ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Εγώ συνταγματολόγος δεν είμαι, κύριε Υπουργέ, αλλά δεν αντέχω στον πειρασμό να μην αναφερθώ σε κάτι που θυμάμαι από τα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια. Στις Βασικές Αρχές Αστικού Δικαίου, λοιπόν, του κ. Βαβούσκου μάθαμε ότι το Σύνταγμα είναι ο καταστατικός χάρτης της χώρας και όπως είπε και ο Υπουργός χαρακτηριστικά, είναι ο υπέρτατος νόμος της χώρας. Οφείλουμε, λοιπόν, όλοι να τον σεβόμαστε. Και εμείς στη Νέα Δημοκρατία είμαστε περήφανοι γιατί σεβόμαστε και αγωνιζόμαστε για την τήρηση των όρων του Συντάγματος, ειδικά δε όταν το Σύνταγμα έχει ρητή πρόβλεψη όπως συμβαίνει στην περίπτωση αυτή, στο άρθρο 73 παράγραφος 2, όπου είναι φανερό ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο και ειδικότερα οι συνταξιοδοτικές του διατάξεις είναι αντισυνταγματικές.
Ακούσαμε προηγουμένως τον Υπουργό να επικαλείται τις έκτακτες ανάγκες της χώρας, την ανάγκη εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Το ερώτημα είναι: Τι σημαίνει αυτό; Δηλαδή, θα έχουμε αναστολή άρθρων του Συντάγματος, λόγω του ότι υπάρχουν έκτακτες ανάγκες ή λόγω του ότι υπάρχει ανάγκη εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος;
Θέλω να πιστεύω ότι αυτό οδηγεί κάπου αλλού. Θέλω να πιστεύω ότι προφανώς τέτοια σκέψη δεν περνά από το μυαλό του Υπουργού. Όμως οφείλουμε όλοι τον αναγκαίο σεβασμό και όπως εμείς σεβόμαστε και αγωνιζόμαστε για την τήρηση των όρων του Συντάγματος, κάτι ανάλογο πρέπει να κάνει και η κυβερνητική πλειοψηφία σήμερα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι υπάρχουν και δικαστήρια στα οποία όσοι προσφύγουν, εννοείται ότι θα βρουν το δίκιο τους και θα ακυρωθεί ο συγκεκριμένος νόμος δυστυχώς λόγω αντισυνταγματικότητας.
Επίσης, μας εγκάλεσε ο Υπουργός και μας είπε ότι καλύπτουμε τη μεγάλη φοροδιαφυγή και τους μεγάλους φοροφυγάδες, αλλά ξεχνάει ότι με βάση το άρθρο 18 παράγραφος 9 μιλά σαφέστατα για αντισυνταγματική διαδικασία μια που δεν προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών. Και πού είδε ότι εμείς καλύπτουμε τη φοροδιαφυγή; Απλά θα ήθελα να του θυμίσω το περίφημο σλόγκαν «λεφτά υπάρχουν» που έλεγε ο κ. Παπανδρέου προεκλογικά το 2009. Θυμίζω, λοιπόν, ότι τότε τα ληξιπρόθεσμα βεβαιωμένα χρέη ανέρχονταν στα 31 δισεκατομμύρια και σήμερα μετά από μία Κυβέρνηση σοσιαλιστική που κυνηγά τη φοροδιαφυγή, που παίρνει μέτρα εναντίον των φοροφυγάδων, εναντίον των μπαταξήδων, αυτών που δεν πληρώνουν τους φόρους, τα ληξιπρόθεσμα βεβαιωμένα χρέη έχουν ανέλθει στα 41 δισεκατομμύρια ευρώ. Επομένως, είναι φανερό ποιος έχει πρόθεση να κυνηγήσει τους φοροφυγάδες και να αντιμετωπίσει τους μεγαλοοφειλέτες του ελληνικού δημοσίου.
Και σε τελική ανάλυση, νομίζω ότι όλοι μας πρέπει να γνωρίζουμε, ότι μπορεί σήμερα εδώ να υπάρχει μία δεδομένη πλειοψηφία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραβιάζουμε το Σύνταγμα γιατί κινδυνεύουμε να το βρούμε αυτό μπροστά μας. Το Σύνταγμα δεν είναι λάστιχο να το τραβάμε όπως θέλουμε.
