Σε μια στιγμή που η χώρα μας περνάει τη χειρότερη μεταπολεμική κρίση, κατά δήλωση των ίδιων των κυβερνητικών στελεχών και την ώρα που οι Έλληνες πολίτες έχουν βγει διαμαρτυρόμενοι σε δρόμους και πλατείες, θα περίμενε κανείς η κυβέρνηση να δείχνει τουλάχιστον τη μέγιστη σοβαρότητα. Διότι και να δικαιολογήσει κανείς εν μέρει την ανικανότητα, τη λαϊκίστικη πολιτική και τη δημαγωγία, δεν μπορεί τουλάχιστον να αποδεχτεί την έλλειψη σοβαρότητας.
Εδώ και 1 χρόνο, ο πρωθυπουργός και μερικοί συνεργάτες του έχουν δεσμεύσει τη χώρα σε μία πολιτική που ούτε καν στο κόμμα του την πιστεύουν. Και ενώ όλη η χώρα βυθίζεται σε μια πρωτοφανή οικονομική ύφεση και ενώ όλα τα στοιχεία φωνάζουν για την αποτυχία της, εκείνος επιμένει να συνεχίζει την πορεία στο αδιέξοδο και μάλιστα ψάχνει εναγωνίως για συνενόχους.
Αρχικά επί δίμηνο και πλέον, φορώντας το μανδύα της συναίνεσης προσπάθησε να επιβάλλει στη ΝΔ και τον πρόεδρό μας να συμφωνήσει στις επιλογές του. Ήθελε να κυβερνάει εκείνος και να έχουμε από κοινού το κόστος της λάθος πολιτικής. Αφού είδε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει και ότι η ΝΔ ανέπτυξε συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, ακολούθησε εναλλακτικό σχέδιο. Αυτό της κινδυνολογίας περί μη καταβολής της 5ης δόσης. Έπρεπε λέει να πούμε ναι σε όλα για να μην «χρεοκοπήσει» η χώρα. Αφού και αυτό απέτυχε, ανακάλυψε την «οικουμενική κυβέρνηση». Ένα από τα γνωστά πυροτεχνήματα του, που τελικά του γύρισε μπούμερανγκ αφού εξετέθη ανεπανόρθωτα.
Τελικά αφού κόντεψε να αποκηρυχτεί ακόμα και από το ίδιο του το κόμμα, κατέφυγε στη «λύση» του ανασχηματισμού και της αναζήτησης ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Μάταια ελπίζει ότι θα κερδίσει λίγες μέρες ή και μήνες γαντζωμένος στην εξουσία. Ακόμα και να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα μαρασμού της χώρας, σε λίγες μέρες θα ξαναψάχνει έσοδα, λύσεις, εχθρούς και συμμάχους.
Πλέον εδώ που φτάσαμε η κυβέρνηση δεν διαθέτει την πολιτική νομιμοποίηση να συνεχίσει την καταστροφική πολιτική της. Ποτέ στη σύγχρονη ελληνική ιστορία κυβέρνηση δεν αποδομήθηκε τόσο γρήγορα και ποτέ δεν έχασε τόσο μεγάλο τμήμα της κοινοβουλευτικής της ομάδας τόσο σύντομα.
Εμείς σαν ΝΔ, όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν ακολουθήσαμε την «εύκολη» λύση. Δεν κάναμε δημαγωγική αντιπολίτευση. Δεν εκμεταλλευτήκαμε τη σκληρότητα των μέτρων, ούτε καπηλευτήκαμε την αγωνία και την αβεβαιότητα του ελληνικού λαού. Σε όσες προσπάθειες της κυβέρνησης βρήκαμε θετικά στοιχεία τις στηρίξαμε. Στα αρνητικά απαντάμε με στοιχεία και με προτάσεις.
Έχουμε αποδείξει στις πράξεις ότι λέμε ναι στη συναίνεση. Λέμε ναι στην ανάγκη εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών. Λέμε ναι στην αποπληρωμή των συμβατικών υποχρεώσεων της χώρας. Αλλά λέμε ότι το πρόβλημα μας δεν είναι μόνο οικονομικό-τεχνοκρατικό. Είναι πρωτίστως πολιτικό.
Η Ελλάδα πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του δανεισμού της. Όχι για να της χαριστούν χρήματα που έλαβε. Αλλά για να ισορροπήσει σε μια υγιή ανάπτυξη, που θα δώσει τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό με αξιοπρέπεια και περηφάνια να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Μια εξαθλιωμένη χώρα, όση γη και περιουσία να πουλήσει σε τιμές ευκαιρίας, δεν πρόκειται να ξεχρεώσει ποτέ.
Σήμερα που η χώρα χρειάζεται σοβαρή ηγεσία δεν της αξίζει μια κυβέρνηση που παραπαίει και που συνεχίζει να λέει ψέματα. Από τις εκλογές του 2009 και μετά τα δεδομένα έχουν αλλάξει άρδην. Οι πολίτες που αγανακτισμένοι ζητάνε λύσεις θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν την πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα τους στο μέλλον. Να ακούσουν όλες τις πολιτικές δυνάμεις, να σκεφτούν και να αποφασίσουν.
Εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό. Προσπαθούμε, μέρα με τη μέρα, δουλεύοντας σκληρά, ασκώντας υπεύθυνη, σοβαρή αντιπολίτευση, καταθέτοντας ένα ρεαλιστικό, τεκμηριωμένο, υλοποιήσιμο σχέδιο εξόδου από την κρίση, να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών. Σε τελική ανάλυση στις εκλογές του 2009, όσα λάθη και να είχαμε κάνει πριν, εμείς είχαμε πει την αλήθεια στους Έλληνες πολίτες.
