Σύμφωνα με την ιστορία (πηγές Γ.Ε.Σ.), από τις 28 Οκτωβρίου 1940,
παρατηρείται βραδεία προέλαση των Ιταλικών στρατευμάτων επί του
ελληνικού εδάφους, εξαιτίας των υποχρεωτικών ελιγμών των ελληνικών
κλιμακίων προκαλύψεως στην Ελληνοαλβανική μεθόριο.
Τέσσερις ημέρες μετά την 1 Νοεμβρίου 1940, το Απόσπασμα της
Πίνδου υπό τον συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, με όρια ευθύνης την
ορεινή περιοχή Γράμμος - Βοΐο - Σμόλικας, έχοντας περιέλθει σε κρίσιμη
κατάσταση, εξαιτίας της πίεσης που δέχονταν από την επίλεκτη Ιταλική
μεραρχία αλπινιστών «Τζούλια», αντεπιτίθεται κατόπιν εντολής για να
ανακόψει την πορεία των Ιταλών.
Το πρωινό της 1ης Νοεμβρίου 1940 σε έφοδο ελληνικού λόχου υπό τον
Ρόδιο Υπολοχαγό Αλέξανδρο Διάκο για την ανακατάληψη δια της λόγχης,
οχυρής θέσεως των Ιταλών στο στρατηγικής σημασίας ύψωμα της Τσούκας, ο
ηρωικός διοικητής δέχεται ριπή πολυβόλου και πέφτει νεκρός επί κεφαλής
του λόχου του.
Είναι ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του έπους του '40. Μαζί του πέφτουν νεκροί ένας ακόμα ανθ/λος και τέσσερις στρατιώτες.
Την επομένη, 2 Νοεμβρίου, οι νεκροί κηδεύονται στο χωριό Ζούζουλη από τους χωριανούς.
Μετά το τέλος του πολέμου, σαν άγραφος κανόνας, κάθε χρόνο κατά τη
διάρκεια του καλοκαιριού, τελείται επιμνημόσυνη δέηση στο χώρο του
νεκροταφείου του χωριού με τη συμμετοχή συγγενών, φίλων και των
χωριανών.
Επειδή ο θάνατος για την ελευθερία της πατρίδας για τους έλληνες αποτελεί ύψιστο ιδανικό.
Επειδή στις ημέρες μας σπανίζουν τα πρότυπα ανθρώπων που προσφέρουν
τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα και τους συμπολίτες τους με αυταπάρνηση
και αυτοθυσία, ενώ αντίθετα εμφανίζονται και προβάλλονται συμπεριφορές
που χαρακτηρίζονται με νέους λεκτικούς όρους της ελληνικής (λαμόγια)
που είναι η νέα απειλή για την ελληνική κοινωνία.
Επειδή ο Αλέξανδρος Διάκος, όπως αναφέρεται στην ιστορία, είναι ο
πρώτος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που έπεσε κατά την εποποιία
της Πίνδου, όπου πολέμησαν όλοι οι Έλληνες ενωμένοι.
Επειδή η περιοχή που σκοτώθηκε, στη σύγκλιση των οροσειρών της
Πίνδου, Βοΐου και Γράμμου είναι σήμερα ίσως η φτωχότερη μα κι από τις
ωραιότερες περιοχές της χώρας, με έντονα όμως δημογραφικά προβλήματα.
Επειδή αποτελεί παράδοση των Ελλήνων, από την αρχαιότητα έως
σήμερα, η ανέγερση ταπεινών μνημείων (ηρώων) στους χώρους «θυσίας» των
μαχών για την πατρίδα.
Επειδή έχουμε ιερό χρέος να θυμόμαστε όσους έδωσαν τη ζωή τους για να απολαμβάνουμε σήμερα τ' αγαθά της ελευθερίας.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:
- Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
- Εθνικής Άμυνας
- Προτίθεται το Υπουργείο να καθιερώσει στην Ελληνική Δημοκρατία
την 4η Νοεμβρίου ως ημέρα μνήμης του «Χαμένου Ανθυπολοχαγού του Έπους
του ‘40», που συμπίπτει με τα τριήμερα από το θάνατο του πρώτου Έλληνα
αξιωματικού κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο;
- Προτίθεται το Υπουργείο να διαμορφώσει τις αναγκαίες υποδομές
(ηρώο, δρόμος) για την πρόσβαση και απόδοση τιμών στους πολεμιστές της
Πίνδου στην περιοχή απ' όπου ξεκίνησαν, οργάνωσαν και έγραψαν την πιο
λαμπρή σελίδα στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας;
- Προτίθεται το Υπουργείο να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία μουσείου
της εποχής του έπους του '40 για εκπαιδευτικούς και τουριστικούς
σκοπούς στην εν λόγω περιοχή, επί της εθνικής οδού Κοζάνης - Ιωαννίνων;
ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΑΓΓΕΛΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΕΝΔΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΜΠΕΚΙΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΜΠΟΥΓΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΡΑΠΤΗ ΕΛΕΝΑ
ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΤΑΣΟΥΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΤΣΙΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΦΟΥΣΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΧΡΥΣΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
