Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2006».

Προηγουμένως, είχαμε τη δυνατότητα να ακούσουμε με πολύ ποιητικό στόμφο ομολογουμένως, συνάδελφο ομιλητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να χρησιμοποιεί πολύ ποιητικούς λόγους. Πράγματι, να συμφωνήσω ότι είναι πολύ όμορφη η ποίηση, γιατί εξημερώνει τα ήθη, ηρεμεί την ψυχή και, κυρίως, είναι πολύ προσφιλής στους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που για πολλά χρόνια με τα ποιήματα και τα άλλα όμορφα παραμύθια τους ξεγελούσαν τον ελληνικό λαό.
Όμως, εκεί που είμαι κάθετα αντίθετος και θέλω να εκφράσω αγαπητοί συνάδελφοι, τη διαφωνία μου αυτή, είναι με το θράσος ορισμένων συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Το θράσος, λοιπόν, που δείχνουν ορισμένοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι πρωτόγνωρο, λες και προέρχονται από παρθενογένεση, λες και δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν άκουσαν τίποτα για όλα τα προβλήματα που τόσα χρόνια είχε η ελληνική χώρα. Λες και δεν ξέρουν για τα τεράστια ελλείμματα που μας άφησαν κληρονομιά, δεν ξέρουν για το αστρονομικό δημόσιο χρέος, δεν ξέρουν για την ακρίβεια, την ανεργία, τη δημιουργία της κοινωνίας των 2/3, όπου το 1/3 των Ελλήνων πολιτών ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Βέβαια, αν μιλούσαν κάποιοι νέοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δεν είχαν τη δυνατότητα να ασκήσουν εξουσία, τότε χαλάλι τους! Δεν θα έλεγα και τίποτα. Όμως, να μιλούν οι ίδιοι και να ζητούν ευθύνες αυτοί, οι οποίοι δημιούργησαν τα προβλήματα, ε, αυτό δεν χωράει πουθενά! Δεν σέβονται τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού; Δεν έχουν λίγη ντροπή, λίγη συναίσθηση του τι ακριβώς λένε; Όμως, νομίζω ότι πρέπει να αφήσουμε το χθες, το παρελθόν και να πάμε στο σήμερα και στο αύριο, στο μέλλον, στην προοπτική της χώρας.
Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, το 2004 βάλαμε τις βάσεις για τη δημοσιονομική εξυγίανση. Το 2005 είχαμε τον πρώτο προϋπολογισμό της Νέας Δημοκρατίας. Και εδώ ένα χρόνο, πριν τέτοιες ημέρες, θυμόμαστε όλοι μας τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυναν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Έλεγαν: «Δεν θα κλείσει ο προϋπολογισμός, θα αναγκαστείτε να πάρετε πρόσθετα φορολογικά μέτρα, θα μηδενιστεί η ανάπτυξη. Ο ρυθμός ανάπτυξης θα πέσει κάτω από το 3%. Θα ανέβει τραγικά η ανεργία». Είδατε τίποτα από όλα αυτά να συμβαίνει; Είδε κανείς Έλληνας πολίτης να συμβαίνει τίποτα από όλα αυτά; Για μια ακόμα φορά οι αμετανόητες «Κασσάνδρες» διαψεύσθηκαν.
Ποια είναι η πραγματικότητα για το 2005, πραγματικότητα που ξέρει πάρα πολύ καλά ο ελληνικός λαός, μια που τη βιώνει; Πρώτα- πρώτα, το έλλειμμα μειώθηκε σε ποσοστό ρεκόρ, από 6,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, στο 4,3%. Επίσης, μειώθηκε το δημόσιο χρέος.
Η ανάπτυξη αυτήν τη στιγμή, κινείται με ρυθμούς της τάξης του 3,8%. Είναι πρωτοφανές αυτό, αν βέβαια θυμηθούμε ότι βρισκόμαστε στην περίοδο αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι συνηθισμένο, σε όσες χώρες οργάνωσαν Ολυμπιακούς Αγώνες, να υπάρχει πάντοτε μετά μια πτώση του ρυθμού ανάπτυξης. Η ανεργία για το τρέχον έτος, το 2005, μειώθηκε κατά 1%.
Τώρα συζητάμε για το δεύτερο Προϋπολογισμό που κατέθεσε η νέα διακυβέρνηση της χώρας, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Με δυο λόγια, ο Προϋπολογισμός του 2006 είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης και ελπίδας, ευθύνης γιατί ολοκληρώνει σταδιακά και μεθοδικά τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας.
