάζει καν με τις υπόλοιπες του δυτικού κόσμου.
Την Κυβέρνηση απαρτίζουν στελέχη πρώτης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζονται από:
-παντελή έλλειψη διαχειριστικών ικανοτήτων,
-ιδεολογικές εμμονές
-και αδυναμία υλοποίησης έργου.
Θεωρητικολογούν, πλατιάζουν, εξαπατούν, στήνουν θεωρίες συνωμοσίας προκειμένου να συντηρηθούν στην εξουσία, μα κυρίως βάζουν ξανά σε κίνδυνο τη χώρα.
Αν, βέβαια, θέλουμε να είμαστε τίμιοι στην κριτική μας, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι δίπλα σε αυτούς προστέθηκαν και ορισμένοι «λαθρεπιβάτες» της εξουσίας από τις τάξεις του παλαιού ΠΑΣΟΚ.
Και επικεφαλής όλων ένας Πρωθυπουργός ο οποίος, ταμπουρωμένος στο Μέγαρο Μαξίμου πίσω από τις κλούβες της Αστυνομίας, επιμένει να πουλά στην κοινωνία δήθεν αντίσταση στις «ξενοκίνητες δυνάμεις» και να υπογράφει σύμφωνο κατά της λιτότητας με τον Πορτογάλο ομόλογό του, την ίδια ώρα που ετοιμάζει νέα φοροεπιδρομή στα πορτοφόλια:
-νοικοκυριών
-και χαμηλοσυνταξιούχων
Προσέξτε, όμως, πως δολοφονούν εν ψυχρώ τη λογική μας.
Ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός, Αντόνιο Κόστα, έχει κάθε δικαίωμα να υπογράφει σύμφωνο κατά της λιτότητας καθώς έβγαλε τη χώρα του από το Μνημόνιο.
Αντίθετα ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε νέο μνημόνιο, επαχθέστερο των προηγούμενων, ο λογαριασμός του οποίου δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμη και αυτές τις ημέρες ετοιμάζει νέο βαρύ πακέτο μέτρων με:
-νέες αυξήσεις φόρων
-και νέες μειώσεις συντάξεων.
Και ας υποστηρίζει η τριάδα Κατρούγκαλου-Τσακαλώτου-Σταθάκη ότι με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το οποίο θα καταθέσει μονομερώς, θα βρει έσοδα ίσα με το 1% του ΑΕΠ, που ισοδυναμούν με 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ.
Και ας υποστηρίζει η Κυβέρνηση ότι με το νέο φορολογικό, το οποίο επίσης θα καταθέσει μονομερώς, προσδοκά άλλα 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ.
Πολύ απλά, φίλες και φίλοι, τα νούμερα δεν βγαίνουν, διότι υπάρχει χρηματοοικονομικό κενό.
Η πολιτική των λυσσαλέων φόρων είναι μια αδιέξοδη πολιτική.
Η κοινωνία στέγνωσε, η μεσαία τάξη ισοπεδώνεται και το να γινόμαστε:
-σταθερά φτωχότεροι,
-σταθερά πιο απελπισμένοι,
-σταθερά πιο οφειλέτες,
δεν σημαίνει επιστροφή στην ανάπτυξη.
Αν η Κυβέρνηση είχε κλείσει την αξιολόγηση πριν από περίπου ένα χρόνο, τον Φεβρουάριο του 2015, η χώρα σήμερα θα βρισκόταν σε ανοδική αναπτυξιακή πορεία.
Θα αγγίζαμε την ανάπτυξη ακόμη και εάν η συμφωνία είχε κλείσει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.
Δυστυχώς, όμως, σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται επί ξύλου κρεμάμενη.
Και πολύ φοβάμαι πως εξαιτίας των χειρισμών της Κυβέρνησης η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης δεν θα επιτευχθεί όχι το φετινό Πάσχα, όπως υποστηρίζει το Μέγαρο Μαξίμου:
-ούτε την Κυριακή του... άπιστου Θωμά,
-μα ούτε και στη... δευτέρα παρουσία.
Βιώνουμε ημέρες καλοκαιριού του 2015. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και εμείς γινόμαστε και πάλι θεατές στην ίδια τραγωδία, με το πιο ανησυχητικό να είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας και οι Υπουργοί του δεν διδάσκονται από τα δικά τους λάθη.
Εξακολουθούν να παίζουν παιχνίδια εντυπώσεων υψηλού ρίσκου, για εσωτερική κατανάλωση.
Από τη μια «πουλάνε» στο λαό ένταση και εθνική αντίσταση και από την άλλη πουλάνε τα «κόκκινα δάνεια» στα fund.
Όπως πολύ εύστοχα σχολίασε και ένας συνάδελφος: «Από τη δημιουργική ασάφεια του Βαρουφάκη που κατέστρεψε την οικονομία, περάσαμε στη σύνθετη πολυπλοκότητα του Τσακαλώτου».
