"Ο κλάδος του καπνού δεν πρέπει να θυσιαστεί ως άλλη... Ιφιγένεια για χάρη των δημόσιων ταμείων"

"Ο κλάδος του καπνού δεν πρέπει να θυσιαστεί ως άλλη... Ιφιγένεια για χάρη των δημόσιων ταμείων" Κύριο

Συνέντευξη Θ. Καράογλου στο Tobacco Consulting που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Νοεμβρίου 2016 (21-11-2016)

Θ. ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
«Ο ΚΛΑΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ ΩΣ ΑΛΛΗ "ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ" ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ»

1.Κύριε Καράογλου, το τελευταίο διάστημα, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό και κυρίως στη γειτονική Βουλγαρία, λόγω της υψηλής φορολόγησης. Θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με υψηλούς φόρους;

«Ανάπτυξη με υψηλή φορολογία και δυσβάσταχτες εισφορές δεν μπορεί να υπάρξει σε καμία περίπτωση, κ. Κατσιάνη. Όσο η Κυβέρνηση συνεχίζει τη φορολογική επίθεση εις βάρος των επιχειρήσεων και ποινικοποιεί έννοιες όπως "κέρδος" και "επιχειρηματικότητα" δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη στη χώρα. Και το γιατί είναι προφανές... Η ανάπτυξη προϋποθέτει καταρχήν ένα σταθερό, απλό και ανταγωνιστικό φορολογικό περιβάλλον το οποίο θα ισχύει σε βάθος δεκαετίας και όχι αλλεπάλληλες αυξήσεις φόρων και λοιπόν επιβαρύνσεων. Οι διαδοχικοί φόροι επιτείνουν την υφεσιακή πορεία της χώρας, μας βυθίζουν όλο και περισσότερο στην κρίση, τρέπουν σε φυγή τις επενδύσεις, διώχνουν τις επιχειρήσεις, "σκοτώνουν" την επιχειρηματικότητα και κατ' επέκταση την ανάπτυξη.
Για να βγούμε από την ύφεση χρειάζονται ρευστότητα και κεφάλαια τα οποία θα επενδυθούν σε παραγωγικές επιχειρήσεις. Απαιτείται επίσης η εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα ή ο συμψηφισμός τους, χρειάζεται η Κυβέρνηση να ακούσει την φωνή του ιδιωτικού τομέα προκειμένου με τη σειρά του να παράξει θέσεις εργασίας. Μονάχα με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης στην οικονομία μας. Το "φοροτσουνάμι" μπορεί να παρουσιάζεται από την Κυβέρνηση ως μια "κοινωνικά δίκαιη" πολιτική επιλογή, ωστόσο στην εποχή της κρίσης ανάπτυξη και υψηλή φορολογία είναι δυο αντικρουόμενες έννοιες. Και μιας και αναφερθήκατε στη Βουλγαρία αναλογιστείτε το εξής. Η φορολογική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα ανέρχεται σχεδόν στο 52% των εσόδων τους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό σε γειτονικές ανταγωνίστριες χώρες δεν υπερβαίνει το 27%. Όσο, λοιπόν, οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεχίζουν να δίνουν άνιση μάχη με τους φόρους και δουλεύουν για την... εφορία, τόσο θα συνεχίσουν να μεταφέρουν τις έδρες τους στο εξωτερικό».

2. Την ίδια ώρα, η αύξηση του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου κατανάλωσης (ΕΦΚ) στον καπνό συνέβαλλαν σε μεγάλο βαθμό στην πρόσθετη αύξηση των δημοσίων εσόδων, κατά 350 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, η αύξηση της φορολογίας στον καπνό αποτελεί ιδανική λύση για το δημόσιο συμφέρον;

«Ιδανική λύση για το δημόσιο συμφέρον είναι η μείωση της φορολογίας συνολικά, που θα έχει ως επακόλουθο την αύξηση της κατανάλωσης και κατ' επέκταση την αύξηση των δημοσίων εσόδων. Όπως τόνισα παραπάνω οι φόροι, είτε άμεσοι, είτε έμμεσοι, "σκοτώνουν" την επιχειρηματικότητα. Βέβαια οι έμμεσοι φόροι βοηθούν στην αύξηση των εσόδων, είναι όμως οι πλέον άδικοι και αυτό γιατί επιβαρύνουν στον ίδιο βαθμό όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως εισοδήματος και οικονομικής κατάστασης. Τα τσιγάρα και ο άνεργος και ο εργαζόμενος τα πληρώνουν το ίδιο. Σε όλες τις προηγμένες χώρες η αναλογία άμεσων και έμμεσων φόρων είναι δυο προς ένα, στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίστροφο. Άρα το ζητούμενο είναι πώς θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε το φορολογικό μηχανισμό, να διορθώσουμε τις διαχρονικές παθογένειες του φορολογικού συστήματος και να υπάρχει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Κοντολογίς αν μειωνόταν ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα τσιγάρα, πιστεύω ότι αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα την μεγάλη αύξηση των πωλήσεων, οπότε τα οφέλη θα ήταν πολλαπλά και για εσάς και για το κράτος σε ό,τι αφορά στα έσοδα. Σε κάθε περίπτωση, αν και είμαι φανατικός αντικαπνιστής, μπορεί η αύξηση του ΦΠΑ και του ΕΦΚ στον καπνό να αύξησε κατά 350 εκ. ευρώ τα δημόσια έσοδα, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ο κλάδος σας πρέπει να θυσιαστεί ως άλλη "Ιφιγένεια" προκειμένου να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία».

3. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, η «γενιά των 100 ευρώ» τείνει να αποτελέσει τον κανόνα και όχι την εξαίρεση στον τομέα της απασχόλησης. Με ποιο τρόπο, πιστεύετε ότι μπορεί η αγορά να δώσει κίνητρα σε αυτούς τους ανθρώπους, όταν οι απολαβές των υπηρεσιών που παρέχουν είναι ανάλογες με εκείνες των αναπτυσσόμενων χωρών;

«Συγχωρήστε μου την έκφραση αλλά η νέα μόδα που κυριαρχεί στην αγορά εργασίας πρόκειται για κατάντια. Όχι των εργαζόμενων, αλλά κυρίως της κοινωνίας μας. Είναι μια πραγματικότητα η οποία δεν τιμά κανέναν. Δυστυχώς οι "φτωχοί εργαζόμενοι" κάνουν θραύση, καθώς μπροστά στην έκρηξη της ανεργίας, όλο και περισσότεροι νέοι με ικανότητες, σπουδές και πτυχία αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους αποδεχόμενοι δουλειές εκ περιτροπής με μισθούς πείνας. Μισή εργασία, κ. Κατσιάνη, σημαίνει μισή ζωή. Σημαίνει κανένα δικαίωμα στο σήμερα και το αύριο, σημαίνει κανένα δικαίωμα στο όνειρο της επαγγελματικής αποκατάστασης. Τον Ιούλιο του 2015 ο τότε Υπουργός Εργασίας, κ. Σκουρλέτης, έστειλε στους κοινωνικούς εταίρους επιστολή στην οποία, μεταξύ πολλών άλλων, υποσχόταν ότι τον Ιούλιο του 2016 ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα θα επέστρεφε στα 751 ευρώ. Αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για άλλη μια αριστερή αυταπάτη, όπως τόσες και τόσες άλλες που πληρώνουμε ως χώρα πολύ ακριβά την τελευταία διετία. Η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας οφείλει να αφήσει στην άκρη τις Αριστερές μυθοπλασίες και να αντιληφθεί ότι η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με αποσπασματικά, επικοινωνιακά και μεμονωμένα μέτρα. Αντίθετα απαιτείται η χάραξη ενός εθνικού σχεδιασμού που θα επιτρέπει τη δημιουργία παραγωγικών θέσεων εργασίας, οι οποίες δεν θα δίνουν για μισθό μισό ή ένα... κομμάτι ψωμί!»

4. Κύριε Καράογλου γιατί πιστεύετε ότι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, όπως επανειλημμένα δηλώνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελεί την ιδανική λύση για τον τόπο;

«Γιατί είναι η μόνη λύση προκειμένου να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη χειρότερη Κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Γιατί στην Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει η κοινή λογική, γιατί ζούμε μια απόπειρα δημοκρατικής εκτροπής, γιατί πρέπει να επαναφέρουμε το κράτος δικαίου, γιατί θέλουμε μια κοινωνία των αρίστων και όχι των αρεστών ή των βολεμένων, γιατί αυτό ζητά η πλειοψηφία των Ελλήνων που δηλώνουν ότι η παρούσα Κυβέρνηση μας οδηγεί στο πουθενά, γιατί σε τελική ανάλυση μας αξίζει μια καλύτερη Ελλάδα. Εδώ που φτάσαμε και με το 4ο μνημόνιο να βρίσκεται προ των πυλών, το κόστος παραμονής των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στην εξουσία είναι μεγαλύτερο από εκείνο της προκήρυξης εκλογών. Δεν είναι δυνατόν, κ. Κατσιάνη, να βλέπουμε τη χώρα να καταρρέει, να βιώνει μια παρατεταμένη παρακμή και να μένουμε απαθείς. Η λύση είναι μια, εκλογές... χθες για να μην ενεργοποιηθεί ο δημοσιονομικός κόφτης, για να μην έρθουν νέα μνημόνια, για να μην μειωθούν και άλλο οι συντάξεις».