Θα ξεκινήσω τώρα την εισήγησή μου αναφερόμενος αρχικά στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι μέσα στο οποίο ξεκινά η σημερινή συζήτηση. Αναμφισβήτητα, το κορυφαίο πολιτικό γεγονός των τελευταίων ημερών είναι η συμφωνία κορυφής των ευρωπαίων ηγετών για τη σωτηρία της οικονομίας της χώρας μας, μια συμφωνία για την οποία η Κυβέρνηση πανηγύρισε, θριαμβολόγησε, ανέδειξε επικοινωνιακά. Μάλιστα, πριν από λίγο ακούσαμε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Πρωτόπαπα να μιλά για μία ιστορική επιτυχία της χώρας. Λίγο έλειψε να ακούσουμε από τα φερέφωνα και από τα παπαγαλάκια της Κυβέρνησης ότι τελικά ευτυχώς που η Ελλάδα έσωσε την Ευρώπη.
Όμως, αγνοεί η Κυβέρνηση τα σκοτεινά σημεία της συμφωνίας, όπως για παράδειγμα ότι αυτό το οποίο αγωνιζόμαστε εδώ και δύο χρόνια να αποφύγουμε, τη χρεοκοπία, δυστυχώς δεν το αποφύγαμε. Δεν έχει σημασία εάν έχει μπροστά κοσμητικό επίθετο και λέγεται επιλεκτική χρεοκοπία. Γεγονός είναι πλέον ότι έχουμε τη χώρα μας σε χρεοκοπία και η ρετσινιά έχει μείνει. Επίσης, για πρώτη φορά από χώρα-μέλος της Ευρωζώνης, χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητείται η παροχή εμπραγμάτων εγγυήσεων για να χορηγηθούν νέα δάνεια. Επίσης, είναι φανερό ότι θα προκύψει νέα ανάγκη για νέα δημοσιονομικά μέτρα σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Και βέβαια, πολύ σκοτεινό σημείο είναι και ποιος είναι ο ρόλος των ιδιωτών-επενδυτών και η συνεισφορά τους στο συνολικό πακέτο οικονομικής ενίσχυσης της χώρας μας.
Δυστυχώς συνάδελφοι και συναδέλφισσες, η αλήθεια είναι μία. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έγινε το πειραματόζωο της Ευρώπης. Σε εμάς εφαρμόζουν μεθόδους και διαδικασίες για να δουν πού τελικά θα βγει αυτό.
Ακούσαμε στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής κάποιους να πανηγυρίζουν για την επιστροφή καταθέσεων στις τράπεζες. Αυτό λέει ότι είναι απόδειξη του πόσο πετυχημένη είναι η συγκεκριμένη συμφωνία. Τους θυμίζω ότι δεν αρκεί παρά να βγει πάλι η κα Δαμανάκη και οποιαδήποτε άλλη κα Δαμανάκη να πει τη γνωστή κουβέντα που είπε και να δούμε και πάλι πού θα πάνε οι καταθέσεις.
Κάποιοι, επίσης, μίλησαν για Πρωθυπουργό της δραχμής. Η αλήθεια είναι επίσης μία, ότι το μόνο σίγουρο που έχουμε μέχρι στιγμής είναι τον Πρωθυπουργό της χρεοκοπίας ο οποίος έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται Γεώργιος Παπανδρέου.
Η Κυβέρνηση θριαμβολόγησε για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών γιατί είχε ανάγκη να εμφανίσει ότι είχε κάπου μία επιτυχία. Και αυτό γιατί είχε συνεχείς αποτυχίες σε μία σειρά από ανοικτά μέτωπα.
Ενδεικτικά αναφέρω το μεγάλο φιάσκο με τις κινητοποιήσεις των ταξί. Σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, για 17η ημέρα είχαμε τις κινητοποιήσεις των ταξί. Βασικός υπεύθυνος είναι ο Υπουργός Μεταφορών κύριος Ραγκούσης, ο οποίος με τη γνωστή αλαζονεία του και με την αλλαγή θέσεων του Υπουργείου του, λες και άλλαξε η Κυβέρνηση -άλλαξε Υπουργός και άλλαξαν και οι θέσεις του Υπουργείου- έριξε και συνεχίζει να ρίχνει λάδι στη φωτιά με αποτέλεσμα να εκτίθεται διεθνώς η χώρα μας με αυτά τα τραγελαφικά που συμβαίνουν.
