Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού Συστήματος του Δημοσίου και συναφείς διατάξεις».

Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού Συστήματος του Δημοσίου και συναφείς διατάξεις».

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθώ τις τοποθετήσεις των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ, όχι όλων συγκεκριμένων, που προσπαθούν να δικαιολογήσουν στην κυριολεξία τα αδικαιολόγητα. Αφού προηγουμένως κήρυξαν την επανάσταση τους, αφού ανέβηκαν στα κεραμίδια και έσκουζαν σαν το γάτο, όταν έφθασε η ώρα έβαλαν την ουρά μέσα στα σκέλια, ζυγίστηκαν, στοιχηθήκαν και ψήφισαν όλοι μαζί «ναι σε όλα».

Βεβαίως, ακόμη παρακολουθώ με ενδιαφέρον τοποθετήσεις άλλων συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν ότι υπάρχει ανάγκη για αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, όπως επίσης και άλλων συναδέλφων που επισημαίνουν τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων.

Προφανώς, αγαπητοί συνάδελφοι είναι αδήριτη ανάγκη για αλλαγές και για μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Το ερώτημα όμως είναι, μιλάτε για μεταρρύθμιση ή μιλάτε για γενικότερη ανατροπή του ασφαλιστικού, κάτι που εσείς θέλετε να κάνατε πράξη; Και αναρωτιέμαι αλήθεια, σήμερα προέκυψαν αυτά τα προβλήματα, σήμερα τα εντοπίσατε; Πριν από ένα, πριν από δύο χρόνια δεν βλέπατε ότι υπάρχουν προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία; Δεν βλέπατε ότι  υπάρχει ανάγκη να γίνουν αλλαγές, να γίνει μεταρρύθμιση στον ασφαλιστικό τομέα ή οι κομματικές παρωπίδες που φορούσατε ήταν τόσο σφιχτές που δεν είχατε τη δυνατότητα να κοιτάξετε λίγο δεξιά και αριστερά και να δείτε τα υπαρκτά προβλήματα και στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας;

Ας θυμηθούμε τι έλεγαν οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, συγκεκριμένοι, ο σημερινός Πρωθυπουργός, κ. Παπανδρέου και κορυφαίοι Υπουργοί λίγους μήνες πριν, όταν γινόταν η συζήτηση και πάλι για το ασφαλιστικό σύστημα και για τη μεταρρύθμιση της κυρίας Πετραλιά. Να θυμίσω λοιπόν τότε, ότι ο κ. Παπανδρέου στις 15 Φεβρουαρίου του 2008, κατηγορούσε τη Νέα Δημοκρατία για δημιουργία κρίσης και εικόνας κατάρρευσης του ασφαλιστικού, ώστε να δράσει αυθαίρετα.

Να θυμίσω επίσης, ότι ο κ. Παπανδρέου στις 18/2/2009 έλεγε, ότι: Οι πολίτες απογοητευμένοι και ανίσχυροι απευθύνονται στο ΠΑΣΟΚ και ρωτούν, «τι θα κάνετε εσείς;». Εμείς λοιπόν, μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τους πολίτες ότι έχουμε σχέδιο, έχουμε προτάσεις, έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα.

Επίσης, ο κ. Λοβέρδος, Υπουργός Απασχόλησης στις 26 Νοεμβρίου του 2009, όταν ήταν ήδη Υπουργός, διαβεβαίωνε ότι θα τηρηθούν τα τρία «δεν», τα προεκλογικά του ΠΑΣΟΚ. Ότι δηλαδή, δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, δεν θα αυξηθούν οι εισφορές. Τελικά και τα όρια ηλικίας αυξάνονται και οι συντάξεις μειώνονται και φυσικά ελπίδα για το ασφαλιστικό σύστημα δεν δίνετε καμμία.

Τέλος, είχαμε και μία οξύτατη επίθεση που θα πρέπει να τη θυμηθούμε από το σημερινό Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, κύριο Παπουτσή, ο οποίος τόνιζε ότι η πολυδιαφημιζόμενη μεταρρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας τότε, είναι μία μεταρρύθμιση των μασκαράδων. Αλήθεια, σήμερα ποιος έχει βάλει τη μάσκα και ποιος είναι μασκαράς; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί απ' αυτούς που κάνουν αυτού του είδους τους χαρακτηρισμούς.

Αυτή λοιπόν, ήταν η ανεύθυνη στάση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Για άλλη μία φορά το ΠΑΣΟΚ απέδειξε στον ελληνικό λαό ότι λειτουργεί ως Ιανός, ως ο αρχαίος δηλαδή διπρόσωπος θεός των Ρωμαίων και άλλα λέει προεκλογικά, άλλα πράττει μετεκλογικά. Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ, το γνωρίζουμε, το γνωρίζει ο ελληνικός λαός. Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται το λαϊκίστικο επίπεδό του.

Ας δούμε, όμως, πραγματικά σήμερα ποια είναι η κατάσταση. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η ανθρωπότητα περνάει μια σοβαρότατη παγκόσμια οικονομική κρίση. Μέσα από την κρίση αυτή αναδείχθηκαν όλες οι αδυναμίες και ο παθογένειες και της ελληνικής οικονομίας, αλλά βεβαίως και του ασφαλιστικού μας συστήματος. Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι υπάρχει μια μεγάλη ανάγκη για μια ριζική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος, γιατί πραγματικά ήταν και είναι τραγική η κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων.

