Ολοκληρώνουμε σήμερα με την πέμπτη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου τη συζήτηση του φορολογικού νομοσχεδίου. Και φαίνεται ότι μέχρι την τελευταία στιγμή οι τροποποιήσεις από την πλευρά της Κυβέρνησης συνεχίζουν. Με ποδοσφαιρική ορολογία, θα έλεγα, ότι χάσαμε στην κυριολεξία την μπάλα. Κανείς δεν ξέρει πόσες τροπολογίες έχουν γίνει μέχρι στιγμής. Μέχρι στιγμής έχουμε πρώτο πίνακα, δεύτερο πίνακα, τρίτο πίνακα, τέταρτο πίνακα, πέμπτο πίνακα, αυτός ήταν μονόφυλλο. Πέντε πίνακες τροποποίησης, που ήρθαν από την πλευρά του Υπουργείου. Μέτρησα εκατόν εβδομήντα δύο αλλαγές μέχρι τώρα.
Τελικά όπως έχει καταντήσει το φορολογικό νομοσχέδιο, μάλλον θα το παρομοίαζα με τα παιδικά μας χρόνια όταν βλέπαμε Καραγκιόζη. Θυμίζει το τρύπιο παντελόνι του Καραγκιόζη με τα πολλά μπαλώματα, όπου τελικά δεν ξέρει ποιο είναι το μπαλόνι και ποια είναι τα μπαλώματα. Έτσι έχει καταντήσει. Οι συνεχείς, λοιπόν, τροποποιήσεις που έχετε φέρει μέχρι τώρα και δεν ξέρω αν μέχρι να τελειώσει ή μέχρι να πάει για δημοσίευση στο ΦΕΚ μήπως προκύψουν και άλλες, αποδεικνύουν την προχειρότητα του νομοσχεδίου. Ακόμα και ο τίτλος του νομοσχεδίου, είναι ενδεικτικό αυτό, άλλαξε!
Και από την άλλη, όμως, αποδεικνύει και την έλλειψη ενός σοβαρού κοινωνικού διαλόγου.
Γιατί δεν αναρτήσατε το σχέδιο του φορολογικού νομοσχεδίου, όταν το είχατε ολοκληρώσει, στο site του Υπουργείου για δύο εβδομάδες, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν παρατηρήσεις από τους κοινωνικούς φορείς, από τους πολίτες και να διορθώσετε το νομοσχέδιο πριν κατατεθεί στη Βουλή, έτσι ώστε να είναι ένα σοβαρό, ένα όμορφο νομοσχέδιο και να μη γίνονται αυτά τα πράγματα που έγιναν.
Σε σχέση με αυτές τις τροποποιήσεις θα ήθελα να πω ότι κάνετε σε σχέση με τους αγρότες μισό βήμα. Είναι θετικό το γεγονός το ότι κάνετε μισό βήμα, αλλά μην είσθε τόσο δειλοί. Τη στιγμή που καταλαβαίνετε ότι οι αγρότες έχουν δίκιο, κάντε και το υπόλοιπο, προχωρήστε. Δεν μπορεί να τους χαρακτηρίζετε αγρότες και να τους δίνετε το 5% επιστροφής ΦΠΑ. Ή είναι αγρότες και δικαιούνται να πάρουν το 11% -όπως παίρνουν και οι υπόλοιποι αγρότες επιστροφή ΦΠΑ - ή δεν είναι, οπότε κακώς τους δίνετε και το 5%.
Χθες είχαμε μια πολύ δύσκολη διαδικασία, ήταν μια διαδικασία -που λυπάμαι που θα χρησιμοποιήσω μια έκφραση μαθητικών χρόνων- που θύμιζε πασαλείμματα. Έπρεπε μέσα σε δεκαπέντε λεπτά να αναλύσουμε 65 άρθρα, από το 1 έως το 65. Ήταν λογικό, λοιπόν, να μην μπορέσουμε να αναπτύξουμε όλα τα θέματα που θα θέλαμε.
Θα σταθώ μόνο σε τρεις περιπτώσεις, γιατί θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο. Πρώτα-πρώτα, στο άρθρο 3 παράγραφος 2 εδάφιο δ΄ αφορά τα τεκμήρια. Εκεί, λοιπόν, στα τεκμήρια των διδάκτρων των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι -πήρα μια συγκινητική επιστολή- υπάρχουν γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στην ιδιωτική εκπαίδευση, στην υποχρεωτική εκπαίδευση, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο για συγκεκριμένους λόγους, γιατί έχουν συγκεκριμένες μαθησιακές δυσκολίες.