Θυμίζω τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του προϋπολογισμού το πρώτο εξάμηνο ο προϋπολογισμός κυριολεκτικά εκτροχιάστηκε. Είχαμε υστέρηση εσόδων κατά 3,2 δισεκατομμύρια, είχαμε υπέρβαση δαπανών κατά 1,3 δισεκατομμύρια. Δηλαδή, συνολικά το έλλειμμα στο πρώτο εξάμηνο ξεπέρασε τα 4,5 δισεκατομμύρια και προφανώς προβάλει η ανάγκη για λήψη νέων μέτρων.
Θυμίζω ακόμη μία παταγώδη αποτυχία, μία μεγάλη γκάφα της Κυβέρνησης, την εφαρμογή του νόμου για ποινικές διώξεις οφειλετών με ληξιπρόθεσμα χρέη μεγαλύτερα των 5 χιλιάδων ευρώ. Η παράνοια στο μεγαλείο της! Ο μεγαλύτερος οφειλέτης όλων, το κράτος, που χρωστά περισσότερα από 6,5 δισεκατομμύρια σε επιστροφές ΦΠΑ αγροτών, σε επιδοτήσεις αγροτών, σε αναπτυξιακά προγράμματα, σε δημόσια έργα, σε προμηθευτές του δημοσίου, σε φαρμακοποιούς κ.λπ., απειλεί να φυλακίσει όσους χρωστάνε ποσά μεγαλύτερα των 5 χιλιάδων ευρώ, με δεδομένη την τεράστια οικονομική κρίση και την τεράστια έλλειψη ρευστότητας.
Μέσα, λοιπόν, στο συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο ξεκινά αρχές Αυγούστου, στην καρδιά του καλοκαιριού η συζήτηση του συγκεκριμένου πολυνομοσχεδίου.
Για μια ακόμη φορά η Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι δεν σέβεται ούτε τη λειτουργία, ούτε τους κανόνες του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας. Φέρνει ένα δεύτερο πολυνομοσχέδιο μετά τον περίφημο εφαρμοστικό νόμο, ένα πολυνομοσχέδιο, το οποίο μας ζητάει να το ψηφίσουμε για μια ακόμη φορά με το μαχαίρι στο λαιμό.
Θυμίζω: Μάιος του 2010: «Ή ψηφίζετε το Μνημόνιο ή χρεοκοπεί η χώρα». Νοέμβριος του 2010: «Ή ψηφίζετε Καμίνη για το Δήμο Αθηναίων ή Μπουτάρη για το Δήμο Θεσσαλονίκης ή σας πάω σε εκλογές». Ιούνιος του 2011: «Ή ψηφίζετε το Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπεί η χώρα». Τώρα μας το είπε και πάλι ο κύριος Υπουργός: «Ή ψηφίζετε το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο ή δεν θα πάρουμε την έκτη δόση». Έλεος! Δεν μπορεί να νομοθετεί μια ζωή η Βουλή κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του «Ή κάνουμε αυτό ή αλλιώς δεν έχει χρήματα και χρεοκοπεί η χώρα».
Η σύνθεση του συγκεκριμένου νομοσχέδιου αποτελεί από μόνη της ένα μνημείο προχειρότητας και πανικού από μεριάς Κυβέρνησης. Μείζονα θέματα που χρονίζουν έρχονται πρόχειρα και βιαστικά. Με συνοπτικές διατάξεις προβλέπονται εντελώς διαφορετικές διατάξεις για πολύ σοβαρά ζητήματα. Με τη λογική του κατεπείγοντος συνυπάρχουν ρυθμίσεις για τουριστικά θέματα που μπορούν να αλλάξουν το τουριστικό προϊόν της χώρας, της πιο βαριάς βιομηχανίας, της τουριστικής βιομηχανίας, συνταξιοδοτικές, ασφαλιστικές διατάξεις που ανατρέπουν συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά δικαιώματα, που μειώνουν περαιτέρω τα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων, τα οποία ήδη μειώθηκαν μόλις πριν από λίγες ημέρες.
Για μια ακόμη φορά έρχεται μια νέα περαίωση, επιβραβεύοντας για μια ακόμη φορά τους ασυνεπείς, τους παραβάτες της φορολογικής νομοθεσίας. Θεωρητικά έρχονται διατάξεις που ρυθμίζουν την αγορά των παιγνίων, ένα θέμα που συζητείται εδώ και χρόνια, όπου το Δημόσιο χάνει καθημερινά τεράστια έσοδα, μια που πληρώνει εδώ και δυο χρόνια ένα πολύ βαρβάτο ημερήσιο πρόστιμο 31.536 ευρώ και τώρα έρχεται η Κυβέρνηση με μια ρύθμιση επιπόλαια, βιαστική, αντίθετη με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, με σκοπό μόνο να εξυπηρετήσει κάποια συμφέροντα.
