Στην ομιλία του ο κ. Καράογλου ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι το Ελληνικό φορολογικό σύστημα πάσχει. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι παρά τις προσπάθειες που κατά καιρούς έχουν καταβληθεί από διάφορες κυβερνήσεις, τα μόνιμα, τα πάγια, τα διαχρονικά προβλήματα του Ελληνικού φορολογικού συστήματος παραμένουν. Άλλωστε τα προβλήματα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, μια φοροδιαφυγή που σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ (Ιούλιος 2009) εκτιμάται σε 25 δις € περίπου, ή αλλιώς 50% των φορολογικών εσόδων, σε παγιοποίηση μιας απαράδεκτης σχέσης 60% προς 40% μεταξύ έμμεσων & άμεσων φόρων, στο σταθερά χαμηλότερο ποσοστό φορολογικών εσόδων ως προς το ΑΕΠ μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μόλις 19% το 2009), στο επίσης σταθερά χαμηλότερο ποσοστό στη χώρα μας εσόδων από άμεση φορολογία σε σχέση με το ΑΕΠ συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τα έσοδα από την άμεση φορολογία στη χώρα μας το 2008 ήταν μόλις 7,7% έναντι του ΑΕΠ, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ όπου ο μέσος όρος ανερχόταν στο 13,3%), στο ότι δυστυχώς οι μισθωτοί & συνταξιούχοι είναι τα συνηθισμένα υποζύγια του φορολογικού μας συστήματος , μια που σύμφωνα με τα στοιχεία του 2008 πληρώνουν 47,5% των φόρων της χώρας, έναντι 35% των επιχειρήσεων και 17,5% των λοιπών φορολογούμενων( ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες κλπ), προβλήματα που έχουν σχέση με την τεράστια γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί όλους, πολίτες, εργαζόμενους στις Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, πολυνομία, διαφθορά.
Επομένως είναι λογικό κα αυτονόητο, να κρίνονται ως θετικές οι όποιες προσπάθειες για μια πραγματική- ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση. Μια μεταρρύθμιση που να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει αποφασιστικά μια από τις μεγάλες γάγγραινες της Ελληνικής Οικονομίας, τη φοροδιαφυγή, μια μεταρρύθμιση, που πρέπει όμως να έχει συγκεκριμένους άξονες, αρχές και χαρακτηριστικά και να επιδιώκει συγκεκριμένους σκοπούς».
Στη συνέχεια της ομιλίας του ο κ. Καράογλου αναφέρθηκε σε δέκα θεμελιώδεις αρχές που πρέπει να διέπουν ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα.
1. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, καθώς το φορολογικό σύστημα δεν πρέπει να προκαλεί αμφιβολίες ως προς τους κανόνες του και τη θέσπισή τους ούτε και υποψίες για τον τρόπο εφαρμογής του από τη Διοίκηση.
2. ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ, σε ένα φορολογικό σύστημα που δεν καθοδηγεί την οικονομική συμπεριφορά προκαλώντας στρεβλώσεις.
3. ΕΥΡΥΤΗΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, για την επιβολή των φόρων σε όσο το δυνατόν πιο πλατειά φορολογική βάση, ώστε τα δημόσια έσοδα να είναι υψηλά και οι συντελεστές όσο το δυνατόν πιο χαμηλοί.
4. ΑΠΛΟΤΗΤΑ, ώστε να ελαχιστοποιείται το οικονομικό κόστος συμμόρφωσης και να είναι κατανοητό από τους φορολογούμενους, τους εφοριακούς και τους δικαστικούς.
5. ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ - ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ - ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ώστε να μπορεί ο φορολογούμενος να σχεδιάσει τις οικονομικές του υποθέσεις σε βάθος χρόνου.
6. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΕΥΕΛΙΞΙΑ, ώστε να μην είναι γραφειοκρατικό και τυπολατρικό το φορολογικό σύστημα, να απαιτεί χαμηλό κόστος λειτουργίας του από την Πολιτεία και να έχει σαν αποτέλεσμα την είσπραξη των φόρων καταπολεμώντας τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή. Πρέπει επίσης να προσαρμόζεται στο διαρκώς μεταβαλλόμενο οικονομικό γίγνεσθαι, τις διεθνείς εξελίξεις αλλά και το πλαίσιο των κανόνων που διαμορφώνουν οργανισμοί στους οποίους μετέχει η κάθε χώρα (Ευρωπαϊκή Ένωση, ΟΟΣΑ).
7. ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ, το φορολογικό σύστημα πρέπει να αντιμετωπίζει με θετικό πνεύμα το επιχειρείν και όχι να θέτει εμπόδια στις συναλλαγές ή υπερφορολογώντας τους φορολογούμενους. Οι φόροι πρέπει να αποσπούν όσο το δυνατό μικρότερο ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος ώστε το υπόλοιπο να διοχετεύεται στην πραγματική οικονομία και να τροφοδοτείται η ανάπτυξη.
8. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΦΟΡΩΝ, να επιτυγχάνεται μια επιθυμητή ισορροπία μεταξύ των διαφόρων ειδών φόρων για λόγους δικαιοσύνης, αλλά και αντιμετώπισης απρόβλεπτων οικονομικών συνθηκών που μπορούν να επηρεάσουν συγκεκριμένο φόρο και μέσω αυτού τα δημόσια έσοδα.
