Ομιλία Θεόδωρου Καράογλου στην εκδήλωση της ΝΟΔΕ Χαλκιδικής για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ (20.12.2014)

Ομιλία Θεόδωρου Καράογλου στην εκδήλωση της ΝΟΔΕ Χαλκιδικής για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ (20.12.2014) Κύριο

Ομιλία Θεόδωρου Καράογλου στην εκδήλωση της ΝΟΔΕ Χαλκιδικής για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ (20.12.2014)

Συμμαχητές και συμμαχήτριες,
σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε, να είμαι ομιλητής στην όμορφη εκδήλωση που διοργανώνετε απόψε για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας.
Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να βρίσκομαι ανάμεσά σας και όλοι μαζί:
-με μια φωνή
-και μια συνείδηση,
να γιορτάζουμε τα 40 χρόνια κοινών αγώνων.
Βρισκόμαστε στο νομό όπου ξεκίνησαν όλα:
-για την παράταξή,
-την Δημοκρατία
-και την πατρίδα μας, την Ελλάδα.
Γνωριζόμαστε πολύ καλά!
Επί 4 δεκαετίες δίνουμε μαζί μάχες για τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει αυτή η παράταξη.
Κι απόψε έχω τη χαρά να συναντώ:
-δεκάδες,
-εκατοντάδες
αγαπημένα πρόσωπα συμμαχητών από την εποχή εκείνη που βρεθήκαμε δίπλα-δίπλα σε αυτούς τους αγώνες.
Στου δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, προσωπικά δηλώνω πολύ υπερήφανος, που ανήκω στη Νέα Δημοκρατία.
Που είμαι Νεοδημοκράτης, όπως και εσείς, από ιδεολογία και όχι από ανάγκη.
Που γνώρισα αυτό το κόμμα από την ήμερα της ίδρυσής του και έχω το προνόμιο να το υπηρετώ έως και σήμερα.
Και μόνο το γεγονός ότι γεμίσατε ασφυκτικά αυτόν τον όμορφο χώρο, μαρτυρά πως και εσείς είστε το ίδιο περήφανοι.

Μαρτυρά ακόμη πως είμαστε πολλοί εκείνοι που αγωνιζόμαστε να τα αλλάξουμε όλα σε αυτόν τον τόπο.
Που θέλουμε την πατρίδα μας να προχωρά μπροστά, χωρίς βαρίδια και εμπόδια.
Που υποστηρίζουμε περήφανα αυτά που πιστεύουμε, όποιους και αν ενοχλεί η ιδεολογία μας.
Απόψε αναδεικνύουμε:
-την ιστορική προσφορά της Νέας Δημοκρατίας,
-την εξωστρέφεια της παράταξής μας
-και δείχνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι το να είσαι δεξιός δεν μπορεί και δεν πρέπει να δαιμονοποιείται.
Για όλους εμάς, συμμαχητές και συμμαχήτριες, η Νέα Δημοκρατία είναι κατάθεση ψυχής και όχι σύνθημα.
Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του το κόμμα μας είχε, και εξακολουθεί να έχει, δυο βασικούς στόχους:
-Την εθνική ομοψυχία
-και το ξεπέρασμα των διαχωριστικών γραμμών του παρελθόντος,
που τόσο πολύ πλήγωσαν κατά περιόδους όλους τους Έλληνες.
Μα πάνω από όλα, όπως διακήρυττε ο αείμνηστος Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, η μεγαλύτερη πολιτική φυσιογνωμία του 20ου αιώνα στην πατρίδα μας: «μια καινούργια πολιτική ζωή είναι αναγκαία για:
-την επιβίωση,
-την πρόοδο
-και την ευημερία
της Ελλάδας».
Αυτά τα λόγια αποτελούν την «καρδιά» της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος μας, ακουμπώντας πολλές εποχές της νεότερης Ελληνικής ιστορίας, που ακολούθησαν μετά το φθινόπωρο του 1974.
Είναι λόγια καρδιάς:
-ενός μεγάλου ηγέτη,
-ενός εθνικού αναμορφωτή,
ο οποίος σε κρίσιμες περιστάσεις για τον Ελληνισμό, υπήρξε ο κύριος εκφραστής της μεταπολεμικής ανάπτυξης.