Αν μη τι άλλο εξαιρέστε την περίπτωση αυτή ή τουλάχιστον μειώστε το τεκμήριο από τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους για συγκεκριμένους ιατρικούς λόγους, για μαθησιακές δυσκολίες -κάτι που επιβεβαιώνεται με σχετικά πιστοποιητικά από κρατικά νοσοκομεία, όπως το «ΠΑΙΔΩΝ»- για χρόνιες παθήσεις. Δείξτε κάποια επιείκεια απέναντι σε αυτούς.
Δεύτερο ζήτημα. Στο άρθρο 12 παράγραφος 1 και στο άρθρο 25 παράγραφος 16. Υπάρχει ένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Υπάρχουν σημεία όπου παραβιάζονται οι υποχρεώσεις, που έχει συνομολογήσει το ελληνικό δημόσιο σε συμβάσεις δωρεάς που έχουν κυρωθεί με νόμο. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στη δωρεά του Ιδρύματος «ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ» που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μια δωρεά πάνω από 500.000.000 ευρώ, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δημιουργία Εθνικής Βιβλιοθήκης, Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Πάρκου στο Φάληρο.
Είχε λοιπόν υπογραφεί μια συμφωνία μεταξύ του Ιδρύματος και του ελληνικού κράτους, την οποία την παραβιάζετε. Παρακαλώ ξαναδείτε λίγο τα συγκεκριμένα άρθρα. Σας ανέφερα, το άρθρο 12 παράγραφος 1 και το άρθρο 25 παράγραφος 16. Δώστε μια εξαίρεση και δώστε απαλλαγές στα ιδρύματα, στις συμβάσεις δωρεάς που έχουν υπογραφεί μεταξύ κράτους και των ιδρυμάτων, γιατί διαφορετικά το ελληνικό κράτος με ευθύνη του παραβιάζει τις συμβάσεις αυτές.
Και ένα τρίτο ζήτημα. Άρθρο 29 που αφορά τις απαλλαγές από το φόρο της ακίνητης περιουσίας. Σας παρακαλώ πάρα πολύ να κοιτάξετε με ιδιαίτερη προσοχή το θέμα της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη. Είναι η μοναδική Γεωργική Σχολή που λειτουργεί στην Ελλάδα. Είναι μια σχολή η οποία έχει προσφέρει πάρα πολλά επί σειρά ετών και διαχρονικά όλοι οι νόμοι, όλων των κυβερνήσεων την εξαιρούσαν από φορολογίες, αναφέρομαι χαρακτηριστικά σε δύο τελευταίους στον ν.2523/1997 επί Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και στο ν.3763/2009 επί Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Δείτε το. Δώστε απαλλαγή στη συγκεκριμένη σχολή.
Μπαίνω στο νομοσχέδιο. Στο άρθρο 65 είμαστε αντίθετοι, γιατί μεταξύ των άλλων, εισάγεται για πρώτη φορά ο θεσμός της χορηγήσεως διοικητικής αναστολής ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, δηλαδή, η άπαξ χορήγηση - μία φορά δηλαδή-αναστολής πληρωμής. Ο θεσμός, όμως, εισάγεται πρόχειρα, έτσι που να δίνει το δικαίωμα να σκεφθεί κάποιος ότι πρόκειται για μια φωτογραφική διάταξη που θέλει να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα άτομα. Σε σχέση δε με το όλο νομοθέτημα αυτή η ρύθμιση από μόνη της αποτελεί αντίφαση.
Στο συγκεκριμένο άρθρο δίνεται η εξουσία στον προϊστάμενο της ΔΟΥ, να μπορεί με αιτιολογημένη απόφασή του να χορηγεί επιπλέον δόσεις μέχρι του αριθμού των σαράντα οκτώ δόσεων. Αυτό έχει τον κίνδυνο εκφυλισμού. Δηλαδή θα μπορεί ένας προϊστάμενος με μεγαλοψυχία και αντιλαμβανόμενος το πρόβλημα να δίνει εύκολα μέχρι σαράντα οκτώ δόσεις και θα μπορεί κάποιος άλλος -για άλλους λόγους- να μη δίνει αυτές τις δόσεις.
