Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, φορολογικοί έλεγχοι και άλλες διατάξεις»

Πρωταρχικός στόχος της κυβερνητικής πολιτικής είναι η νέα αναπτυξιακή πορεία της χώρας να βασιστεί κυρίως στις ιδιωτικές επενδύσεις και στην ανάπτυξη μιας βιώσιμης, ανταγωνιστικής επιχειρηματικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων. Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο εκτιμώ ότι θέτει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την εκπλήρωση αυτής της αναπτυξιακής πολιτικής, δίνοντας ώθηση στις επιχειρήσεις και στην ιδιωτική πρωτοβουλία, καθιερώνοντας σταθερούς φορολογικούς κανόνες για την επόμενη τριετία.
Είναι γνωστό σε όλους ότι η Ελλάδα, η χώρα μας, διατηρούσε από τους υψηλότερους συντελεστές φορολογίας μεταξύ των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο μεταξύ των κρατών συνοχής όσο και μεταξύ των κρατών της διεύρυνσης. Η χώρα μας έχει ανάγκη από επενδύσεις οι οποίες θα βελτιώσουν την παραγωγική δομή της. Ως μεμονωμένο μέτρο, η μείωση των φορολογικών συντελεστών από μόνο του, δεν επαρκεί για την εισροή ξένων κεφαλαίων σε παραγωγικές επενδύσεις και όχι μόνο σε χρηματιστηριακές τοποθετήσεις, όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που δείχνουν ότι ο συνδυασμός μέτρων μείωσης φορολογικών συντελεστών, αύξησης της παραγωγικότητας, έλλειψης γραφειοκρατίας, δημιουργίας υποδομών και τεχνογνωσίας για την ανάπτυξη προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, διαμορφώνουν το κατάλληλο επιχειρηματικό περιβάλλον για την πραγματοποίηση επενδύσεων σε μια χώρα.
Η εφαρμογή της οικονομικής κυβερνητικής πολιτικής και η υλοποίηση των προεκλογικών εξαγγελιών της Κυβέρνησης απλώνεται σε όλες τις διατάξεις του συζητούμενου φορολογικού νομοσχεδίου, στοχεύοντας στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή και αύξηση της απασχόλησης. Αυτός ο τριπλός και αδιαίρετος στόχος επιτυγχάνεται και υλοποιείται μέσα στην τριετία που ακολουθεί που είναι και ο ορίζοντας εφαρμογής των διατάξεων του νομοσχεδίου.
Δεν έχω, δυστυχώς, τον απαραίτητο χρόνο για να αναφερθώ αναλυτικά σε όσα το φορολογικό νομοσχέδιο για τα φυσικά πρόσωπα ή για τις επιχειρήσεις προβλέπει. Αυτό θα προϋπόθετε πολύ περισσότερο χρόνο, αλλά είναι και κάτι που άλλωστε ο εκλεκτός συνάδελφος εισηγητής της Πλειοψηφίας έχει κάνει. Εξ' ανάγκης, λοιπόν, και επιγραμματικά θα αναφερθώ σε χαρακτηριστικά σημεία που κρίνω ιδιαιτέρως σημαντικά και θετικά για το συζητούμενο φορολογικό νομοσχέδιο.
Υπό τις παρούσες διεθνείς οικονομικές συνθήκες, αλλά και με δεδομένη και αναμφισβήτητη την άσχημη οικονομική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, κάτι που οφείλεται στις, επί σειρά ετών, λανθασμένες πολιτικές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η Κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να κινηθεί σε συγκεκριμένα σφιχτά δημοσιονομικά πλαίσια. Έτσι, αυτό που σ' αυτήν την φάση τουλάχιστον για τα φυσικά πρόσωπα και ειδικότερα για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους κατοχυρώνει είναι, αφ' ενός μεν να μην υπάρξει καμιά απολύτως φορολογική επιβάρυνση των φυσικών προσώπων -κάτι που κατά κόρον με τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ γινόταν- και αφ' ετέρου να καλύψει ή και να βελτιώσει έστω για λίγο τις αποδοχές των μισθωτών και των συνταξιούχων από τις πληθωριστικές πιέσεις.
Έτσι, η εισοδηματική πολιτική σε ό,τι αφορά τους μισθωτούς προβλέπει αυξήσεις περίπου 3,5%, κάτι που σίγουρα καλύπτει τον πληθωρισμό του 2005 που εκτιμάται περίπου σε 2,8%-2,9% ενώ οι αυξήσεις για τους συνταξιούχους κυμαίνονται σε ποσοστό 5% κάτι που σίγουρα δίνει μια μικρή έστω ανάσα στους συνταξιούχους. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την αύξηση των αφορολόγητων ορίων από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ σε έντεκα χιλιάδες (11.000) ευρώ σε ό,τι αφορά μισθωτούς και συνταξιούχους, από οκτώ χιλιάδες τετρακόσια (8.400) ευρώ σε εννέα χιλιάδες πεντακόσια (9.500) ευρώ σε ό,τι αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες, με την αύξηση από 15% σε 20% του ποσοστού έκπτωσης απ' το φόρο των ιατρικών δαπανών, την αύξηση από 15% σε 20% της έκπτωσης τόκων στεγαστικών δανείων για αγορά πρώτης κατοικίας και μια σειρά άλλων ευνοϊκών ρυθμίσεων που προβλέπονται στο φορολογικό νομοσχέδιο, όλα αυτά δίνουν το στίγμα της θετικής αντιμετώπισης των φυσικών προσώπων τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το φορολογικό μέρος.