Είναι τα λόγια του πολιτικού άνδρα ο οποίος καθιέρωσε τη Νέα Δημοκρατία ως την παράταξη των εθνικά δικαιωμένων επιλογών.
Σε αυτό το κόμμα ανήκουμε, αυτό το κόμμα υποστηρίζουμε.
Το κόμμα των πέντε Πρωθυπουργών:
-Κωνσταντίνος Καραμανλής,
-Γεώργιος Ράλλης,
-Κώστας Μητσοτάκης,
-Κώστας Καραμανλής
-και Αντώνης Σαμαράς
και του ενός Προέδρου της Δημοκρατίας, του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ο πρώτος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, έβαλε τα θεμέλια της σύγχρονης Ελλάδας, ρίχνοντας μας στα βαθιά.
Ο δεύτερος, Γεώργιος Ράλλης, συγκρούστηκε με τις δυσκολότερες των περιστάσεων.
Ο τρίτος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, δημιούργησε τις πολιτικές συνθήκες για να λάβουν οριστικό τέλος τα κατάλοιπα του δεύτερου εθνικού διχασμού του 20ου αιώνα.
Ο τέταρτος, Κώστας Καραμανλής, οραματίστηκε την Ελλάδα ως μια ευημερούσα χώρα η οποία θα κοιτά μπροστά και όχι πίσω, ενώ ο πέμπτος, Αντώνης Σαμαράς, κλήθηκε να κρατήσει όρθια την πατρίδα μας, σε δύσκολες στιγμές και τα κατάφερε.
Δίπλα στους παραπάνω θα ήθελα να κάνω ειδική αναφορά σε δυο ανθρώπους που ως Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, στιγμάτισαν το κόμμα.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ ηγήθηκε της παράταξης στη δυσκολότερη εποχή για τη Νέα Δημοκρατία, δίνοντας μάχες απέναντι σε όλους εκείνους που λανθασμένα πίστευαν ότι οι ιδέες μας ήταν τότε ξεπερασμένες.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ από την άλλη, σηματοδότησε την αλλαγή εποχής, καθώς έγινε ο πρώτος αρχηγός του κόμματος που προήλθε από τα στελέχη που μπήκαν στη Βουλή μετά τη Μεταπολίτευση.
Όλοι τους, και οι εφτά πρόεδροι μας, υπήρξαν πρωτοπόροι στον αγώνα για προσφορά.
Είχαν στην προμετωπίδα του αγώνα το συμφέρον της πατρίδας
και πορεύτηκαν:
-δημιουργικά,
-υπεύθυνα,
-χωρίς δημαγωγίες,
δίνοντας σκληρή μάχη με τον λαϊκισμό, ο οποίος δυστυχώς απειλεί και σήμερα το λαό μας.
Δείτε μονάχα τι συμβαίνει γύρω μας.
Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η χώρα έπεσε στα βράχια χωρίς προειδοποίηση.
Ξεχνούν, φαίνεται τι είχε συμβεί το 2009. Για αυτό είμαστε εδώ, για να τα θυμίσουμε. Ο τότε Πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής, βλέποντας την κρίση να πλησιάζει, ήξερε ότι έπρεπε να πάρει σοβαρά δημοσιονομικά μέτρα για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων.
Πρότεινε τότε τριετή πάγωμα μισθών και συντάξεων. Επαναλαμβάνω, πάγωμα.
Ο τότε Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου, αρνήθηκε τη συναίνεση που του προτείναμε τον Μάρτιο του 2009 και με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου τη Δημοκρατίας, αποφάσισε να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Έταξε ότι «λεφτά υπάρχουν», έταξε καλύτερες ημέρες και κέρδισε τις εκλογές, παρότι γνώριζε τι θα επακολουθούσε.
Τότε ο λαός μας κλήθηκε να επιλέξει ανάμεσα σε δυο δρόμους.
Σε έναν δύσκολο και έναν εύκολο. Έκανε την επιλογή του, πληρώνει τις συνέπειες και ελπίζω να έχει πάρει το μάθημά του. Εκείνο, όμως που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίσει να υπερισχύει, είναι η διαιώνιση της κυριαρχίας της Αριστερής ιδεολογίας. Η διαιώνιση μιας ιδεολογίας, η οποία αποτελεί τη βασικότερη παθογένεια της πατρίδας μας.
