Παράλληλα, θέλω να συγχαρώ ιδιαιτέρως το κόμμα σας, αλλά και σας προσωπικά κύριε Υπουργέ, κύριε Παπαθεμελή, για τη διοργάνωση αυτή της πολύ ενδιαφέρουσας ημερίδας, με ένα τόσο σημαντικό θέμα, το μεταναστευτικό και την Ελληνική πολιτική επ' αυτού, που τώρα, ιδιαίτερα τις ημέρες αυτές, βρίσκεται στην άμεση επικαιρότητα, με αφορμή τις Κυβερνητικές θέσεις επ' αυτού του ζητήματος.
Θα προσεγγίσω το θέμα με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσοχή και ευαισθησία γίνεται, γιατί συζητώντας το συγκεκριμένο θέμα, κινδυνεύεις με εύκολους χαρακτηρισμούς. Κινδυνεύεις να χαρακτηρισθείς «ρατσιστής» η «ξενόφοβος» αν τοποθετηθείς αρνητικά επί του σχετικού Νομοσχεδίου, ή «κοινωνικά ανάλγητος» αν δείξεις ότι αγνοείς το υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα για τους μετανάστες και τα παιδιά τους, ενώ από την άλλη να χαρακτηρισθείς «προδότης, άπατρις, ανθέλληνας, διεθνιστής» ή οτιδήποτε άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί, αν βλέπει το πρόβλημα και θέλει να το αντιμετωπίσει με κάποιο τρόπο.
Κυρίες και κύριοι,
είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα που αφορά τις εκατοντάδες χιλιάδες -ίσως και εκατομμύρια- μετανάστες, νόμιμους και παράνομους -η συντριπτική τους πλειοψηφία φυσικά-, τις οικογένειες τους, τα παιδιά τους, την παράνομη «μαύρη» εργασία τους, τη διαμονή τους.
Είναι λογικό ότι είναι ένα μείζον πρόβλημα, που πρέπει να αντιμετωπισθεί το συντομότερο δυνατόν. Άλλωστε είναι παγκοσμίως γνωστό, ότι η χώρας μας, η Ελλάδα φημίζεται για τον πολιτισμό και την φιλοξενία της. Είμαστε -όλοι οι Έλληνες- μια κοινωνία ανοικτή, δημοκρατική, που δέχεται τον γείτονα, μπορούμε να συμβιώσουμε με διαφορετικούς ανθρώπους, ήθη, έθιμα, πολιτισμούς, δεν υπάρχει ίχνος ρατσισμού, ξενοφοβίας στους Έλληνες πολίτες. Σίγουρα η Ελλάδα, η χώρα μας, είναι μια ανοικτή δημοκρατική κοινωνία, που κανείς μας δεν θέλει να την κάνουμε «περίκλειστο φρούριο».
Αλλά εννοείται και εξυπακούεται, ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να γίνει «ξέφραγο αμπέλι», δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να αλλοιωθεί πληθυσμιακά η χώρα μας, να είναι μειοψηφία οι Έλληνες στη χώρα τους, να αλλοιωθεί η ταυτότητά μας. Γιατί όπως εύστοχα ο πρόεδρος του κόμματος μας, ο Αντώνης Σαμαράς επεσήμανε στις 11/1/2010, «Οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι "‘πληθυσμός". Και εκείνο που μετατρέπει το «γεωγραφικό χώρο» σε ενιαία χώρα και τον «τοπικό πληθυσμό» σε λαό, είναι η ταυτότητά του. Δεν μπορεί οι Γάλλοι να ανακαλύπτουν σήμερα τη σημασία και την επικαιρότητα της εθνικής ταυτότητας (ιδιαίτερα για την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία τους), δεν μπορεί οι Βρετανοί να ανακαλύπτουν τη «Βρετανικότητα», οι Ισπανοί την «Ισπανικότητα», και εμείς να φοβόμαστε να μιλήσουμε για την «Ελληνικότητα».