Τότε η δημιουργική ασάφεια οδήγησε:
-στο ναυάγιο των διαπραγματεύσεων,
-στο δημοψήφισμα,
-στις κλειστές τράπεζες
-και στη σκληρή συμφωνία.
Σήμερα, χάρη στη σύνθετη πολυπλοκότητα του νέου Υπουργού Οικονομικών, ο Ευρωπαίος Επίτροπος, Πιέρ Μοσκοβισί, βλέπει πιθανό κίνδυνο για Grexit και συνιστά ψυχραιμία.
Μία από τα ίδια δηλαδή!
Και εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα:
-Υπάρχει λύση;
-υπάρχει προοπτική;
Σας απαντώ ευθέως, ναι!
Οι επενδύσεις πρέπει να είναι ο μεγάλος και αποφασιστικός στόχος μας. Είναι ο μοναδικός τρόπος να αποφύγουμε τον... υποβιβασμό στις χώρες του τρίτου κόσμου.
Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να αντιληφθείς ότι κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να επενδύσει τα χρήματά του σε μια χώρα όπου επικρατεί χάος. Και στην Ελλάδα, δυστυχώς, το επιχειρείν ζει τον εφιάλτη των λουκέτων.
Αν ρίξουμε μια ματιά στις εγγραφές-διαγραφές στα μητρώα των επιμελητηρίων μας για το πρώτο τρίμηνο του 2016, συγκριτικά με το αντίστοιχο του 2015, θα αντιληφθούμε πως η οικονομική δυσπραγία έχει κόψει τα φτερά του εμπορίου.
Μόνο φέτος τον Μάρτιο, τα «λουκέτα» στη Θεσσαλονίκη ήταν στο 26,7% του συνόλου των καταστημάτων.
Αναλυτικότερα:
-Στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, το πρώτο τρίμηνο του 2016 οι διαγραφές παραμένουν σταθερά υψηλές και συγκεκριμένα 240 έναντι 239 πέρυσι. Οι εγγραφές παρουσιάζουν μικρή αύξηση από 177 πέρυσι, σε 182 φέτος.
-Στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, το πρώτο τρίμηνο του έτους οι διαγραφές είναι σημαντικά περισσότερες από τις εγγραφές, 870 με 639 αντίστοιχα. Το αντίστοιχο διάστημα του 2015 οι διαγραφές ήταν 996 και οι εγγραφές 701.
-Στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, την περίοδο Ιανουάριος-Μάρτιος 2016 οι ενάρξεις επιχειρήσεων ήταν αυξημένες κατά 19%, ενώ οι διαγραφές ήταν μειωμένες κατά 22%. Ωστόσο σε απόλυτους αριθμούς προκύπτει ότι η έναρξη των επιχειρήσεων κατά τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν ιδιαίτερα «ισχνή». Μόλις 95 επιχειρήσεις μπήκαν στον επιχειρηματικό στίβο, ενώ καταγράφηκαν 288 διαγραφές.
Βέβαια εάν σκεφτούμε ότι η πλειονότητα των νέων επιχειρήσεων αφορούν στο χώρο της εστίασης γενικότερα, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης.
Κρατήστε και ένα ακόμα αξιοσημείωτο στοιχείο, πάντα για τη Θεσσαλονίκη. Ιδιαίτερα υψηλό είναι το ποσοστό των κλειστών καταστημάτων και στις κεντρικές εμπορικές οδούς.
Η χειρότερη εικόνα καταγράφεται στην οδό Κασσάνδρου, στην οποία μια στις δυο εμπορικές επιχειρήσεις παραμένει κλειστή. Περισσότερες κλειστές επιχειρήσεις συγκριτικά με πέρυσι καταγράφηκαν και στην οδό Αγίας Σοφίας, όπου το ποσοστό των λουκέτων ανήλθε στο 39% από 37% που ήταν πέρυσι.
Θα μπορούσα να σχολιάσω και τα εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά ακίνητα στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες η Κυβέρνηση προτίθεται να αξιοποιήσει για τη μεταστέγαση προσφύγων και μεταναστών από την Ειδομένη, αλλά φοβάμαι ότι η συζήτηση που θα ανοίξει θα εκτροχιάσει την εκδήλωση.
Εκτός και αν η Κυβέρνηση εφαρμόζει το σχέδιο Μάρδα, μεταφέροντας τους μετανάστες – «επενδυτές» από τη «φαβέλα» της Ειδομένης σε έναν χώρο που, κανονικά, θα έπρεπε να λειτουργεί ως hot spot ανάπτυξης.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
έφερα τα παραπάνω παραδείγματα θέλοντας να καταδείξω τη σημασία της πολιτικής σταθερότητας που πρέπει να υπάρξει στον τόπο, εάν θέλουμε να πετύχουμε την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Προσέξτε, πολιτική σταθερότητα δεν σημαίνει να μην γίνονται εκλογές.