Οφείλουμε να αντισταθούμε στον ιδεολογικό ισοπεδωτισμό που επιχειρεί να επιβάλλει η Αριστερά, κολλώντας την «ταμπέλα» του «φασίστα» και του «ακροδεξιού» σε όσους διαφωνούν με τα στερεότυπα που εκείνη που πρεσβεύει. Ένα απλό παράδειγμα.
Δεν είναι δυνατόν η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, που στήριξε το 2009 την πολιτική του «λεφτά υπάρχουν», και η οποία σήμερα έχει μετακινηθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ δίνοντας μάχες για να παραμείνει ως έχει:
-η αναξιοκρατία,
-το βόλεμα
-και η ακινησία στον τομέα των μεταρρυθμίσεων,
να εμφανίζεται ως άλλη «λευκή περιστερά» και:
-να μας κουνά επιδεικτικά το δάκτυλο,
-να αποποιείται τις ευθύνες της
-και να κατηγορεί τον δικό μας πολιτικό χώρο για τα δεινά της πατρίδας, τα οποία οφείλονται στη δική της ψήφο.
Ήρθε η ώρα, συμμαχητές και συμμαχήτριες, να σπάσουμε αυτήν την μεταπολιτευτική «φούσκα», που γιγάντωσαν κάποιοι:
-ψευτοαριστεροί ινστρούχτορες
-και νεοσυριζαίοι, πρώην ΠΑΣΟΚοι, διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Όλοι αυτοί, που κρύβονται πίσω από τα πληκτρολόγια των υπολογιστών τους:
-αγιοποιώντας την Αριστερά,
-χαρακτηρίζοντας «επαναστατικότητα κάθε καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας
-και «ηρωοποιώντας» απεργούς πείνας οι οποίοι, ενώ έχουν συλληφθεί για ένοπλη ληστεία τραπεζών και ομηρεία, παριστάνουν τους «πολιτικούς κρατούμενους».
Σε αυτά τα καλοαναθρεμμένα και καλοζωισμένα παιδάκια των Βορείων Προαστίων που πήραν στα χέρια τους τα Καλάσνικοφ, απαντούμε ότι εμείς για... Καλάσνικοφ έχουμε τις ιδέες μας.
Προσέξτε, ως χώρα βρισκόμαστε σε μια περίπλοκη πολιτική και οικονομική κατάσταση. Δεν ισχυρίζομαι ότι η Κυβέρνηση είναι αλάνθαστη. Φυσικά και έγιναν λάθη και παραλείψεις. Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι αυτά τα τρία χρόνια πετύχαμε πολλά και κρατήσαμε τη χώρα όρθια.
Ούτε ΑΤΜ χωρίς χρήματα αφήσαμε,
-ούτε κούρεμα καταθέσεων όπως στην Κύπρο έγινε,
-ούτε ο κόσμος βγήκε με τις κατσαρόλες στους δρόμους, όπως στην Αργεντινή.

Υπάρχει πίεση, υπάρχει αγωνία για το πότε θα ολοκληρώσουμε τη δύσκολη διαδρομή, υπάρχει όμως και προοπτική. Τι δεν υπάρχει; Η πλήρης και ολοκληρωτική καταστροφή που εύχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πετύχαμε για δεύτερη συνεχή χρονιά πρωτογενή πλεονάσματα,
-μηδενίσαμε το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών,
-κάναμε άλματα 116 θέσεων στην κατάταξη της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας,
-βγήκαμε δυο χρόνια νωρίτερα στις αγορές
-και επιστρέψαμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης μετά από έξι χρόνια ύφεσης, διαψεύδοντας κάθε αρχική προσδοκία και εκτίμηση. Πως επιτεύχθηκαν όλα αυτά; Με τις μεταρρυθμίσεις που τολμήσαμε και υλοποιήσαμε.
