Θεόδωρος Καράογλου:
Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τη συζήτηση του
νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και
Αποκέντρωσης, μια γνώριμη τακτική, μια τακτική όξυνσης, μια τακτική
έντασης, μία τακτική που όταν δεν υπάρχουν τα ουσιαστικά επιχειρήματα,
είναι γνωστή και γνώριμη για την Αξιωματική Αντιπολίτευση να μας οδηγεί
εκεί. Έτσι ακούσαμε πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς και εκφράσεις από
συγκεκριμένους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υβριστικούς
χαρακτηρισμούς, χαρακτηρισμούς οι οποίοι δεν συνάδουν με το κύρος και
τη θέση που θα πρέπει να έχει ο κάθε συνάδελφος στο ελληνικό
Κοινοβούλιο. Χαρακτηρισμούς οι οποίοι μας πηγαίνουν πολλά χρόνια πίσω,
όταν με ευθύνη του ίδιου του κόμματος που σήμερα είναι στην Αξιωματική
Αντιπολίτευση, είχαμε τα χωριστά καφενεία, όταν είχαμε την πόλωση, όταν
είχαμε την όξυνση, όταν είχαμε τα γνωστά και αλήστου μνήμης
«χρονοντούλαπα της ιστορίας» και τα «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε».
Παρακολουθήσαμε ακόμη έκπληκτοι, θα μου επιτρέψετε τον όρο, σε
εισαγωγικά τον βάζω, την «πολιτική επιστράτευση» του επικεφαλής της
Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπου η κομματική σκληρή νομενκλατούρα του
ΠΑΣΟΚ τον ανακάλυψε στον ήρεμο και όμορφο τόπο των διακοπών του, για να
τον φέρει να συμβάλει και αυτός με την ομιλία του στην προσπάθεια για
δημιουργία τεχνητής έντασης.
Ακόμη είδαμε και μια άλλη διαδικασία. Είδαμε και μια άλλη
διαδικασία, τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, ελπίζοντας ή
πιστεύοντας ότι θα υπάρξουν ενδεχόμενα απώλειες, όμως στην πράξη είδαν
οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι δεν υπήρξε ούτε μία.
Φαίνεται, όμως, ότι η προσπάθεια για τη δημιουργία τεχνητού
κλίματος από πλευράς Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δυστυχώς γι' αυτούς
αφήνει παγερά αδιάφορο τον ελληνικό λαό. Γιατί ο ελληνικός λαός δεν
νοιάζεται γι' αυτά και για το κλίμα που προσπαθούν κάποιοι έντεχνα να
δημιουργήσουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Νοιάζεται και απασχολείται με
τα καθημερινά προβλήματά του. Νοιάζεται και απασχολείται με τη
γραφειοκρατία που αντιμετωπίζει, όταν πάει να εξυπηρετηθεί σε μια
δημόσια υπηρεσία. Νοιάζεται γιατί πρέπει να καταβάλει το λεγόμενο
«γρηγορόσημο», που όλοι σας το ξέρετε πάρα πολύ καλά, για να λύσει το
πρόβλημά του. Αυτή είναι η ουσία. Πρέπει να βρούμε το συντομότερο
δυνατό τους τρόπους και τις διαδικασίες εκείνες, έτσι ώστε να
εξυπηρετούμε τον Έλληνα πολίτη. Πρέπει το κράτος να είναι υπηρέτης του
ελληνικού λαού γρήγορα, αποτελεσματικά, ουσιαστικά.