Θα πρέπει να υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια, όπως υπήρχαν μέχρι πρόσφατα με το νόμο της Νέας Δημοκρατίας, έτσι ώστε να δίνονται οι δόσεις ανάλογα με συγκεκριμένα, αντικειμενικά κριτήρια. Αλλιώς σας είπα ότι ελλοχεύουν άλλοι κίνδυνοι.
Σε σχέση με το άρθρο 67. Με τη διατύπωση του άρθρου 67 δημιουργείται άμεση ευθύνη του προϊσταμένου της ΔΟΥ, να προβεί στην έκδοση προγράμματος πλειστηριασμού μετά από επιβληθείσα κατάσχεση ακινήτου. Προσέξτε όμως. Η δυνατότητα να ξεκινάει ο έφορος τη διαδικασία κατάσχεσης ακινήτου, ελλοχεύει τον κίνδυνο κάποιος από υπερβολικό ζήλο να δημιουργήσει μεγάλη κοινωνική αναστάτωση στους οφειλέτες και στην κοινωνία γενικότερα, γιατί μπορεί θεωρητικά να ξεκινήσει μια διαδικασία εκποίησης ακόμα και για ένα ποσό οφειλής κάτω των 1000 ευρώ. Είναι ένα ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Πάμε στο κεφάλαιο Ζ΄ που αφορά τα περίφημα αναπτυξιακά φορολογικά κίνητρα. Εμείς σε σχέση με αυτά τα συγκεκριμένα φορολογικά κίνητρα, που αναφέρονται σε 6 άρθρα, σε τρεισήμισι σελίδες στο σύνολο των εκατόν εξήντα επτά σελίδων του νομοσχεδίου, δεν είμαστε αντίθετοι με αυτά τα μεμονωμένα. Λέμε, όμως, το εξής. Ότι είναι πολύ λίγα, είναι υπερβολικά λίγα, για να μπορέσουμε να τα νομιμοποιήσουμε.
Θεωρούμε αδιανόητο δηλαδή σε ένα νομοσχέδιο, όπως είναι το φορολογικό που κατά τη φιλελεύθερη άποψη μπορεί να είναι ένα νομοσχέδιο κατ' εξοχήν αναπτυξιακό, να μην υπάρχουν αναπτυξιακές δικλίδες, αναπτυξιακές παράμετροι, έτσι ώστε να πετύχουμε το ζητούμενο για τη χώρα που είναι να υπάρξει προσέλκυση επενδύσεων, να υπάρξει αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, να υπάρξει παραγωγή νέου πλούτου, γιατί μόνο έτσι εκτιμούμε ότι λύνεται το πρόβλημα της χώρας.
Παρ' όλα αυτά η Κυβέρνηση δεν το κάνει αυτό. Μέχρι τώρα μετά από επτά μήνες στην Κυβέρνηση εξακολουθούμε να μην έχουμε δει ακόμη ούτε ένα αναπτυξιακό μέτρο. Λέμε, λοιπόν, ότι δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε αυτά τα ελάσσονα, αυτά τα πολύ μικρά «κίνητρα» που δίνονται για ανάπτυξη.
Πέραν τούτου. Το άρθρο 69 που αφορά τα κίνητρα για την ανάπτυξη νεανικής επιχειρηματικότητας, είναι στην ουσία μια επιχειρηματικότητα ανάγκης. Δηλαδή τι κάνει; Δίνει κάποιες φορολογικές απαλλαγές σε νέους κάτω των τριάντα πέντε ετών, που κάνουν ατομικές επιχειρήσεις, μόνο και μόνο για να μη μείνουν άνεργοι, για να έχουν μια απασχόληση. Δεν υπάρχουν κίνητρα για επιχειρηματικότητα ευκαιρίας.
Η ανάπτυξη, όμως, σε ένα τόπο γίνεται, όταν υπάρχουν κεφάλαια που έρχονται είτε από ξένες χώρες είτε από το εσωτερικό της χώρας, τα οποία δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και τα οποία δημιουργούν μεγάλες επενδύσεις. Και αυτό το πράγμα δεν το βλέπουμε.