Και αυτό αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό του 2015, τον πρώτο ισοσκελισμένο προϋπολογισμό μετά από χρόνια, ο οποίος προβλέπει μεταξύ άλλων:
-υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ, το οποίο καλύπτει εξ'ολοκλήρου τις δαπάνες για τόκους του επόμενου έτους,
-περαιτέρω μείωση του δημόσιου χρέους,
-επιστροφή της οικονομίας στην ανάπτυξη, με ρυθμό μεγέθυνσης 2,9%,
-αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων κατά 11,7%,
-σημαντικά πλεονάσματα στο πρωτογενές ισοζύγιο της Γενικής Κυβέρνησης και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών
-και σταδιακή μείωση της ανεργίας κατά δυο σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες, μέσω της προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων και αξιοποίησης του ανενεργού πλούτου της πατρίδας μας.
Ακόμη:
-περισσότεροι από 73.000 συμπολίτες μας έχουν υποβάλλει αιτήσεις για υπαγωγή στη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία με 100 δόσεις,
-ενώ έχει ήδη πιστωθεί από τις 24 Νοεμβρίου, στους λογαριασμούς περίπου 351.000 δικαιούχων, το επίδομα πετρελαίου θέρμανσης για τη φετινή χειμερινή περίοδο
-και ξεπέρασαν τις 70.000 οι αιτήσεις για το ελάχιστο εγγυημένη εισόδημα, κάτι που ισχύει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Συμμαχητές και συμμαχήτριες, όλα τα παραπάνω είναι αποδείξεις ότι το... καράβι της οικονομίας μας στρίβει.
Και ας είμαστε ειλικρινείς.
Το άλμα του ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% του 2009 στο 27% του 2012, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι:
-ο Αλέξης Τσίπρας,
-ο Σκουρλέτης,
-ο Μηλιός,
-ο Λαφαζάνης
και οι λοιποί, γοήτευσαν με τα επιχειρήματα και τις θέσεις τους τον λαό μας.
«Ψήλωσαν» πολιτικά εξαιτίας της αναστάτωσης που επικρατεί στην κοινωνία μας, αλλά και επειδή ο κόσμος που (για να το πω πιο απλά) βρίσκεται στα... κάγκελα, παρασύρεται πολύ εύκολα από:
-την παροχολογία
-και την ακατάσχετη, μα θολή υποσχεσιολογία.
Τάζουν τα πάντα στους πάντες, χωρίς να έχουν συγκεκριμένο πλάνο.
Υπόσχονται:
-επιστροφή μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2009,
-επιστροφή στο κράτος της Ολυμπιακής, του ΟΤΕ, του ΟΠΑΠ και των άλλων εταιρειών που έχουν ιδιωτικοποιηθεί
-και ονειρεύονται μια αστυνομία άλλου τύπου, όπως ισχυρίζονται, που σύμφωνα με τη δική τους κοσμοθεωρία τα όργανα της τάξης θα μοιράζουν... γαρύφαλλα στους μπαχαλάκηδες.
Ζουν στον δικό τους κόσμο, ζουν με τις δικές τους ιδεοληψίες και ονειρεύονται ότι αυτοί θα βαρούν το ντέφι στις αγορές και εκείνες θα χορεύουν.
Δεν έμαθαν από το πάθημα της Κύπρου, όπου το προσωρινό όχι οδήγησε σε κούρεμα καταθέσεων.
Δεν έμαθαν ούτε και από το πάθημα της Αργεντινής η οποία, ενώ αρχικά παρίστανε τον «επαναστάτη», έφτασε στο σημείο να βολοδέρνει σήμερα μεταξύ της χρεοκοπίας και της καταστροφής.
Με την ανεύθυνη στάση τους, επανέφεραν στα χείλη των ξένων τη λέξη «Grexit», το ενδεχόμενο δηλαδή εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, προκαλώντας ταραχή στο Ελληνικό Χρηματιστήριο και οδηγώντας το σε κάθετη πτώση, με παράλληλη εκτόξευση του επιτοκίου δανεισμού.
Με την ευκαιρία θα σας θυμίσω τη δήλωση που έκανε πρόσφατα ο βασικός οικονομικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, κ. Βαρουφάκης, ότι σε περίπτωση Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η ΕΚΤ θα κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας.
Θα σας θυμίσω επίσης και την άποψη που εξέφρασε την προηγούμενη εβδομάδα ο καθηγητής Κώστας Λαπαβίτσας περί ανάγκης ενός plan B από μεριάς του ΣΥΡΙΖΑ, που θα περιλαμβάνει επιστροφή στη δραχμή.
