Η ζήτηση για αγορά κατοικιών εμφανίζεται μειωμένη κατά 50%-70% σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία, οι τιμές πώλησης σημειώνουν πτώση, η προσφορά αδιάθετων διαμερισμάτων ξεπερνάει συνολικά τα 220.000, οι μεταβιβάσεις βρίσκονται στο ναδίρ, οι τράπεζες διατηρούν κλειστές τις «στρόφιγγες του δανεισμού», ενώ οι ειδικοί προβλέπουν ότι η κρίση στην κτηματαγορά θα διαρκέσει περισσότερο από τρία χρόνια.
Η κρίση και η ανεργία που πλήττει τα συνδεδεμένα επαγγέλματα με την οικοδομή, είναι άνευ προηγουμένου με εμφανή τα αποτελέσματα και στο ΑΕΠ της χώρας, όπου παραδοσιακά η οικοδομή έχει κυρίαρχη συνεισφορά.
Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε:
1. Αρχικά τη σοβαρή οικονομική κρίση και την πτώση στα χρηματιστήρια που μειώνουν τα κεφάλαια προς επένδυση,
2. Τις συνεχείς αλλαγές στη φορολογία, που πέρα από την αβεβαιότητα για κάθε επενδυτή, προκαλεί και υψηλό κόστος συντήρησης και διατήρησης ακινήτου,
3. Τη σχεδιαζόμενη αύξηση των αντικειμενικών αξιών,
4. Τη μείωση χορηγήσεων δανείων από τις τράπεζες που επίσης ζητούν μεγαλύτερες εξασφαλίσεις,
5. Την αναστάτωση που υπάρχει εδώ και 1 χρόνο με το θέμα των ημιυπαίθριων, τον τρόπο με τον οποίο τελικά έγινε η ρύθμιση και το κόστος που θα αποφέρει στον κάθε ιδιοκτήτη,
6. Τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης που μείωσαν κατά πολύ το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και προκαλούν σοβαρές αρνητικές παρενέργειες (ανεργία, έλλειψη επενδύσεων, κακό οικονομικό κλίμα),
7. Την επικείμενη διακοπή χορήγησης δανείων και εγγυήσεων από τον ΟΕΚ,
8. Την επικείμενη διακοπή χορήγησης επιδότησης ενοικίου από τον ΟΕΚ,
9. Την επιβολή ΦΠΑ σε δικηγόρους και συμβολαιογράφους που αυξάνουν το κόστος απόκτησης ακινήτου,
10. Τη μείωση της φοροαπαλλαγής τον τόκων των στεγαστικών δανείων από το 40% (που είχε θεσπίσει η κυβέρνηση της ΝΔ) στο 20% και μάλιστα αναδρομικά από το 2009 εξαπατώντας με αυτό τον τρόπο τους πολίτες που έσπευσαν το προηγούμενο έτος να κάνουν χρήση του συγκεκριμένου κινήτρου,
11. Την κατάργηση της παραδοσιακά αφορολόγητης αγοράς πρώτης κατοικίας, η οποία πλέον φορολογείται από μία αξία και πάνω,
12. Την αύξηση του συνολικού κόστους χρήσης ακινήτου (λογαριασμοί ΔΕΚΟ, θέρμανση, κόστος συντήρησης) που οδηγεί τους πολίτες σε διστακτικές επιλογές.
13. Τις χρόνιες καθυστερήσεις στις εντάξεις περιοχών στα σχέδια πόλης, που παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου καμιά βελτίωση του θεσμικού πλαισίου δεν καταγράφεται.
14. Το «πάγωμα» του αναπτυξιακού νόμου εδώ και μήνες που οδηγεί σε ματαίωση ή αναβολή μιας σειράς επενδύσεων,
15. Το κράτος να κατέχει τεράστια ακίνητη περιουσία που μένει στα αζήτητα, ενώ θα μπορούσε πολλά από αυτά να τα αξιοποιήσει λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά για την συνολική οικονομία,
16. Τέλος το μεγαλύτερο ίσως «κρυφό» πρόβλημα, είναι η υπογεννητικότητα που μειώνει το ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να χρησιμοποιήσει κατοικίες και επαγγελματική στέγη. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Έλληνες γεννούν όλο και λιγότερο, δεν κάνουν νέες οικογένειες, ενώ και οι μετανάστες βιώνοντας πλέον την ανεργία παίρνουν το δρόμο της επιστροφής στις πατρίδες τους αφήνοντας επίσης άδειες κατοικίες.
Όλα αυτά συνδυασμένα, οδηγούν στη δραματική μείωση της δραστηριότητας στο κλάδο των ακινήτων.
Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:
- Πρόκειται να ληφθούν μέτρα για τόνωση της οικοδομικής δραστηριότητας και των αγοραπωλησιών ακινήτων;
- Πότε και πως προτίθεται να ξεκαθαρίσει το φορολογικό πλαίσιο ώστε να είναι σε μακροχρόνιο επίπεδο σαφείς οι κανόνες στους επενδυτές - υποψήφιους αγοραστές;
- Τι μέριμνα θα υπάρξει για ανθρώπους που είναι σε δυσχερή οικονομική θέση, έτσι ώστε να αποκτήσουν δική τους κατοικία;