9. ΙΣΟΤΗΤΑ, το φορολογικό σύστημα θα πρέπει να στηρίζεται στην αρχή της ισότητας και να επιτυγχάνει τη δίκαιη κατανομή του φορολογικού βάρους. Τέτοια είναι η κατανομή του φορολογικού βάρους, όταν ανταποκρίνεται στην αρχή: α) της οριζόντιας φορολογικής ισότητας και β) της κάθετης φορολογικής ισότητας.
10. ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, το φορολογικό σύστημα πρέπει να στηρίζεται σε φόρους που επιβάλλονται νόμιμα και χωρίς να αντιτίθενται στις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της Πολιτείας και τις Διεθνείς Συνθήκες. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δίνεται στη μη παραβίαση της αρχής της αναδρομικότητας και στη θεσμοθέτηση κανόνων φορολογίας για το μέλλον και όχι για το παρελθόν.
«Το φορολογικό μας σύστημα πάσχει διότι δεν διέπεται από τις αρχές οι οποίες αναφέρθηκαν παραπάνω και οι οποίες θα πρέπει να καθοδηγούν οποιαδήποτε παρέμβαση. Για το λόγο αυτό πρέπει να συμβάλουμε όλοι στην αποκατάσταση των αρχών αυτών με μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του φορολογικού μας συστήματος. Εμείς είμαστε έτοιμοι για αυτή τη μεγάλη προσπάθεια και καταθέτουμε επιγραμματικά τις απόψεις μας για τα επιμέρους θέματα της φορολογίας με αίσθημα ευθύνης. Η προσπάθειά μας όμως δεν σταματά εδώ αλλά θα είναι συνεχής, καθημερινή, με προτάσεις όπου χρειάζεται, με γόνιμη κριτική όπου είναι αναγκαίο αλλά και με επεξεργασία ολοκληρωμένων νομοθετικών κειμένων, ώστε να συμμετέχουμε στην ανάταση της Πατρίδας μας σε αυτό τον κρίσιμο για την επιβίωσή της τομέα».
Στην συνέχεια ο κ. Καράογλου αναφέρθηκε επιγραμματικά σε συγκεκριμένες προτάσεις για τις 3 ενότητες-άξονες για ένα κοινωνικά δίκαιο-αποδοτικό φορολογικό σύστημα.
Μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής όπως η γενίκευση του «πόθεν έσχες» για όλους του φορολογούμενους, η παρακολούθηση ιδιαίτερα της κινητής περιουσίας των φορολογούμενων πολιτών, η φορολόγηση των συναλλαγών με εταιρείες offshore και παρακολούθηση των συναλλαγών τους μέσω τραπεζικών λογαριασμών κα.
Μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη φορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων, όπως η ενιαία, προοδευτική φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα, ο διαχωρισμός διανεμόμενων και αδιανέμητων κερδών. Ξέρω ότι είναι ένα θέμα όπου υπάρχουν και πολλές διαφορετικές απόψεις. Δεν είμαστε δογματικοί σε κανένα θέμα, με ενδιαφέρον λοιπόν θα ακούσουμε και τις αντίθετες απόψεις, επιδιώκοντας μέσα από το διάλογο τη σύνθεση απόψεων.
Οι λογικοί-χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές για φυσικά και νομικά πρόσωπα, αντικίνητρο για τη φοροδιαφυγή, γιατί δεν πιστεύουμε ότι γενικώς η αύξηση των φορολογικών συντελεστών θα αποφέρει αύξηση των φορολογικών εσόδων. Το αντίθετο μάλιστα είναι πολύ πιθανότερο να συμβεί, γιατί η αύξηση των φορολογικών συντελεστών δημιουργεί κίνητρα για φοροδιαφυγή κα.
Καθώς και μέτρα για την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό και τη διαφάνεια του φορολογικού μηχανισμού με την ανασυγκρότηση των Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών, με βάση και τα πρότυπα λειτουργίας άλλων προηγμένων χωρών, την απόλυτη μηχανογράφηση των υπηρεσιών, αναβάθμιση του συστήματος TAXIS και διασύνδεσή του με όλα τα πληροφορικά συστήματα άλλων Δημόσιων υπηρεσιών και Οργανισμών, τη συνεχή επιμόρφωση όλων των εφοριακών υπαλλήλων, την κωδικοποίηση και απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας και δημιουργία σταθερού φορολογικού συστήματος και την εφαρμογή απλής, ενιαίας ελεγκτικής διαδικασίας των επιχειρήσεων
Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Καράογλου ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Από όλα τα παραπάνω, προκύπτει ότι η χώρα, βρίσκεται σε ένα κομβικό σταυροδρόμι. Τα προβλήματα είναι πολλά, γνωστά και δεδομένα. Τώρα καλείται να αποφασίσει αν θα συνεχίσει τις ίδιες αδιέξοδες πολιτικές που όχι μόνο δεν οδηγούν πουθενά, αλλά σύντομα αν ακολουθηθούν μας φέρνουν στην καταστροφή, ενώ από την άλλη υπάρχει ένας δύσκολος, αλλά σίγουρος δρόμος, που οδηγεί στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, με μέτρα δύσκολα, αλλά απαραίτητα για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελληνική οικονομία. Και μια γενναία-ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση είναι ένα από τα «ων ουκ άνευ» μέτρα αυτά».