Στο άρθρο 73 είναι τα κίνητρα για τη διατήρηση θέσεων εργασίας. Θεωρείται άτοπο και εκτός πραγματικότητας, αυτήν τη στιγμή που το σύνολο σχεδόν των μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα εμφανίζει για την επόμενη τουλάχιστον τριετία ζημιές στα αποτελέσματά τους, να δίνονται φοροαπαλλαγές στα κέρδη, ώστε να διατηρηθούν θέσεις εργασίας. Η πρόταση αυτή, όπως περιγράφεται, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, αντίθετα θα χαθούν φορολογικά έσοδα.
Εμείς προτείνουμε να συνδεθεί η αύξηση των θέσεων εργασίας με τη μείωση των συντελεστών. Για παράδειγμα αν αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στην επιχείρηση κατά 5%, να μειωθεί ο φορολογικός συντελεστής κατά 1%. Αν αυξηθούν οι θέσεις εργασίας κατά 10%, να έχουμε μείωση των φορολογικών συντελεστών κατά δύο μονάδες κ.ο.κ.
Στις κυρώσεις στο κεφάλαιο Η΄. Θα σταθώ στο άρθρο 76. Δεν είμαστε αντίθετοι στην επιβολή ως ποινής για το αδίκημα της φοροδιαφυγής της αναστολής λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Όπως είναι, όμως, η διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 76, είναι άκρως ισοπεδωτική και σαφέστατα προσβάλλει την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα -άρθρο 25- αρχή της αναλογικότητας.
Μπορεί κάποιος δηλαδή, για τη μη έκδοση τριών αποδείξεων για τρεις τυρόπιτες να του κλείνουμε το μαγαζί και την ίδια ποινή να υφίσταται και κάποιος μεγαλογιατρός που δεν κόβει τρεις αποδείξεις των 500 ή των 1000 ευρώ. Προτείνουμε, λοιπόν, να επαναδιατυπωθεί η σχετική παράγραφος και να λαμβάνει υπ' όψιν σαφέστατα και την αξία των παράνομων συναλλαγών.
Επίσης, έχετε κοιτάξει το θέμα από τη νομική του πλευρά; Δηλαδή τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που θα κλείνουν, που το κλείσιμο δεν γίνεται με δική τους ευθύνη, αλλά γίνεται με ευθύνη του αφεντικού γιατί έκανε φοροδιαφυγή. Αυτοί θα κινήσουν διαδικασίες νόμιμων απαιτήσεων. Ποιος θα τις καλύψει; Τα ποσά των συμβάσεων που έχουν υπογράψει οι επιχειρήσεις με άλλες επιχειρήσεις ποιος θα τα πληρώσει; Είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να τα δείτε με ιδιαίτερη προσοχή.
Στο άρθρο 79 αυτοέλεγχος δηλώσεων. Σαφέστατα και τασσόμεθα υπέρ ενός αντικειμενικού συστήματος αυτοελέγχου των επιχειρήσεων κάτω από ένα όριο εσόδων, τζίρου, είτε είναι εμπορικές συναλλαγές είτε είναι παροχή υπηρεσιών. Άλλωστε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυτή, η οποία είχε μελετήσει και η οποία είχε θεσπίσει το συγκεκριμένο νόμο.
Όμως, η εφαρμογή του συγκεκριμένου συστήματος αυτοελέγχου, με τις προτεινόμενες διαδικασίες και τους συντελεστές, δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, γιατί εκτός του ότι πολλαπλασιάζει τη γραφειοκρατία, υπερδιπλασιάζει το κόστος της αυτοπεραίωσης. Σε μια δύσκολη εποχή, σε μια εποχή που οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κυριολεκτικά «στενάζουν» και δυσκολεύονται, παρακαλώ κοιτάξτε ξανά το θέμα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το ζήτημα αυτό και δεν πρέπει να το αφήνουμε έτσι. Αφορά τουλάχιστον οχτακόσιες χιλιάδες επιχειρήσεις που είναι στην ουσία η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, είναι η «ραχοκοκαλιά» της εθνικής οικονομίας.
Στην παράταση της παραγραφής, στο άρθρο 82, λέμε «ναι». Αλλά, λέμε το εξής: Είμαστε σύμφωνοι και σίγουροι ότι πρέπει να ενεργήσουμε όλοι έτσι, ώστε να μη χαθεί ούτε 1 ευρώ από τις παραγραφές ανέλεγκτων υποθέσεων. Όμως, είναι η τρίτη φορά που δίνεται παράταση παραγραφής. Επομένως κάποτε πρέπει να τελειώνουμε με αυτήν τη διαδικασία.