Τέλος, με τρεις κυβερνητικές τροπολογίες, αλλά και δεκάδες κυβερνητικές προσθήκες-αναδιατυπώσεις που στην ουσία καταργούν το πνεύμα αλλά και το γράμμα του Κανονισμού της Βουλής τίθενται μια σειρά άλλων θεμάτων που από μόνα τους θα μπορούσαν να αποτελέσουν αυτοτελή νομοσχέδια, όπως για παράδειγμα: οι καταργήσεις-συγχωνεύσεις Οργανισμών του Δημοσίου, οι ανακατατάξεις, οι αλλαγές στο φορολογικό μηχανισμό και η εκχώρηση υπερεξουσιών στον αρμόδιο Υπουργό, η παράταση των συμβάσεων καθαρισμού σχολικών μονάδων από το Υπουργείο Παιδείας αντί των δήμων, όπως προβλεπόταν από τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Με δυο λόγια, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο χωρίς ενιαία φιλοσοφία, χωρίς ενιαία δομή, χωρίς αρχή μέση και τέλος, χωρίς ενιαίο ύφος και συνάφεια θεμάτων. Δηλαδή, στην ουσία πρόκειται για ένα άθροισμα επιμέρους νομοθετημάτων.
Ακόμη, τίθεται σοβαρό θέμα συνταγματικότητας, όπως προηγουμένως πολύ εύστοχα ανέπτυξε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Παυλόπουλος, καθώς το νομοσχέδιο περιέχει συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις. Από τον τίτλο και το περιεχόμενο του μέρους Β’, που σε μια επίδειξη πολιτικού αμοραλισμού έγινε μέρος Α’ και άλλαξε και ο τίτλος για να «ξεγελάσει» τους δικαστές που μεθαύριο θα έχουν πολλή δουλειά από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αγνοεί αυτά τα οποία προβλέπει το άρθρο 73 παράγραφος 2 του Συντάγματος που λέει επί λέξει ότι: «Τα νομοσχέδια για συντάξεις πρέπει να είναι ειδικά. Δεν επιτρέπεται με ποινή την ακυρότητα να αναγράφονται διατάξεις για συντάξεις σε νόμους που αποσκοπούν στη ρύθμιση άλλων θεμάτων». Κατανοούμε, λοιπόν, όλοι μας ότι το νομοσχέδιο έχει σοβαρότατο θέμα συνταγματικής νομιμότητας.
Επίσης, εγείρεται θέμα εξαπάτησης του Ελεγκτικού Συνεδρίου, διότι στο Ελεγκτικό Συνέδριο εστάλη πλήρες, αυτοτελές συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο και επ’ αυτού γνωμοδότησε το Ελεγκτικό Συνέδριο. Στη συνέχεια όμως, αυτό το πλήρες και αυτοτελές συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο συμπεριλήφθηκε κακώς στο συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο.
Τέλος, το μέρος που αφορά τα παίγνια έπρεπε να έρθει σαν αυτοτελές νομοσχέδιο για να είναι πλήρες και να γίνει επαρκής συζήτηση επ’ αυτού. Να τονίσουμε ότι το συγκεκριμένο μέρος του συγκεκριμένου νομοσχεδίου έχει σοβαρότατο πρόβλημα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία την οποία αγνοεί πλήρως. Και αυτό γιατί; Αφ’ ενός μεν αγνοεί τη δημόσια διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είναι σε εξέλιξη και ολοκληρώνεται στις 8 Αυγούστου του 2011 και αφ’ ετέρου δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τη σχετική εμπεριστατωμένη άποψη με αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου.
Αν δεν ληφθούν όμως, υπ’ όψιν τα δυο παραπάνω, δηλαδή η εμπεριστατωμένη άποψη με τις αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η δημόσια διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είναι επίσης, σε εξέλιξη, τότε κινδυνεύουμε με επιβολή νέου αυστηρότερου προστίμου, μια που η Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται άμεσα να ενεργοποιήσει τη διαδικασία παραπομπής της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με επιστολή όχλησης. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σημαίνει ότι προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα μιας καταδίκης και της αποφυγής ενός προστίμου που καθημερινά πληρώνουμε – 31.536 ευρώ εδώ και δυο χρόνια- με μία μεθόδευση που είναι σίγουρο ότι μαθηματικά μας οδηγεί στην επιβολή ενός νέου μεγαλύτερου προστίμου. Εδώ υπάρχουν σαφέστατες πολιτικές ευθύνες και βεβαίως ανήκουν εξ ολοκλήρου στην ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών.
