Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για τη Συμφωνία των Πρεσπών

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για τη Συμφωνία των Πρεσπών Κύριο

Ομιλία Θ. Καράογλου στην Ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών (23-01-2019)

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου ότι θα ξημέρωνε η ημέρα που θα έπρεπε να πάρω το λόγο στην εθνική αντιπροσωπεία προκειμένου να επιχειρηματολογήσω για το αυτονόητο. Ότι η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική!

Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα καλούσα βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου να μην χαρίσουν στα Σκόπια:
-το όνομα,
-την ιστορία
-και τη γλώσσα
της Μακεδονίας μας.

Δεν τολμούσα να σκεφθώ ότι θα υπήρχε ελληνική κυβέρνηση η οποία θα επιχειρούσε έναν εθνικό ακρωτηριασμό, ικανοποιώντας ελαφρά τη καρδία τις επιδιώξεις:
-ενός μικρού κρατιδίου,
-ενός συνονθυλεύματος λαών,
εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Όπως, επίσης, ότι θα άκουγα από εκπρόσωπο του ελληνικού λαού να δηλώνει εντός του κοινοβουλίου πως:
-«είναι αλυτρωτισμός να λέμε ότι η Μακεδονία είναι μια και ελληνική»
-ή ότι «η Μακεδονία έγινε Ελληνική».

Πρόκειται για επικίνδυνες απόψεις που αντηχούν τη σλαβική προπαγάνδα και πολύ φοβάμαι ότι αντανακλούν τα μελλούμενα.

Η Συμφωνία των Πρεσπών λειτουργεί ως σύγχρονη κερκόπορτα.

Η κύρωσή της θα ανοίξει το δρόμο:
-για μια νέα Θράκη,
-για μια... δυτική Μακεδονία,
ανοίγοντας «πληγές» στο σώμα του ελληνισμού οι οποίες θα... αιμορραγούν ασταμάτητα τις επόμενες δεκαετίες.

Δεδομένου ότι ο ιστορικός χρόνος γίνεται όλο και πιο πυκνός, σε μια περίοδο κατά την οποία η Νοτιοανατολική Ευρώπη αλλάζει, η Συμφωνία των Πρεσπών πυροδοτεί νέες εντάσεις.

Δυστυχώς η ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους επιχειρείται να γραφτεί από τους αρνητές της. Από εκείνους που πιστεύουν ότι λέξεις όπως:
-έθνος
-και πατρίδα
είναι ξεπερασμένες έννοιες.

Από εκείνους που περηφανεύονται ότι υπερασπίζονται το δικαίωμα των λαών να αυτοπροσδιορίζονται, αλλά αρνούνται σε εμάς το δικαίωμα διαφύλαξης των:
-εθνικών
-και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Βλέπετε, όσοι ανταποκριθήκαμε στο προσκλητήριο εθνικής ευθύνης και συμμετείχαμε στα συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, μας αποκάλεσαν:
-ακραίους,
-σκοταδιστές,
-προγονόπληκτους,
-φανατικούς,
-οπισθοδρομικούς,
-υπερεθνικιστές.

Αντίθετα, όσοι οδηγούν τον ελληνισμό σε αυτοχειρία, στηρίζοντας την εθνικά επιζήμια συμφωνία, είναι:
-προοδευτικοί,
-μετριοπαθείς
-και ευρωπαϊστές.

Προσωπικά:
-σέβομαι,
-αγαπώ
-και τιμώ την εθνική μου υπόσταση και καταγωγή.
Όπως, επίσης, και τη θυσία των εκατοντάδων χιλιάδων ηρωικών προγόνων μας οι οποίοι προσέφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα για να μπορούμε εμείς σήμερα να αναπνέουμε στη Μακεδονία τον αέρα της ελευθερίας.

Για αυτό και αποτελεί εθνικό καθήκον να ορθώσω το ανάστημά μου στους πρόθυμους που είναι έτοιμοι να διαπράξουν ένα λάθος τεράστιων εθνικών διαστάσεων.

Η Συμφωνία των Πρεσπών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η χειρότερη δυνατή λύση για το Σκοπιανό ζήτημα. Είναι «λεόντεια» και «ετεροβαρής».

Οι επιδιώξεις των Σκοπίων είναι προφανείς από τη ρηματική διακοίνωση όπου για πρώτη φορά υπάρχει ο όρος «Μακεδονικός λαός». Βλέπετε, μπορεί τα Σκόπια να ονομαστούν «Βόρεια Μακεδονία», ωστόσο με την συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης ο λαός τους θα είναι «Μακεδονικός» και όχι «Βορειομακεδονικός».

Τη συγκεκριμένη επιδίωξη των Σκοπίων δεν τη δέχθηκε στο παρελθόν καμία ελληνική κυβέρνηση!

Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η αναγνώριση από την κυβέρνηση Τσίπρα της ύπαρξης «Μακεδονικής γλώσσας». Μάλιστα στο άρθρο 1.3 της Συμφωνίας αναφέρεται ότι ως τέτοια είχε αναγνωριστεί από το 1977.
Παρόλα αυτά, ενώ τα Σκόπια αναγνωρίζουν ότι η γλώσσα τους ανήκει στην «οικογένεια» των νότιων σλαβικών γλωσσών, η χώρα μας δεν απαιτεί να ονομαστεί «σλαβομακεδονική».

Τη συγκεκριμένη επιδίωξη των Σκοπίων δεν τη δέχθηκε στο παρελθόν καμία ελληνική κυβέρνηση!

Το επικίνδυνο σημείο της αναγνώρισης εκ μέρους μας δήθεν «Μακεδονικής γλώσσας» είναι ότι με την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών η συγκεκριμένη γλώσσας χωρίς προσδιορισμό θα αποκτήσει ισχύ και στο ελληνικό δίκαιο.

Σας διαβάζω το άρθρο 1.8 της Συμφωνίας: «Από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας τα μέρη θα χρησιμοποιούν το όνομα και τις ορολογίες του άρθρου 1.3 για όλες τις χρήσεις και για όλους τους σκοπούς erga omnes, ήτοι, εσωτερικά, σε όλες τις διμερείς σχέσεις τους και σε όλους τους περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς».

Η παράγραφος που μόλις σας διάβασα ανοίγει το δρόμο στους γείτονες να μιλούν για υποτιθέμενη «Μακεδονική γλώσσα» στην Ελλάδα και κατ'επέκταση για δήθεν «Μακεδονική μειονότητα» που έχει συγκεκριμένα δικαιώματα.

Το οξύμωρο βέβαια είναι πως στη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν γίνεται πουθενά καμία αναφορά στην ελληνική μειονότητα που κατοικεί στα Σκόπια.

Μπορεί το πληθυσμιακό της μέγεθος να είναι αδιευκρίνιστο, ωστόσο το 1991 η Βουλγαρία είχε καταθέσει υπόμνημα στον ΟΑΣΕ υποστηρίζοντας ότι στην ΠΓΔΜ κατοικούσαν 200.000 Έλληνες.

Το μόνο επίσημο στοιχείο που υπάρχει είναι η απογραφή του 1951 που κατέγραψε 158.000 Έλληνες στα Σκόπια.

Πρόκειται για Βλαχόφωνους Έλληνες οι οποίοι φοβούνται να εκδηλωθούν και για τους οποίους η ελληνική πολιτεία οφείλει και πρέπει να ενδιαφερθεί!

Από αυτούς:
-οι 25.000 ήταν Έλληνες γηγενείς κάτοικοι του Μοναστηρίου,
-100.000 βλαχόφωνοι Έλληνες (Γκρεκ όπως τους αποκαλούσαν),
-3.000 Έλληνες Σαρακατσάνοι
-και περίπου 30.000 πολιτικοί πρόσφυγες.

Αθροιστικά, το 1951, αποτελούσαν το 18% του τότε πληθυσμού των Σκοπίων που δεν ξεπερνούσε τους 900.000 κατοίκους.

Σε αυτούς τους ανθρώπους θα μπορούσαμε να αποδώσουμε ελληνική ιθαγένεια ή υπηκοότητα, όπως έκαναν οι Βούλγαροι για τους ομοεθνείς τους, ασκώντας μια διαφορετική πολιτική.

Θα μπορούσαμε, επίσης, να τους «αγκαλιάσουμε», δείχνοντάς τους ότι δεν είναι μόνοι.

Θα μπορούσαμε να κρατήσουμε ακλόνητη την ελληνική εθνική τους συνείδηση.

Συνοψίζοντας, για εμένα Βόρεια Μακεδονία είναι:
-οι Σέρρες,
-η Δράμα
-και το Κιλκίς!

Από τη λίμνη Δοϊράνη και βόρεια είναι:
-τα Σκόπια,
-η Βαρντάσκα,
-ή όπως αλλιώς θέλουν να λέγονται.

Σίγουρα δεν είναι Μακεδονία.
Γιατί η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική!

Για αυτό σας κοιτάζω στα μάτια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που ετοιμάζεστε να ξεπουλήσετε τον τόπο όπου ζω, ζητώντας σας να αναμετρηθείτε με τη συνείδησή σας.

Η ιστορία ούτε μοιράζεται, ούτε χαρίζεται!

Η Μακεδονία δεν σας ανήκει, ούτε είναι «εμπόρευμα» για να τη ξεπουλήσετε!

Έχει:
-ψυχή,
-ιστορία,
-αγώνες
-και εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωσή της.

Σε αυτό το εθνικό έγκλημα η ΝΔ δεν μπορεί να γίνει συνένοχος. Δεν το επιτρέπουν οι αρχές και οι αξίες κανενός από όσους αποτελούν την κοινοβουλευτική της ομάδα.

Και επειδή κάνετε συχνά αναφορές στην «καλή γειτονία», δοξάζω το Θεό που το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και οι υπόλοιποι ήρωες του αγώνα δεν συμβιβάστηκαν με τον Ιμπραήμ και τον Κιουταχή στο όνομα της τότε καλής γειτονίας.