Αλήθεια, πότε θα κλείσει επιτέλους ο έλεγχος της χρήσης του 2000; Πόσες και ποιες υποθέσεις συνολικά αφορά ο έλεγχος της χρήσης του 2000; Μήπως «φωτογραφίζεται» κάποια συγκεκριμένη επιχείρηση; Και συγγνώμη, να ρωτήσω και κάτι άλλο. Όταν δεν μπορέσαμε τόσο χρονικό διάστημα, τόσα χρόνια να περαιώσουμε τις διαδικασίες για το 2000, το 2001, το 2002, το 2003, τώρα, μέσα σε έξι μήνες, δηλαδή μέχρι 31.12.2010, θα κατορθώσουμε να κλείσουμε όλα αυτά τα χρόνια; Μήπως ετοιμάζετε κάποια περαίωση; Μήπως είναι στα σκαριά κάτι που το περιμένουμε εντός ολίγου;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, σε λίγο τελειώνω, σε δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Όχι, δύο λεπτά είναι πάρα πολλά. Συνεχίστε και τελειώστε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Συνεχίζω. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Είδα ότι αναγκάζομαι να αφήσω πάρα πολλά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μόνο που δεν τηρήθηκε η συμφωνία από τους συμφωνήσαντες. Έχετε το λόγο. Μη χάνουμε χρόνο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Όσον αφορά το άρθρο 87 που αφορά το φόρο πολυτελείας. Δείτε το με μεγάλη προσοχή. Κάναμε ένα σημαντικό βήμα σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του προβλήματος με τους αργυροχρυσοχόους. Εξαιρέσαμε τον άργυρο, τα χρυσά αντικείμενα αξίας μέχρι 1.000 €. Να κάνετε λίγο, ένα βηματάκι ακόμη, παραπάνω και να πάτε εκεί που ζητούν και νομίζω ότι μπορεί να κλείσει το θέμα αυτό.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Έγινε με τις τροπολογίες.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Με τις τροπολογίες που έχετε κάνει, αγαπητέ συνάδελφε, πλέον δεν ξέρουμε τι γίνεται.
Και θα κλείσω με το άρθρο 88. «Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Αλλάξατε την ΥΠΕΕ και την κάνατε ΣΔΟΕ. Εμείς την είχαμε ΣΔΟΕ και την κάναμε ΥΠΕΕ και εσείς την αλλάξατε ξανά και την κάνατε ΣΔΟΕ και προσθέσατε και τρία τμήματα. Πολύ σημαντική μεταβολή!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Εσείς την αλλάξατε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κι εσείς το αλλάξατε ξανά τώρα, κύριε Υπουργέ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα παίξουμε την κολοκυθιά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Θα παίξουμε την κολοκυθιά.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα λέω, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα. Υπάρχουν προβλήματα στο φοροελεγκτικό μηχανισμό και θα πρέπει να δούμε συνολικά τη λειτουργία του φοροελεγκτικού μηχανισμού.
Άρα, λοιπόν, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό. Περιμένουμε με ενδιαφέρον. Είπε η Κυβέρνηση ότι θα ετοιμάσει νομοσχέδιο, θα το φέρει και περιμένουμε να το δούμε. Όμως, πραγματικά με έκπληξη, άκουσα τον αγαπητό συνάδελφο, τον Ανδρέα Μακρυπίδη να λέει «αλλάξτε τους προϊσταμένους, οι οποίοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.» κλπ. Οι παρεμβάσεις τέτοιου είδους εξωθεσμικά, οι κομματικές παρεμβάσεις, νομίζω ότι ανήκουν στο μακρινό παρελθόν και πρέπει να καταδικάζονται από όλους.
Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν αντικειμενικά συστήματα επιλογής των αξίων και των ικανών και όχι η λογική του κομματικού κράτους. Οι εποχές των πρασινοφρουρών πέρασαν ανεπιστρεπτί και αυτά τα πράγματα δεν θα τα επιτρέψει ούτε η κοινωνία, ούτε εμείς. Και οι παρεμβάσεις σας του είδους «βλέπε γενικός γραμματέας της ΥΠΕΕ όπως την μετονομάσατε, κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ νομίζω ότι είναι καταδικασμένες. Δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο, έχουν σχέση με την ιδιότητα που έχει το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Επομένως καλό θα είναι να ξεχάσετε αυτές τις νοοτροπίες και τις αντιλήψεις, οι οποίες είναι καταδικασμένες ιστορικά και να κοιτάξουμε να βρούμε τα συστήματα εκείνα, έτσι ώστε οι άξιοι, οι ικανοί και οι έντιμοι στο χώρο αυτό να πάνε ένα βήμα μπροστά και να αναλάβουν θέσεις ευθύνης.
