Πρέπει να καταλάβουμε πως σε αυτές τις σημαντικές στιγμές για την
εθνική μας υπόθεση απαιτούνται προσεκτικές κινήσεις, απαιτείται όλοι να
προτάξουμε τη λογική, τα επιχειρήματα, τη διπλωματία και την πολιτική
και να αφήσουμε στην άκρη το συναίσθημα. Καταλαβαίνουμε πως μας πνίγει
το δίκαιο και πολλές φορές θέλουμε να εκδηλώσουμε τα συναισθήματά μας,
να μιλήσουμε για την διεθνή αδικία, την σκοπιανή αδιαλλαξία και το
ιστορικό και εθνικό μας δίκαιο. Αυτά όμως πρέπει να γίνουν με τον σωστό
τρόπο και από την υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση.
Πριν μπω στην ουσία της διαπραγμάτευσης και της ανάλυσης των
διπλωματικών μας κινήσεων, θα είμαι βέβαια σύντομος ώστε να μας δοθεί
χρόνος για διάλογο, θέλω να επισημάνω και να επικροτήσω πως τα 4 από τα
5 κοινοβουλευτικά μας κόμματα επιδεικνύουν υπεύθυνη στάση και
συγκλίνουν στις απόψεις με μικρές ίσως διαφορές ως προς την προσέγγιση
ή το χειρισμό. Αναφέρομαι στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τον
Συνασπισμό και δυστυχώς δεν μπορώ να πω το ίδιο για το ΛΑΟΣ που
επιδεικνύει ανεύθυνη και λαϊκίστικη στάση και δείχνει πως το ενδιαφέρει
περισσότερο να κερδίσει κάποιες μονάδες στις δημοσκοπήσεις. Κανένας,
όμως, δεν έχει την αποκλειστικότητα στην αγάπη προς την πατρίδα και την
προστασία των εθνικών μας δίκαιων. Όλοι αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό
που είναι η καλύτερη δυνατή λύση βάσει της πραγματικότητας, κρίνοντας
το εφικτό και όχι το ευκταίο. Και οι πολίτες, οι νέοι άνθρωποι, εμείς
οι Μακεδόνες έχουμε και κρίση και μνήμη και μπορούμε να καταλάβουμε
ποια είναι η καλύτερη ρεαλιστική λύση, πως μπορεί να επιτευχθεί και τι
έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ο καθένας.
Επανέρχομαι στη διαπραγμάτευση που όπως γνωρίζετε σήμερα
συνεχίζεται υπό τον κ. Νίμιτς στη Βιέννη. Η Ελλάδα παραμένει σταθερή
στην ανάγκη μέσα από διάλογο στο πλαίσιο του ΟΗΕ και των διεθνών
οργανισμών, καθώς το θέμα δεν είναι διμερές αλλά διεθνές, στην εξεύρεση
μιας αμοιβαία αποδεκτά λύσης. Θέλουμε ένα όνομα για όλες τις χρήσεις
και όχι μεσοβέζικα ημίμετρα περί διπλής ονομασίας που στην ουσία
παραχωρούν τη Μακεδονία. Μια σύνθετη ονομασία και ο όρος ή το παράγωγο
της λέξης Μακεδονία που θα περιλαμβάνεται να έχει καθαρά και μόνο
γεωγραφικό προσδιορισμό. Αυτή είναι η ελληνική κόκκινη γραμμή την οποία
έχει χαράξει ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και την οποία στηρίζει ο
ελληνικός λαός. Πίσω από αυτή τη θέση δεν κάνουμε ούτε μισό βήμα. Πίσω
από αυτήν την γραμμή, φίλες και φίλοι, υπάρχει το βέτο στην ένταξη των
Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Και η ελληνική στάση αυτή δεν είναι απειλή,
είναι άμυνα. Άμυνα απέναντι στην αδιαλλαξία των Σκοπίων και στις
αλυτρωτικές της διαθέσεις.