Και βέβαια, το πρόβλημα είναι εκρηκτικό, γιατί δεν πήραμε τα μέτρα όταν έπρεπε και στο βάθος που έπρεπε, λόγω της κάθετης αντίδρασης όλων των κομμάτων τότε της Αντιπολίτευσης, μεταξύ αυτών βεβαίως -και πρωτοστατούντος θα έλεγα- του ΠΑΣΟΚ.

Όμως, σήμερα έρχεται το ΠΑΣΟΚ με προχειρότητα, με ένα νομοσχέδιο που δεν δίνει απαντήσεις σε σημαντικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα, πόσες τρίτεκνες μητέρες δημοσίους υπαλλήλους αφορά το νομοσχέδιο αυτό, πόσες πολύτεκνες, πόσες άγαμες θυγατέρες, ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος που προσδοκάτε απ' αυτό το νομοσχέδιο και επιφέρει βίαιες αλλαγές, σαρωτικές αλλαγές, που ανατρέπουν τον προγραμματισμό ζωής. Μειώνει τις συντάξεις, αυξάνει τα όρια ηλικίας χιλιάδων οικογενειών και δυστυχώς, δεν αντιμετωπίζει ριζικά τα προβλήματα και τις παθογένειες του ασφαλιστικού μας συστήματος.

Και ποιες είναι οι δυο -κατά την άποψή μου- βασικές αιτίες αυτών των προβλημάτων; Πρώτα-πρώτα η αρνητική δημογραφική εξέλιξη της χώρας μας. Δυστυχώς, η πατρίδα μας αντί να αυξάνει με τους ρυθμούς που θα έπρεπε να αυξάνει, αυξάνει μόνο με μέσο όρο γεννήσεων 1,2 παιδιά ανά ζευγάρι, όταν θα έπρεπε για να επιβιώσουμε ως έθνος να έχουμε μία αύξηση τουλάχιστον 2,1 παιδιά ανά ζευγάρι.

Και βέβαια, το δεύτερο ζήτημα, που είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τα προβλήματα που υπάρχουν σε σχέση με το ασφαλιστικό σύστημα, είναι ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν υπάρχουν νέες επενδύσεις, δεν υπάρχει παραγωγή πλούτου, με αποτέλεσμα δυστυχώς να μειώνονται συνεχώς οι θέσεις εργασίας και να έχουμε φτάσει στο επίπεδο, αντί να έχουμε τέσσερις εργαζόμενους προς έναν ασφαλισμένο, για να μπορεί να επιβιώσει το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα, να έχουμε φτάσει σε μία σχέση δυο εργαζόμενοι προς έναν ασφαλισμένο.

Με τη βίαια, λοιπόν, ανατροπή η οποία προωθείται δυστυχώς θα έχουμε ένα άμεσο κόστος και το άμεσο κόστος αυτό θα αποτιμάται σε εκατομμύρια ευρώ. Και  οφείλεται στην έξοδο χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων που θα ζητήσουν να συνταξιοδοτηθούν, για να προλάβουν να περισώσουν ό,τι μπορέσουν. Και βεβαίως, θα δημιουργηθούν τεράστια κενά στον ευαίσθητο δημόσιο τομέα, όπως είναι ο τομέας της υγείας, όπως είναι ο τομέας της παιδείας.

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κανένας κοινωνικός φορέας δεν συμφωνεί.  Είχαμε τη δυνατότητα στην Επιτροπή Οικονομικών, στην ακρόαση των κοινωνικών φορέων να ακούσουμε την κάθετη αντίδρασή τους, από την ΑΔΕΔΥ, από τους Αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας, από τους απλούς αστυνομικούς, από τους ένστολους στρατιωτικούς γενικότερα. Όλοι θεωρούν ότι το νομοσχέδιο αυτό ήρθε αιφνιδιαστικά. Ειδικά οι ένστολοι, οι οποίοι μάλιστα κατήγγειλαν ότι, ενώ είχαν διαβεβαίωση στις 2 Ιουνίου από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης τον κ. Χρυσοχοΐδη ότι δεν πρόκειται να αιφνιδιαστούν και ότι μέσα από διάλογο το Σεπτέμβριο περίπου έβλεπε ένα χρονοδιάγραμμα να συζητηθούν αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, τελικά αιφνιδιάστηκαν απ' αυτό.

Τουλάχιστον αν μη τι άλλο, θα πρέπει να υπάρξει μια ιδιαίτερη αντιμετώπιση από την πλευρά της Κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στους ένστολους συμπολίτες μας, σε ό,τι αφορά ανθρώπους οι οποίοι έχουν τάξει τον εαυτό τους να φυλάει «Θερμοπύλες», να προστατεύει τα ιερά και τα όσια της φυλής και του Έθνους.

Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι σε ένα νομοσχέδιο που χαρακτηρίζουμε πρόχειρο, ατεκμηρίωτο, με αντιφατικές ρυθμίσεις και με βίαιες ανατροπές, είναι λογικό και αυτονόητο ότι η Νέα Δημοκρατία λέει «όχι». Κανένα ουσιαστικό θετικό αποτέλεσμα δεν θα υπάρξει, εάν δεν αντιμετωπιστούν προηγουμένως οι βασικές αιτίες του ασφαλιστικού προγράμματος, εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές για τη δημογραφική εξέλιξη αντιμετώπισης του προβλήματος της χώρας μας, για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Και αυτά, μόνο το Κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, μπορεί υπεύθυνα και τεκμηριωμένα να τα υποσχεθεί στον ελληνικό λαό.

Σας ευχαριστώ πολύ.