Ευχαριστώ πολύ.
[...]
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ: Το περίφημο μπαρ της Μυκόνου, το οποίο έκανε την «αρπαχτή» του καλοκαιριού και για το οποίο του καταλογίστηκε πρόστιμο 2.000.000 ευρώ, η αρμόδια ΔΟΥ, μετά από μήνες ερευνών, του μείωσε το πρόστιμο από 2.000.000 ευρώ σε 13.000 ευρώ και δεν έχει εισπραχθεί ακόμη ούτε 1 ευρώ. Τα λέω αυτά, γιατί, αν δεν υπάρξουν δρακόντειες αλλαγές αυστηροποίησης της αντιμετώπισης των παραβατών, των φοροκλεπτών, των επίορκων δημοσίων λειτουργών, αν δεν υπάρχει δραστικός εκσυγχρονισμός και συνεχιστούν απλώς το «σήκω εσύ να κάτσω εγώ» στον κομματισμό, στην αναξιοκρατία και στο φαβοριτισμό, τότε δεν θα κάνουμε τίποτε.
Λέει ο κ. Καράογλου, σχολιάζοντας ένα άρθρο του νομοσχεδίου, ότι αυτή η παράταση που δίνεται στην παραγραφή είναι μία ομολογία της αδυναμίας του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Πολύ σωστά. Και ρωτάει ο κ. Καράογλου, κουνώντας το χέρι. Πότε θα κλείσουν οι ανέλεγκτες υποθέσεις του 2000; Σωστό αυτό. Πότε θα κλείσουν; Αλλά γιατί φθάσαμε Απρίλιο του 2010 και δεν έχουν ελεγχθεί οι υποθέσεις του 2000; Κύριε Καράογλου, καλά κάνετε και ελέγχετε τη σημερινή Κυβέρνηση για τους έξι μήνες, αλλά έπρεπε αυτά να τα λέγατε και όταν ήσασταν Βουλευτής της τότε πλειοψηφίας πεντέμισι χρόνια στον κ. Αλογοσκούφη και στον κ. Παπαθανασίου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Τα έλεγα.
[...]
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, είχαμε τη δυνατότητα σε πολυήμερες και πολύωρες εξαντλητικές διαδικασίες να συζητήσουμε ιδιαιτέρως αναλυτικά το νομοσχέδιο.
Σήμερα, λίγο πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας, δημιουργήθηκε μια ένταση και υπήρξαν διαξιφισμοί μεταξύ των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων των διαφόρων κομμάτων. Ένταση, που κατά την άποψή μου, είναι δικαιολογημένη γιατί προέρχεται από την έκφραση της αγωνίας των κομμάτων και της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των υπολοίπων κομμάτων της Αντιπολίτευσης, για την πορεία της οικονομίας της χώρας.
Φαντάζομαι ότι δεν αμφιβάλλει κανείς ότι όλοι μας, ανεξαρτήτως σε ποιο κόμμα ανήκουμε, αγωνιούμε για το μέλλον της χώρας, για την πορεία της οικονομίας και για τους Έλληνες πολίτες και το τι τους περιμένει. Όλοι μας ανησυχούμε, γιατί βλέπουμε μια Κυβέρνηση αμήχανη, ανήμπορη, άβουλη, απλώς να παρακολουθεί -και λυπάμαι για το χαρακτηρισμό, αλλά θα πω το πω- μια Κυβέρνηση πολύ κατώτερη των περιστάσεων, να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, να έχει καταντήσει τη χώρα σάκο του μποξ, μαύρο πρόβατο όχι απλώς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά της υφηλίου και παράδειγμα προς αποφυγήν.
Ανησυχούμε και στεναχωριόμαστε ιδιαίτερα όταν βλέπουμε τη χώρα να διασύρεται χωρίς να φταίει, από λάθος επικοινωνιακούς μηχανισμούς της Κυβέρνησης, από το βαθύ λαρύγγι ή από αυτούς που προβλέπουν χρεοκοπία της χώρας, βλέπε Πρωθυπουργός, ή από τους άλλους οι οποίοι διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία της χώρας, βλέπε Ανδρέας Λοβέρδος, ή από άλλους οι οποίοι διαπιστώνουν ότι βρισκόμαστε στον Τιτανικό και βουλιάζουμε, βλέπε Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου.
