Εκτύπωση αυτής της σελίδας

(Video) Ομιλία στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών για το Σ/Ν για την εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου Κύριο

(Video) Ομιλία του Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας κ. Θ. Καράογλου στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Οικονομικών της Βουλής και το Σ/Ν του ΥΠΟΙΚ για την εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (16-02-2023)

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
εκλεκτά μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών,
όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η πολιτική πρέπει να κοιτάζει κατάματα υπαρκτά προβλήματα που προκλήθηκαν σε δύσκολες εποχές για το Κράτος και να δίνει λύσεις στα ζητήματα που ταλανίζουν μια κοινωνία.

Να προσφέρει διεξόδους, να «κλείνει πληγές» και να μη συντηρεί χρόνιες νεφελώδεις καταστάσεις τις οποίες κληροδοτεί από γενιά σε γενιά, μεταθέτοντας στους επόμενους την ευθύνη της οριστικής διευθέτησης.

Αυτό που μόλις περιέγραψα κάνει το Σχέδιο Νόμου που συζητούμε σήμερα, διότι επιλύει ένα διαχρονικό κοινωνικό πρόβλημα που αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς των κατεχόμενων δημόσιων ακινήτων που διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών.

Ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου εξυπηρετεί στο ακέραιο το δημόσιο συμφέρον, αφενός γιατί προωθείται η αποτελεσματικότερη αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου προς όφελος της:
-τουριστικής,
-βιομηχανικής
-και αγροτικής ανάπτυξης της χώρας
και αφετέρου, διότι διευθετεί οριστικά εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου.

Άρα, περιγράφοντας τη νομοθετική πρωτοβουλία που συζητούμε, θα έλεγα ότι έχει:
-κοινωνικό
-και αποκαταστατικό χαρακτήρα.

Μη σας ξενίζουν οι δυο λέξεις που χρησιμοποίησα...

Αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία γίνεται πράξη μέσω μιας σαφούς διαδικασίας αυστηρού ελέγχου εκ μέρους των αρμοδίων οργάνων η οποία διαλύει κάθε υπόνοια ότι ενδεχομένως θα υπάρξει μια γενική τακτοποίηση αυθαίρετων κατόχων με τη μαζική απονομή τίτλων κυριότητας σε καταπατητές.

Ας είμαστε ρεαλιστές...
Μιλούμε για ακίνητα τα οποία δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από το Δημόσιο και τα οποία εάν η Πολιτεία τα διεκδικήσει για τυπικούς λόγους, είναι σίγουρο ότι θα επωμιστεί ένα μεγάλο διοικητικό βάρος για την επιβολή κυρώσεων και προστίμων.

Και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Ούτε τελική ανάλυση ούτε το ακίνητο θα αξιοποιηθεί,
ούτε το πρόστιμο καταβάλλεται, ούτε ο ιδιώτης που το χρησιμοποιεί αποβάλλεται.

Στο πλαίσιο αυτό ερχόμαστε να βάλουμε τάξη, θέτοντας σαφείς περιορισμούς και ευδιάκριτες προϋποθέσεις εξαγοράς ώστε τα εν λόγω ακίνητα να αποδοθούν στους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους.

Η παρέμβαση μας αφορά:
-πολίτες και νομικά πρόσωπα που κατέχουν ακίνητο για 30 χρόνια με τίτλο υπέρ των ιδίων ή των δικαιούχων τους επί ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου.
-Πολίτες που κατέχουν αδιάλειπτα επί τουλάχιστον 40 χρόνια ακίνητο εφόσον σε αυτό βρίσκεται η κύρια κατοικία τους, η οποία καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες των ιδίων ή των οικογενειών τους.

Αλλά και πολίτες και νομικά πρόσωπα που κατέχουν επί τουλάχιστον 40 χρόνια ακίνητα, εφόσον σε αυτά ασκείται, όπως ανέφερα προηγουμένως, τουριστική, βιομηχανική, βιοτεχνική, εμπορική ή αγροτική δραστηριότητα.

Δεν θα πω περισσότερα για να μην καταχραστώ το χρόνο.

Ωστόσο, κρατείστε τα εξής στοιχεία. Από την τελευταία καταγραφή που έγινε το 2004 από το Υπουργείο Οικονομικών, προέκυψε ότι σε σύνολο 97.029 καταγεγραμμένων Δημόσιων και Ανταλλάξιμων κτημάτων, έχουν καταπατηθεί τα 89.928.

Το ποσοστό αγγίζει το 92%.

Σας τα παραθέτω, διότι είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί και παράλληλα αντικατοπτρίζει το διαχρονικό ζήτημα της περιφρούρησης της δημόσιας περιουσίας.

Συνυπολογίστε ακόμη την απαλλαγή:
-των αρμόδιων διοικητικών υπηρεσιών
-και των δικαστικών αρχών
από εκκρεμείς γραφειοκρατικές διαδικασίες και δίκες.

Όπως επίσης την εισροή σημαντικών εσόδων στον κρατικό προϋπολογισμό:
-τόσο άμεσα από την καταβολή του τιμήματος εξαγοράς,
-όσο και έμμεσα από την καταβολή του φόρου μεταβίβασης, του φόρου ακίνητης περιουσίας και φυσικά την περαιτέρω αξιοποίηση των υπό εξαγορά ακινήτων.

Κλείνω, με μια παρότρυνση προς όλους τους συναδέλφους. Ας πάψουμε, ως Πολιτεία, να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας...

Σας ευχαριστώ.