Τέλος, εγείρονται σοβαρότατα θέματα για την προστασία προσωπικών δεδομένων των πολιτών λόγω της παραχώρησης προσωπικών δεδομένων σε ιδιώτες, δικηγόρους, δικηγορικά γραφεία, ελεγκτικές εταιρείες κ.λπ. για τη διερεύνηση ύπαρξης περιουσιακών στοιχείων. Σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 9 του νομοσχεδίου παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών ευρύτατη που σαφώς υπερβαίνει τα όρια του άρθρου 43 παράγραφος 2 του Συντάγματος, το οποίο ρητά λέει: «Ύστερα από πρόταση του αρμόδιου Υπουργού, επιτρέπεται η έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων με ειδική εξουσιοδότηση νόμου και μέσα στα όριά της».
Παρέχεται, λοιπόν, η δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομικών της εισαγωγής του θεσμού της ανάθεσης του εντοπισμού περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων σε ιδιώτες, εταιρείες, δικηγόρους, δικηγορικά γραφεία, κοινοπραξίες αυτών και ο προσδιορισμός της αμοιβής τους ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα του ελέγχου τους. Ανακύπτει, λοιπόν, ξεκάθαρα συνταγματικό πρόβλημα προστασίας προσωπικών δεδομένων, ενώ ταυτόχρονα η Κυβέρνηση ομολογεί την πλήρη παράλυση του φοροελεγκτικού μηχανισμού της χώρας.
Άλλωστε, για του λόγου το αληθές σας θυμίζω ότι η Κυβέρνηση η οποία έλεγε ότι τα βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα χρέη τα οποία ανέρχονταν στις 30/9/2009 στο ποσό των 31 δισεκατομμυρίων ευρώ μπορεί να τα εισπράξει και θα τα εισπράξει άμεσα γιατί είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης, σήμερα με στοιχεία της 30ης Ιουνίου 2011 ξεπέρασαν τα 41 δισεκατομμύρια ευρώ. Αλλά πώς να μην γίνει αυτό, όταν η Κυβέρνηση αφ’ ενός μεν δεν έκανε καμιά αναδιάρθρωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού που πράγματι έχει προβλήματα και αφ’ ετέρου στη Δημόσια Διοίκηση το μόνο που έκανε ήταν κομματικούς διωγμούς και τοποθετήσεις όχι των αξίων αλλά των αρεστών; Με τον τρόπο, λοιπόν, αυτό ιδιωτικοποιείται ένα από τα πιο κρίσιμα τμήματα του στενού πυρήνα του κράτους.
Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε. Θα έχουμε τη δυνατότητα ελπίζω στη κατ’ άρθρον διαδικασία να συζητήσουμε αναλυτικότερα για τα άρθρα και τα πολλά κεφάλαια του νομοσχεδίου.
Θα ήθελα να πω εν κατακλείδι ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι είναι πρόχειρο, αντιμετωπίζει ανεύθυνα και επιπόλαια μια σειρά σοβαρών εκκρεμοτήτων, είναι προδήλως αντισυνταγματικό, αλλά επίσης και μη συμβατό με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις σχετικές ευρωπαϊκές διαδικασίες. Είναι ένα νομοσχέδιο χωρίς ενιαία φιλοσοφία, δομή, ύφος, συνάφεια θεμάτων, με δυο λόγια χωρίς αρχή, μέση και τέλος και για όλους τους παραπάνω λόγους εμείς επί της αρχής καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Σε ό,τι αφορά τα επιμέρους άρθρα θα έχουμε τη δυνατότητα στη συνέχεια να τοποθετηθούμε ρεαλιστικά, υπεύθυνα, τεκμηριωμένα για κάθε ένα από αυτά. Και βεβαίως, επειδή εμείς δεν είμαστε ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δεν μηδενίζουμε τα πάντα, αλλά είμαστε μια σοβαρή, υπεύθυνη μετριοπαθής πολιτική δύναμη, κάποια από αυτά με τα οποία συμφωνούμε θα τα υπερψηφίσουμε, αλλά όπου διαφωνούμε, θα τα καταψηφίσουμε καταγγέλλοντας τα και βέβαια καταθέτοντας τη δική μας εναλλακτική πρόταση.
Ευχαριστώ πολύ.