Αυτά έλεγε πριν από λίγες ημέρες ιδιαίτερα εύστοχα ο πρόεδρος μας, ο Αντώνης Σαμαράς, αυτά όφειλε να λάβει σοβαρά ή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπόψη της. Είμαστε Έλληνες, είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε!
Η πρόσφατη προσπάθεια της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, αν δεν χαρακτηρίζεται ύποπτη, τότε σίγουρα μπορεί να χαρακτηρισθεί τουλάχιστον ατυχής και βιαστική.
Το μεταναστευτικό και η πολιτική γι' αυτό, είναι ένα σύνθετο πρόβλημα, που ξεκινάει από την παράνομη είσοδο στην χώρα, τη χορήγηση ασύλου ή την απέλαση των παράνομων μεταναστών, την άδεια παραμονής και εργασίας στην χώρα και ο τελευταίος «κρίκος της αλυσίδας» είναι η απόδοση ιθαγένειας που με το Νομοσχέδιο αυτό προσπαθεί να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση.
Η Ελλάδα, η χώρα μας, όπως άλλωστε προείπαμε, είναι μια χώρα ανοιχτή, δημοκρατική, που καταδικάζει το ρατσισμό απ' όπου και αν αυτός προέρχεται, μία χώρα που έχει μεγάλη και πικρή εμπειρία μεταναστών, μια που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν χώρα εξαγωγής Ελλήνων μεταναστών. Έτσι πάντοτε, με ιδιαίτερη ευαισθησία προσέγγιζε το πρόβλημα, θυμίζω χαρακτηριστικά το Ν 3284/2004 «Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας» της Νέας Δημοκρατίας που αντιμετώπισε το θέμα της Ιθαγένειας σύμφωνα άλλωστε με όσα ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στην συνέχεια με σειρά Προεδρικών Διαταγμάτων αντιμετωπίσθηκαν μια σειρά άλλων σχετικών προβλημάτων, ενσωματώνοντας στο Εθνικό δίκαιο, όλες τις σχετικές με τους μετανάστες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ενδεικτικά αναφέρονται:
α) με το ΠΔ 160/2006, συμπληρώνεται ο Ν 3386/2005 («είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια») και ρυθμίζεται το καθεστώς των επί μακράν διαμενόντων στην Ελλάδα.
β) με το ΠΔ 131/13-7-2006, λήφθηκε πρόνοια για τη διευκόλυνση της οικογενειακής επανένωσης.
γ) με το ΠΔ 106/2007, περί ελεύθερης κυκλοφορίας, και διαμονής στη χώρα πολιτών της Ε.Ε. και μελών των οικογενειών τους.
Επομένως, το ερώτημα παραμένει και επανέρχεται. Για ποιο λόγο η Κυβέρνηση, με το σχετικό Νομοσχέδιό της, έρχεται να ασχοληθεί με το θέμα, ξεκινώντας εντελώς λανθασμένα από το τελευταίο κρίκο της αλυσίδας, την απόδοση ιθαγένειας! Τι νόημα έχει αυτή η πρωτοβουλία, τι σκοπούς εξυπηρετεί, για ποιο λόγο αυτή η πρωτοφανής σπουδή να κλείσει με αυτό τον τρόπο ένα τέτοιο θέμα;
Δεν γνωρίζει η Κυβέρνηση ότι η χώρα μας, είναι πύλη μαζικής εισόδου μεταναστών, δεν γνωρίζει η Κυβέρνηση τι καθεστώς ισχύει στις υπόλοιπες χώρες, της Ε.Ε., μάλιστα σε χώρες που δεν αντιμετωπίζουν τόσο έντονο το πρόβλημα όπως η δική μας; Δεν γνωρίζει η Κυβέρνηση ότι με το Νομοσχέδιο αυτό στην ουσία ανοίγει την «Κερκόπορτα» και προσκαλεί τους λαθρομετανάστες από Ασία, Αφρική, να έρθουν στη χώρα μας, να γεννήσουν τα παιδιά τους για να γίνουν Έλληνες πολίτες, Ευρωπαίοι πολίτες.