Έτσι προβλέπεται ως τα τέλη του 2006 το έλλειμμα να έχει πέσει κάτω από το όριο του 3%, στο 2,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το δημόσιο χρέος να συνεχίσει την πτωτική του πορεία, η ανεργία να μειωθεί ακόμη περισσότερο, ο ρυθμός ανάπτυξης να ξεπεράσει το 3,8% και να κινηθεί με ρυθμούς περίπου 4%.
Είναι ένας προϋπολογισμός ελπίδας, γιατί επιτέλους η χώρα βγαίνει από τα οικονομικά αδιέξοδα που την είχε οδηγήσει η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί ο ελληνικός λαός θα δει τα απτά οικονομικά αποτελέσματα της συγκεκριμένης πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα σταθώ σ΄ ένα συγκεκριμένο τομέα του Προϋπολογισμού, στον αγροτικό τομέα και στα κονδύλια του 2006 για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τα μηνύματα για όλους τους Έλληνες αγρότες και τις αγρότισσες είναι θετικά για το 2006.
Πρώτα-πρώτα, είχαμε την πολύ μεγάλη επιτυχία, στο πρόσφατο Συμβούλιο Κορυφής των Βρυξελλών, της διασφάλισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής μέχρι το 2013. Δεύτερον, ο συγκεκριμένος Προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κατά 15,4%, σε σχέση με τα κονδύλια που προβλέπονταν το 2005.
Έτσι, μια σειρά δαπανών που αφορούν τον αγροτικό τομέα, όπως είναι οι δαπάνες για την εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, για αποζημιώσεις και ενισχύσεις στους αγρότες, για αγροτική ανάπτυξη, για σύσταση και λειτουργία των κέντρων αγροτικής ανάπτυξης, για πρόωρη συνταξιοδότηση, για εξισωτικές αποζημιώσεις και για άλλες γενικότερα δράσεις στον αγροτικό τομέα, καλύπτονται άνετα από τον Προϋπολογισμό.
Ακόμη, είναι πάρα πολύ σημαντική η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τον αγροτικό τομέα κατά 19,3%, σε σχέση με τον αντίστοιχο προϋπολογισμό του 2005. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τους Έλληνες αγρότες; Περισσότερα έργα, περισσότερες υποδομές για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.
Και βέβαια για τους συνταξιούχους του Ο.Γ.Α., που τόσα «κροκοδείλια δάκρυα» είδαμε να χύνονται, όπως και είδαμε τόσους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αποτελούν τους θεματοφύλακες υλοποίησης του προγράμματός μας, και φέτος και στον Προϋπολογισμό του 2006 προβλέπονται αυξήσεις υπερδιπλάσιες του πληθωρισμού, αλλά αυτό που είναι προγραμματική μας δέσμευση και εξακολουθεί να ισχύει, είναι ότι έως το βάθος της τετραετίας, δηλαδή έως τις αρχές του 2008, η κατώτατη αγροτική σύνταξη θα έχει φθάσει σ' αυτό που είπαμε προεκλογικά στον ελληνικό λαό, δηλαδή στα 330 ευρώ.
Με τον υπάρχοντα Προϋπολογισμό, με τον Προϋπολογισμό που συζητούμε και με μια σειρά άλλων ευαίσθητων κοινωνικών τομών αντιμετωπίζονται σημαντικά οι ανάγκες και έτσι υπάρχουν πάρα πολύ μεγάλες αυξήσεις σε ό,τι αφορά τους τομείς της παιδείας, της υγείας, δείχνοντας για μια ακόμη φορά η συγκεκριμένη Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της για ευαίσθητους κοινωνικούς τομείς, για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Έτσι, λοιπόν, με περιστολή του σπάταλου κράτους, όπως το κατήντησε το «σύστημα ΠΑ.ΣΟ.Κ.», με ουσιαστική αναπτυξιακή πολιτική, με πραγματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με μείωση μέσα στα πλαίσια του δυνατού των αμυντικών δαπανών της χώρας, με κοινωνική ευαισθησία και ευθύνη απέναντι στους Έλληνες πολίτες, στηρίζουμε το νέο Προϋπολογισμό της χώρας για το 2006, έναν Προϋπολογισμό ευθύνης για την αντιμετώπιση των οξυμένων δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας, έναν Προϋπολογισμό ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο για όλους τους Έλληνες πολίτες.
Κοιτάμε στα μάτια τους Έλληνες πολίτες. Είμαστε περήφανοι για τη διακυβέρνηση της χώρας και πορευόμαστε στο σωστό δρόμο, στο δρόμο της ανάπτυξης, στο δρόμο της προόδου, προς όφελος συνολικά της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού.

Ευχαριστώ πολύ.