Έρχομαι στο νομοσχέδιο. Στις πολύωρες αυτές διαδικασίες είχαμε τη δυνατότητα να ακούσουμε απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής και από πολλούς συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ ότι υπάρχουν πάρα πολλές διατάξεις του νομοσχεδίου οι οποίες είναι πρόχειρες, οι οποίες δημιουργούν προβλήματα και ότι θα πρέπει κάποιες απ' αυτές να αλλάξουν. Βεβαίως η Κυβέρνηση άλλαξε αρκετές απ' αυτές. Είπα προηγουμένως ότι μετρήσαμε -μπορεί να έχουμε χάσει και το λογαριασμό- τουλάχιστον εκατόν εβδομήντα δύο αλλαγές. Δεν είναι κακό αυτό. Κακό είναι ότι η Κυβέρνηση δεν το προετοίμασε πιο υπεύθυνα και πιο σοβαρά, δίνοντας τον αναγκαίο χρόνο στους πολίτες αλλά και στους φορείς, αφού αναρτώντων στο διαδίκτυο, να καταθέτουν τις προτάσεις τους, τις απόψεις τους, έτσι ώστε πριν έρθει στη Βουλή, να έχει πάρει μια τελική, σοβαρή και υπεύθυνη μορφή.
Επίσης, από τη συζήτηση που έγινε εδώ, ακούστηκε απ' όλες τις πτέρυγες ότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο δυστυχώς δεν είναι το νομοσχέδιο το φορολογικό που είχε ανάγκη η χώρα. Δεν λύνει δηλαδή το φορολογικό πρόβλημα της χώρας και δυστυχώς -άλλωστε το είπε και ο ίδιος ο Υπουργός- πολύ σύντομα θα ακολουθήσει και άλλο φορολογικό νομοσχέδιο, που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν.
Αγαπητοί συνάδελφοι, προσήλθαμε σ' αυτήν τη συζήτηση και αυτή είναι πολιτική μας θέση και την εκφράζουμε με κάθε ευκαιρία, με καλή πρόθεση, με διάθεση να συμβάλουμε εποικοδομητικά στην αντιμετώπιση του φορολογικού προβλήματος, να φτιάξουμε ένα νομοσχέδιο χρήσιμο, ουσιαστικό, αποτελεσματικό. Δυστυχώς αποδείχτηκε ότι η προετοιμασία της Κυβέρνησης δεν ήταν αυτή που έπρεπε.
Έτσι έχουμε ένα νομοσχέδιο γραφειοκρατικό, ένα νομοσχέδιο πρόχειρο, ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι άτολμο, άνευρο και κυρίως είναι αντιαναπτυξιακό, είναι ένα νομοσχέδιο που είναι κοινωνικά άδικο, ένα νομοσχέδιο το οποίο θα αποδειχτεί εκ του αποτελέσματος δυστυχώς αναποτελεσματικό.
Εμείς ως οφείλαμε, ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, τοποθετηθήκαμε υπεύθυνα, τεκμηριωμένα και με σοβαρότητα. Είπαμε «ναι» όπου έπρεπε να πούμε «ναι» και είμαστε περήφανοι γι' αυτό, γιατί εμείς δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η μεγάλη μας ειδοποιός διαφορά, την οποία δεν μπορείτε να καταλάβετε.
Δεν ασκήσαμε ούτε θα ασκήσουμε ποτέ μηδενιστική αντιπολίτευση. Θα κάνουμε σοβαρή, υπεύθυνη και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση. Όπου είπαμε «όχι», εξηγήσαμε γιατί λέμε όχι. Καταθέσαμε και εναλλακτική πολιτική πρόταση, γιατί θεωρούμε πως αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος και ο λόγος της αντιπολίτευσης.
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, κλείνω λέγοντας ότι δυστυχώς το νομοσχέδιο αποδείχτηκε ότι είναι κατώτερο των περιστάσεων και πολύ σύντομα η Κυβέρνηση θα κληθεί, βλέποντας τα προβλήματα που θα δημιουργήσει, να φέρει άλλο νομοσχέδιο για να το διορθώσει.
Ευχαριστώ.