Όπως επίσης και την πολύ πρόσφατη δήλωση του Ευρωβουλευτή τους, του κ. Κατρούγκαλου ότι: «Αν οι δανειστές τραβήξουν στα άκρα θα οδηγηθούμε σε οδυνηρό διαζύγιο».
Αναλογίζεστε όλοι τι θα σημαίνει αυτό!
Για αυτό εκείνο που προέχει και έχει σημασία, είναι να δείξουμε στην κοινωνία, να δείξουμε στην Ευρώπη, ότι στην Ελλάδα η «αγανάκτηση» δεν είναι ούτε... μόδα, ούτε πουλάει!
Η δική μας παράταξη κάνει «μόδα»:
-την ανάπτυξη,
-τον ανταγωνισμό,
-την εξωστρέφεια,
-την παραγωγικότητα,
όλα, δηλαδή, εκείνα τα χαρακτηριστικά που σηματοδοτούν την έλευση νέας οικονομικής κουλτούρας στην πατρίδα μας.
Η απόφαση μας να επισπεύσουμε την διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση και ενισχύει την πολιτική και οικονομική σταθερότητα. Η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα είναι αντάξια του ύπατου πολιτειακού αξιώματος στην πατρίδα μας.
Είναι:
-πρόσωπο ευρείας αποδοχής,
-μετριοπαθής,
-εγνωσμένου κύρους και ήθους,
-με συνεπή παρουσία στα μεταπολιτευτικά δρώμενα της πατρίδας μας
-και επιτυχημένη θητεία στις Βρυξέλλες ως Επίτροπος.

Είναι από τους καταλληλότερους για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καθώς συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων, μακριά και πέρα από κομματικά στεγανά. Το δηλώνουν, άλλωστε, και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενοι ωστόσο να τον ψηφίσουν, εμμένοντας στην εθνικά ανεύθυνη απόφασή τους για συνταγματική εκτροπή. Προσωπικά πιστεύω ότι η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα συγκεντρώνει ισχυρή δυναμική εκλογής, έστω και στην τρίτη ψηφοφορία. Στο απευκταίο όμως σενάριο που δεν εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και οδηγηθούμε σε εκλογές με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, το διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης θα είναι ένα: «Ποια Ελλάδα θέλουμε;»
Εκείνη του λαϊκισμού, του κρατισμού και της οπισθοδρόμησης ή εκείνη:
-της ανάπτυξης,
-της ανταγωνιστικότητας,
-της εξωστρέφειας
-και της παραγωγικότητας;
Είμαι σίγουρος ότι ο Ελληνικός λαός έχει την εμπειρία να αποφύγει τις... κακοτοπιές και τη μνήμη να θυμηθεί:
-τη βίλα Αμαλία, κέντρο ανομίας, παρανομίας, άντρο των αναρχικών που έχουν φυσικά τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ
-την Υπατία, με τους 300 παράνομους λαθρομετανάστες που περιφέρουν στη χώρα,
-τις μολότωφ του 2008, όταν το Δεκέμβριο έκαψαν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη,
-τον αρχισυνδικαλιστή της ΔΕΗ Φωτόπουλο και τους υπόλοιπους... συντρόφους των μισθολογικών ρετιρέ.
Είμαι σίγουρος ότι ο λαός μας δεν θα επιστρέψει σε συνταγές καταστροφής και δεν θα χρειαστεί να ξαναειπωθεί η φράση του Γεωργίου Ράλλη το 1981: «Εύχομαι ο λαός μας να μην το μετανιώσει».
Γιατί σε αυτήν την περίπτωση, ο λογαριασμός θα είναι πολύ πιο... ακριβός από αυτόν που πληρώνουμε τώρα.
Σε τελική ανάλυση:
-ο λαός ψηφίζει,
-ο λαός αποφασίζει,
-ο λαός καλείται να πληρώσει τις συνέπειες των επιλογών του.

Είμαστε μια δυτική χώρα, με δυτικό τρόπο ζωής. Δεν θα γίνουμε ούτε Βουλγαρία, ούτε Ρουμανία, ούτε Κούβα.
Και όταν:
-αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο,
-πάψουμε να ονειρευόμαστε μονάχα πως θα μπούμε στο Δημόσιο,
τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε σε πολύ καλύτερες ημέρες.
Βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο. Ενδεχόμενο πολιτικό χάος, θα οδηγήσει τη χώρα σε κίνδυνο. Απλά τα πράγματα. Ήδη ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, έκρουσε τον κίνδυνο του κινδύνου για τη μείωση της ρευστότητας στην αγορά. Τα προβλήματα δεν είναι για να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί. Είμαστε σε οριακό σημείο, με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με σωφροσύνη και σύνεση θα τα καταφέρουμε.
Γνωρίζω τις θυσίες σας, την ανεργία, τη φτώχεια, την υψηλή φορολογία, τον ΕΝΦΙΑ. Σας καλώ, όμως, να μην βιαστείτε να ρίξετε τη λίθο του αναθέματος. Τώρα που φτάνουμε στην κορυφή του βουνού, είναι κρίμα και άδικο να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα.
Η Νέα Δημοκρατία ήταν, είναι και παραμένει το «αποκούμπι», κάθε υγιώς σκεπτόμενου νοικοκυραίου, που βάζει το εμείς πάνω από το εγώ.
Συμμαχητές και συμμαχήτριες, και κλείνω με αυτό,
δεν πρέπει να επιτρέψουμε να φωλιάσει στις καρδιές μας η ηττοπάθεια.
Μπορεί να υπάρχουν παράπονα και γκρίνιες, μας ενώνει όμως η κοινή αγάπη για την πατρίδα.
Επί 40 χρόνια προχωρούμε μαζί:
-με πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού
-και αλληλοϋποστήριξης.
Η Νέα Δημοκρατία έχει ισχυρές ρίζες στην κοινωνία.
Ούτε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μπήκε, όπως άλλα κόμματα της Μεταπολίτευσης, ούτε την παρέσυρε το ποτάμι της αλλαγής, όπως συνήθιζε να λέει τη δεκαετία του 1980 ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
Είμαστε εδώ και θα είναι πολύς ακόμα ο καιρός που το γαλάζιο θα συνεχίζει να κυματίζει ψηλά στον ουρανό.

Απευθύνομαι, λοιπόν, σε όλους εσάς που αποτελείτε αναπόσπαστο μέρος της Ν.Δ.
Σε όλους εσάς που είστε κομμάτι της ιστορίας του φιλελεύθερου χώρου και σας ζητώ να δώσουμε ενωμένοι και αυτόν τον αγώνα για την πατρίδα.
Σας καλώ σε μια συσπείρωση:
-αρχών,
-αξιών
-και ιδεών,
που θα οδηγήσει σε αποφασιστικές τομές και καθοριστικές μεταρρυθμίσεις.
Εμείς οι Νεοδημοκράτες υπηρετούμε ιδέες. Είμαστε υπερήφανοι για τα πιστεύω μας. Δεν μας αρμόζει να σκύβουμε το κεφάλι.
Και αν σήμερα είμαστε χαμηλά στις δημοσκοπήσεις, θα σηκώσουμε και πάλι ψηλά το κόμμα μας, τη Ν.Δ.!
Το κάναμε στο παρελθόν, θα τα καταφέρουμε και πάλι.
Ήδη το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει.
Γιατί εμείς είμαστε μεγαλωμένοι αλλιώς, φίλες και φίλοι, δεν παραβιάζουμε και δεν θα παραβιάσουμε ποτέ τις αρχές μας.
Γιατί εμείς είμαστε συνιδρυτές, συνιδιοκτήτες και εγγυητές της Νέας Δημοκρατίας και όχι ενοικιαστές της.
Γιατί εμείς ξέρουμε να τιμούμε τις γενιές των αγωνιστών του κόμματος.
Και τώρα στα δύσκολα θα είμαστε μάχιμοι και σε αυτό το προσκλητήριο ευθύνης και καθήκοντος.
Το οφείλουμε στην παράταξη, το οφείλουμε στην ιστορία μας, το οφείλουμε στους εαυτούς μας.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να διαψεύσουμε τις προσδοκίες των πολιτών.
Ελάτε, όλοι μαζί, ενωμένοι να τους δείξουμε πως δίνονται οι αγώνες.
Ελάτε να τους δείξουμε πως κερδίζονται οι αγώνες!
Χρόνια πολλά Νέα Δημοκρατία!
Σας ευχαριστώ.