Στις προκλήσεις, λοιπόν, του 21ου αιώνα για τα παραπάνω αυτονόητα,
στην πρόκληση του κάθε Έλληνα πολίτη και της κάθε Ελληνίδας τι κάνει το
ΠΑΣΟΚ; Ενώ είναι πανθομολογούμενο ότι η Δημόσια Διοίκηση νοσεί, ενώ
είναι γεγονός ότι το ίδιο το κόμμα του ΠΑΣΟΚ προεκλογικά έλεγε ότι
πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγές -«αλλαγές παντού», θυμάστε το
χαρακτηριστικό σύνθημα- χωρίς βέβαια να ομολογεί ποιος ήταν αυτός που
έφταιγε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, τώρα τι κάνει; Δεν
θέλει να έρθει μαζί μας να κουβεντιάσουμε επί της ουσίας το νομοσχέδιο
που κατατέθηκε, να καταθέσει ενδεχομένως τροποποιήσεις τέτοιες που θα
συμβάλουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Αντίθετα, κάνει
μια μάχη χαρακωμάτων, μάχη για να συντηρήσει κα να προασπίσει το
κομματικό κράτος του, αυτό που ο ελληνικός λαός στις 7 Μαρτίου
καταδίκασε, γι' αυτό που ο ελληνικός λαός απαίτησε να αλλάξει σελίδα
στην πολιτική ζωή της χώρας, να αλλάξει σελίδα στην πάσχουσα Δημόσια
διοίκηση.
Ακούσαμε με έκπληξη συναδέλφους να εκφράζουν τον ηλικιακό ρατσισμό
τους με τους χαρακτηρισμούς για τα «υπερήλικα γαλάζια παιδιά». Αλήθεια,
τα γαλάζια αυτά παιδιά που είναι υπερήλικα, υπονοείτε ότι είναι προ του
1981 προφανώς. Μα, τότε το κράτος δικαίου που το ΠΑΣΟΚ από το 1981 και
μετά επέβαλε, δεν επέτρεψε ούτε σ' έναν ούτε σε δύο νέους δημοσίους
υπαλλήλους που να ανήκουν στο χώρο της παράταξής μας, της Νέας
Δημοκρατίας, να μπουν και να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι.
Ακούσαμε με έκπληξη από συνάδελφο του ΠΑΣΟΚ, που εκλέγεται στην
Κρήτη, να μας λέει ότι στις υπηρεσίες της Κρήτης οι προϊστάμενοι και οι
διευθυντές ανήκουν στην παράταξή μας. Προφανώς αυτό είναι το καινούριο
ανέκδοτο που δεν το είχαμε μάθει ακόμα, ειδικότερα για την Κρήτη.
Φίλες και φίλοι, φαίνεται ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν
κατάλαβε το μήνυμα της 7ης Μαρτίου, δεν κατάλαβε το μήνυμα των
Ευρωεκλογών της 13ης Ιουνίου, δεν κατάλαβε την απαίτηση του ελληνικού
λαού για αλλαγές παντού.
Κλείνοντας, εκτιμώ ότι το σχετικό νομοσχέδιο εξυπηρετεί τους
επιδιωκόμενους σκοπούς του. Συμβάλλει με όλα τα άρθρα του, από την αρχή
ως το τέλος, στην προσπάθεια για ένα καλύτερο, εξυπηρετικό κράτος, για
μια καλύτερη και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση. Συμβάλλει στην
αποκατάσταση της αξιοκρατίας στη Δημόσια Διοίκηση, χτυπάει τον
κομματισμό που όλα αυτά τα χρόνια η απελθούσα κυβέρνηση δημιούργησε.
Και μάλιστα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, άργησε πολύ να έρθει στη
Βουλή. Θα έπρεπε να έρθει πολύ νωρίτερα. Δεν πειράζει όμως. Όπως λέει
και ο θυμόσοφος ελληνικός λαός «κάλλιο αργά, παρά ποτέ». Σύντομα θα
γίνει νόμος του κράτους και πιστεύω ότι θα συμβάλει αποτελεσματικά στη
δημιουργία ενός κράτους σύγχρονου, αποτελεσματικού, εξυπηρετικού, στην
υπηρεσία και για την υπηρεσία του Έλληνα πολίτη.
Ευχαριστώ πολύ.