Σημαίνει όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και δη τα κόμματα εξουσίας να επιδεικνύουν υψηλό αίσθημα:
-σοβαρότητας
-και υπευθυνότητας,
όταν το επιβάλλουν οι καιροί και οι περιστάσεις.
Σημαίνει ότι εμείς, ως πολιτικό προσωπικό, πρέπει να έχουμε συμφωνήσει σε ορισμένα βασικά ζητήματα.
Ότι, για παράδειγμα, η θέση της Ελλάδας είναι εντός και όχι εκτός του ευρώ.
Ότι η καθιέρωση ενός ευνοϊκού φορολογικού περιβάλλοντος θα λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας,
-ότι η καλή λειτουργία του δημόσιου τομέα θα ωφελήσει τα μέγιστα προκειμένου η οικονομία μας να υποδεχθεί και να αξιοποιήσει κεφάλαια και επενδυτές,
-ότι η καινοτόμος επιχειρηματικότητα μπορεί να επιτευχθεί μέσω αλληλουχίας δράσεων που θα ξεκινούν από το εργαστήριο του πανεπιστημίου και θα ολοκληρώνονται στην παραγωγική διαδικασία, με την υποστήριξη φυσικά της Πολιτείας,
-ότι εκείνος που τολμά και επιχειρεί, δημιουργεί πρόοδο για όλη την κοινωνία και είναι ο πρωταγωνιστής της ανάπτυξης.
Ο μόνος σίγουρος δρόμος εξόδου από την ύφεση, είναι η εφαρμογή αναπτυξιακών πολιτικών.
Και αυτή η άποψη αφορά στο σύνολο της Μακεδονίας και της Θράκης.
Η Βόρεια Ελλάδα οφείλει να αποκτήσει νέο βηματισμό και να συστηθεί εκ νέου εντός και εκτός συνόρων, μιας και εξ' ορισμού αποτελεί:
-βασικό παράγοντα δημιουργίας ανάπτυξης
-και καθοριστική συνιστώσα της εξωστρεφούς δυναμικής της ελληνικής οικονομίας, μιας και από αυτήν προέρχεται το 27% των ελληνικών εξαγωγών.
Επιβάλλεται να δώσουμε στη Βόρεια Ελλάδα συνολικά τα απαιτούμενα εφόδια να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες αυξημένου ανταγωνισμού που δημιουργούνται στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, ώστε να διασφαλίσουμε:
-την κοινωνική συνοχή,
-καθώς και την ισότητα ευκαιριών.
Και αυτό δεν μας το επιβάλλει κανένα Κουαρτέτο, αλλά το επιτάσσει η υποχρέωσή μας να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια Ελλάδα δυνατή, αναπτυξιακή και οικονομικά αυτάρκης.
Φίλες και φίλοι,
και κλείνω με αυτό, βρισκόμαστε στο μεταίχμιο κρίσιμων αποφάσεων.
Η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη ως αυριανή Κυβέρνηση να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της προκειμένου η ελληνική οικονομία να λειτουργήσει, επιτέλους, ως μια εξαιρετικά καλοδουλεμένη και αποδοτική μηχανή.
Η ανάπτυξη δεν προέρχεται από την γενναιοδωρία του κράτους, αλλά μονάχα από το χέρι της ιδιωτικής οικονομίας. Αυτό πρεσβεύει η Νέα Δημοκρατία. Και εμείς, ως κληρονόμοι αυτής της ιδεολογίας, είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να υπηρετήσουμε αυτήν την αρχή.
Θα υποστηρίξουμε τις ιδέες μας,
-θα αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες
-και θα αντιταχθούμε στους κρατιστές,
ώστε να εξασφαλίσουμε την επιβίωση της ελεύθερης οικονομίας.
Αυτό υποσχόμαστε και τίποτα παραπάνω.
Και να θυμάστε: Ενωμένοι δεν υπάρχουν πολλά που δεν μπορούμε να πετύχουμε, διαιρεμένοι υπάρχουν λίγα που μπορούμε να καταφέρουμε.
Στους ανθρώπους:
-του μόχθου,
-των νοικοκυριών,
-σε όλους εσάς που αγωνίζεστε να κρατηθείτε όρθιοι στον κυκεώνα του σήμερα, υποσχόμαστε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να σας βοηθήσουμε.
Όχι γιατί επιδιώκουμε την ψήφο σας, αλλά γιατί αυτό είναι το σωστό!
Γιατί μονάχα με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να σπάσουμε τα δεσμά της φτώχειας.
Η ενέργεια,
-η αποφασιστικότητα,
-η αφοσίωση
που έχουμε σε αυτήν την προσπάθεια, είναι ο μόνος τρόπος για να κρατήσουμε όρθια την Ελλάδα.
Και το βάρος αυτού του αγώνα θα το σηκώσουμε μαζί.
Σας ευχαριστώ.