Θέλω λίγο να ανατρέξουμε στην πρόσφατη ελληνική διπλωματική
ιστορία. Είστε νέοι σε ηλικία αλλά ξέρω πως είστε ενεργοί και
παρακολουθείτε τις πολιτικές και διεθνείς εξελίξεις. Εδώ επιτρέψτε μου
μια μικρή παρένθεση. Και για αυτό σας αξίζουν συγχαρητήρια ειδικά στις
μέρες μας όπου πολιτική και πολιτικοί αμφισβητούνται και κάποιοι
επιχειρούν την δίκαιη εν πολλοίς κριτική στο δικομματισμό να την
απαντήσουν με νέα επικοινωνιακά πρότυπα. Λέμε βεβαίως ναι στη συμμετοχή
των νέων στα κοινά, λέμε ναι στο να δοθεί χώρος στους νέους, αλλά με
πολιτικούς όρους και προτάσεις και όχι με κράνη και ωραία χαμόγελα που
απλά εκμεταλλεύονται την συγκυρία και κυρίως την μεγάλη κρίση και
εσωστρέφεια στο ΠΑΣΟΚ. Για αυτό είμαι και σίγουρος πως στη φοιτητική
κάλπη της 9ης Απριλίου την απάντηση θα την δώσουν όλοι οι φοιτητές που
θα αναγνωρίσουν και επικροτήσουν τους καθημερινούς αγώνες στα
πανεπιστήμια και στο χώρο της νεολαίας και τις προτάσεις σας. Κλείνω
την παρένθεση.
Αν ανατρέξουμε στην σύγχρονη ιστορία μας μπορούμε να πούμε πως
είναι η πρώτη φορά που επιδεικνύουμε εμπράκτως μια τόσο σταθερή και
αμετακίνητη στάση. Είπαμε βέτο, το εννοούμε, το στηρίζουμε πολίτες και
πολιτικοί, το εφαρμόσαμε ήδη στη σύνοδο των υπουργών εξωτερικών του
ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και εκτιμώ πως ήδη καρπωνόμαστε τα πρώτα οφέλη. Δεν
είναι τυχαίο πως πλέον οι πιέσεις ασκούνται πανταχόθεν, από ΝΑΤΟ, Ε.Ε.
και Η.Π.Α., στην άλλη πλευρά που βεβαίως παραμένει η αδιάλλακτη άρα
δικαίως και γίνεται αυτό. Δεν είναι τυχαίο πως τα Σκόπια έχουν
περιέλθει σε δυσμενή διπλωματική θέση και όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα
της Ελλάδας στο βέτο και στο να θέτει όρους και προϋποθέσεις,
Και οι όροι και οι προϋποθέσεις δεν είναι μόνο το όνομα. Το όνομα
δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι και η παραχάραξη της
ιστορίας, η πλαστογράφηση του πολιτισμού, οι αλυτρωτικές και
επεκτατικές διαθέσεις. Αν τα Σκόπια θέλουν να μπουν σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε.,
που μόνο έτσι θα διασφαλίσουν την κρατική και οικονομική τους
βιωσιμότητα, πρέπει αυτά να τα ξεχάσουν και να υποχωρήσουν προς μια
αμοιβαία αποδεκτή λύση.
Φίλες και φίλες,
κλείνοντας θέλω να σημειώσω πως πρέπει στο βάθος, στο πίσω μέρος
του μυαλού μας να έχουμε μια συνολική εικόνα για τις εξελίξεις στα
Βαλκάνια. Άλλωστε τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στα Σκόπια με
τα αιτήματα των Αλβανών, που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 30% του
πληθυσμού της χώρας, και την αποχώρησή τους από τον κυβερνητικό
συνασπισμό είναι ενδεικτικά. Τα Βαλκάνια δεν πρόκειται να ησυχάσουν
τόσο εύκολα. Οι Σέρβοι του Κοσόβου θέλουν την ανεξαρτησία τους, το ίδιο
και οι πολυπληθέστεροι της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, οι Αλβανοί ονειρεύονται
την Μεγάλη Αλβανία και στα Σκόπια ζητούν αυτονομία, όπως και στο
Πρέσεβο, οι Βούλγαροι πάντα κοιτούν τα ανατολικά Σκόπια, οι Ούγγροι
θέτουν θέμα Βοϊβοντίνας και η μη επίλυση της διαφοράς Σκοπίων και
Ελλάδας για το όνομα αποτελεί μόνο ένα μικρό κομμάτι ενός σύνθετου
παζλ. Ο αμερικανικός παράγοντας εξαπλώνεται στο μαλακό υπογάστριο της
Ευρώπης με το βλέμμα προς Ρωσία και τα ενεργειακά δίκτυα της Κεντρικής
Ασίας. Η Ρωσία δηλώνει δια της Σερβίας παρούσα. Απαιτείται επομένως
προσοχή, γνώση, εγρήγορση και σωστές διπλωματικές κινήσεις. Φωνές,
κραυγές και ψίθυροι δεν βοηθούν. Μόνο αποφασιστικότητα και αυτήν την
δείχνουμε.
