Καθορισμός ανώτατου ύψους αποδοχών διοικητών δημοσίων επιχειρήσεων

Η προσπάθεια αυτή, ωστόσο, δεν δύναται να προαχθεί εάν οι διοικητές και τα διευθυντικά στελέχη αυτών λαμβάνουν ήδη ή αναλαμβάνουν οι ίδιοι πρωτοβουλία, να χορηγήσουν στους εαυτούς τους χρηματικές αποδοχές που δεν συνάδουν ούτε με τα οικονομικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων που διοικούν ούτε με τη γενική οικονομική συγκυρία αλλά αντιθέτως αδικούν τη γενική κυβερνητική προσπάθεια και προκαλούν το δημόσιο αίσθημα.
Κυρίως όμως δεν συνάδουν με την εκπεφρασμένη βούληση των εκλογέων και την ρητή εντολή του Πρωθυπουργού κ Κ. Καραμανλή για λιτή και ορθολογική διαχείριση, στο πνεύμα της οποίας, άλλωστε, η αλλαγή διοίκησης σε πολλούς οργανισμούς και δημόσιες επιχειρήσεις μετά τις εκλογές του Μαρτίου '04 συνοδεύθηκε από εξορθολογισμό της αντίστοιχης χρηματικής αποζημίωσης.
Επιβάλλεται, συνεπώς, να εξετασθεί η θέσπιση οροφής στο ύψος των πάσης φύσεως αποδοχών όσων διορίζονται σε θέσεις προέδρου διοικητικού συμβουλίου, διοικητικού διευθύνοντος συμβούλου ή γενικού διευθυντού νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δημοσίων επιχειρήσεων και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας του δημόσιου τομέα, δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών που έχουν εξαιρεθεί από το δημόσιο τομέα, τραπεζών στις οποίες ο διορισμός Προέδρου του Δ.Σ. ή Διοικητή υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 49Α του Κανονισμού της Βουλής, των θυγατρικών τους ανωνύμων εταιρειών, καθώς και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικών από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους.
Οι αποδοχές που συνοδεύουν τις θέσεις αυτές θα πρέπει να μην υπερβαίνουν τις αποδοχές των βουλευτών. Η αντιστοίχηση αυτή ερείδεται στη ralio της νομοθετικής ρύθμισης της μισθολογικής αντιμετώπισης των τελευταίων. Αυτή υπήρξε παρακολούθημα της θέσπισης του επαγγελματικού ασυμβιβάστου και θεωρείται ότι παρέχει επαρκές αντιστάθμισμα της «απόσυρσης» τους από τον επαγγελματικό στίβο. Αντιστοίχως, τα πρόσωπα που επιλέγουν την ανάληψη μιας δημόσιας υπηρεσίας, όπως είναι η θέση του διοικητή μιας δημόσιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού κοινής ωφέλειας, που υπηρετεί ένα γενικότερο οικονομικό σκοπό δημοσίου συμφέροντος και ωφέλειας, δεν δικαιολογείται να λαμβάνουν αποδοχές υψηλότερες εκείνων των βουλευτών, ως αποζημίωση για τον αυτό περιορισμό, τη στέρηση δραστηριοποίησης στην ιδιωτική οικονομία, ως στελέχη επιχειρήσεων ή ελεύθεροι επαγγελματίες.
Η επιβολή ενός τέτοιου ορίου θα εξαλείψει την εντύπωση του αυθαίρετου, εν πολλοίς, προσδιορισμού εκ μέρους διοικητών των ιδίων, αυτών, αποδοχών, ενώ θα εμπεδωθεί η αντίληψη ότι οι διαχειριστικές εκτροπές της προηγούμενης κυβερνητικής περιόδου, ιδίως στο χώρο των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, οι οποίες διόγκωσαν το δημόσιο χρέος, αντιμετωπίζονται αποφασιστικά.

Eρωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
- Οικονομίας και Οικονομικών

Εάν προτίθεται να εισαγάγει ανώτατο όριο στις αποδοχές των διοικητών δημοσίων επιχειρήσεων.

Απάντηση Υπουργείου

Οι ερωτώντες βουλευτές

Καράογλου Θεόδωρος
Ιωάννης Δ. Μπούγας
Μιχάλης Ε. Γιαννάκης
Κων/νος Τσιάρας
Γεώργιος Κασαπίδης
Νίκος Σταυρογιάννης
Αντώνης Καρπούζας