Βεβαίως να τονίσω ότι παραμένει σταθερή η εκφρασμένη πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το θέμα της μείωσης των φορολογικών συντελεστών και της αύξησης των αφορολόγητων ορίων, κάτι που θα γίνει εφόσον επιτευχθεί η βελτίωση της δύσκολης οικονομικής κατάστασης την οποία, όπως είπα και προηγουμένως κληρονομήσαμε απ' την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αυτό είναι κάτι, που εφόσον υπάρξει βελτίωση θα γίνει πραγματικότητα.
Εκεί, όμως, που η Κυβέρνηση μπορεί να αισθάνεται υπερήφανη, είναι σε ό,τι αφορά τη φορολογική αντιμετώπιση των επιχειρήσεων και ειδικότερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ήταν πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης να κάνει κάτι τέτοιο, γιατί το τέλμα της ελληνικής οικονομίας χρειαζόταν και χρειάζεται ουσιαστικά μέτρα φορολογικής και αναπτυξιακής πολιτικής για να ταρακουνηθεί. Για να ξυπνήσει επιτέλους το δαιμόνιο της ελληνικής φυλής, δηλαδή η επιχειρηματικότητα, για να αρχίσει κάτι επιτέλους να γίνεται στον τομέα των επενδύσεων -όπου να θυμίσω η χώρα μας κοσμεί τις τελευταίες θέσεις του σχετικού διεθνή πίνακα προσέλκυσης επενδύσεων- για να πάρει μπροστά η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας που όλοι μας γνωρίζουμε είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Επιγραμματικά και εδώ να σταθώ σε συγκεκριμένα σημεία που νομίζω αξίζουν τον κόπο να αναφερθούν ιδιαιτέρως.
Πρώτα-πρώτα, η κατοχύρωση σταθερού φορολογικού πλαισίου για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Να θυμίσω λίγο τι γινόταν με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπου δεκάδες τροποποιήσεις φορολογικών νόμων γινόταν κατα έτος, με αποτέλεσμα την πλήρη φορολογική αβεβαιότητα.
Δεύτερον η έστω σταδιακή και κατα έτος μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων από 25% σε 20% σε ότι αφορά τις προσωπικές επιχειρήσεις, ΟΕ και ΕΕ, και από 35% στο 25% -όλα αυτά θα γίνουν ως το 2007- σε ό,τι αφορά τις κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις, δηλαδή, τις ανώνυμες εταιρείες και τις Ε.Π.Ε.
Τρίτον η μείωση στο μισό της προκαταβολής φόρου για τις νέες επιχειρήσεις, ουσιαστική φορολογική ανάσα στις νέες επιχειρήσεις στην προσπάθεια που κάνουν για να σταθούν στα πόδια τους.
Τέταρτον η δημιουργία ισχυρών κινήτρων για τις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, κάτι που θα δυναμώσει τις επιχειρήσεις αλλά παράλληλα, με τη μείωση του κόστους παραγωγής που θα επέλθει, θα βελτιώσει και την ανταγωνιστικότητά τους.
Πέμπτον η σημαντικότατη διευκόλυνση προσφυγής στη δικαιοσύνη με την γενναία μείωση του ποσοστού προκαταβολής που απαιτείται από το 25% στο 10% για την απόκτηση του δικαιώματος προσφυγής.
Έκτον την πλήρη καταγραφή των εκπιπτομένων δαπανών, γεγονός που οδηγεί στην πλήρη διαφάνεια του τοπίου και σταματά οποιαδήποτε υπόνοια άνομης ενέργειας από τα ελεγκτικά όργανα στο συγκεκριμένο τομέα.
Έβδομον η αύξηση των ετών συμψηφισμού ζημιών του εισοδήματος από τρία σε πέντε χρόνια για τις επιχειρήσεις με ακριβή και επαρκή βιβλία, που έχουν βιβλία Β΄ κατηγορίας, δηλαδή βιβλία εσόδων - εξόδων.
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, δυστυχώς ο χρόνος δεν επαρκεί για να αναφερθώ αναλυτικά και σε άλλες ευνοϊκές διατάξεις του συζητούμενου φορολογικού νομοσχεδίου και για πολλές άλλες κατηγορίες, όπως για παράδειγμα τις μειώσεις από 3%ο σε ενάμισι 1,5%ο στο φόρο χρηματιστηριακών συναλλαγών, τις μειώσεις σε πρόσθετους φόρους για εκπρόθεσμες ή ανακριβείς δηλώσεις, τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για οφειλές έως τριακόσιες χιλιάδες (300.000) και πολλές άλλες ευνοϊκές ρυθμίσεις.
Θα κλείσω επισημαίνοντας ότι η Κυβέρνηση χωρίς να θίξει κατ' ελάχιστον τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους το αντίθετο, μάλιστα, θα έλεγα- «ρίχνει το γάντι» -με την καλή έννοια του όρου- στους επιχειρηματίες και τις επιχειρήσεις. Τους καλεί, δίνοντάς τους σταθερό φορολογικό πλαίσιο, ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον, αναπτυξιακά κίνητρα τόσο με το παρόν φορολογικό νομοσχέδιο όσο και με τον πραγματικά αναπτυξιακό νόμο, που χθες κατατέθηκε, να καταστούν ουσιαστικοί αρωγοί στην προσπάθεια ενίσχυσης των ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας και της ενίσχυσης της απασχόλησης.
Σας ευχαριστώ πολύ.