Εμείς συνεχίζουμε να επιμένουμε στις σχετικές προϋποθέσεις που ισχύουν άλλωστε με το Νόμο 3284/2004 «Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας».
«Ελληνική Ιθαγένεια αποκτούν με πολιτογράφηση, αλλοδαποί ενήλικες, εφόσον διαμένουν νόμιμα στην χώρα 10 χρόνια τουλάχιστον την τελευταία 12ετία πριν από την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης, έχουν επαρκή γνώση της Ελληνικής γλώσσας, της Ελληνικής ιστορίας και στοιχείων του Ελληνικού πολιτισμού»
«Όποιος έχει γεννηθεί, κατοικεί συνεχώς στην Ελλάδα και έχει επαρκή γνώση της Ελληνικής γλώσσας, της Ελληνικής Ιστορίας, και στοιχείων του Ελληνικού πολιτισμού».
Η απορία μας λοιπόν, τα ερωτήματα του Ελληνικού λαού, παραμένουν! Γιατί η Κυβέρνηση βιάζεται να αποδώσει Ελληνική Ιθαγένεια στους επί 5ετία διαμένοντας στην χώρα μας, όταν η χώρα μας ήδη έχει αντιμετωπίσει το ζήτημα με τον παραπάνω Νόμο 3284/2004 σύμφωνα με σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία;
Γιατί η Κυβέρνηση να αποδώσει Ελληνική Ιθαγένεια σε όσους απλώς γεννιούνται στην Ελλάδα, χωρίς να θέτει σειρά προϋποθέσεων -σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες-, όπως ενηλικίωση, εννεαετής υποχρεωτική εκπαίδευση, στρατιωτικές υποχρεώσεις αφότου πολιτογραφηθεί Έλληνας υπήκοος;
Δεν είναι τουλάχιστον περίεργο, άλλα να ισχύουν στην χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα στην χώρα μας, πολύ πιο ευνοϊκά για τους μετανάστες, όταν μάλιστα είναι σε όλους γνωστό το ότι το πρόβλημα στην χώρα μας είναι πολλαπλάσιο συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ε.Ε.;
Αλλά ας δούμε τι ισχύει σε μερικές από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, κάποιες από τις οποίες έχουν αποικιοκρατικό παρελθόν και μακρά εμπειρία αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος:
Στη Γερμανία δικαίωμα κτήσης ιθαγένειας έχουν οι αλλοδαποί με μόνιμο τόπο κατοικίας την Γερμανία για 8 τουλάχιστον χρόνια, συντηρούν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους χωρίς να λαμβάνουν κρατική βοήθεια, γνωρίζουν επαρκώς τη γερμανική γλώσσα, ενώ πληρούν σειρά άλλων προϋποθέσεων.
Στην Ιταλία το δικαίωμα κτήσης Ιθαγένειας αποκτούν οι μετανάστες μετά από 10ετή νόμιμη διαμονή στη χώρα.
Στην Πορτογαλία οι μετανάστες αποκτούν δικαίωμα για αίτηση κτήσης ιθαγένειας κατόπιν δέκα ετών νόμιμης διαμονής στη χώρα εκτός και αν προέρχονται από πρώην πορτογαλικές αποικίες με επίσημη γλώσσα τα πορτογαλικά οπότε το δικαίωμα αποκτάται μετά 6 χρόνια νόμιμης διαμονής.
Στην Ολλανδία το δικαίωμα αποκτάται κατόπιν πέντε ετών νόμιμης διαμονής, εφόσον γνωρίζουν την ολλανδική γλώσσα και τον πολιτισμό και το αποδείξουν σε σχετικές εξετάσεις. Πρέπει όμως, να επισημανθεί ότι η Ολλανδία δεν είναι πύλη εισόδου για τους μετανάστες. Όσους δέχεται, τους δέχεται κατόπιν συμφωνιών. Ενώ το ΔΟΥΒΛΙΝΟ την προφυλάσσει περαιτέρω, καθώς μετανάστες που θα ήθελαν να φτάσουν στην Ολλανδία επιστρέφουν υποχρεωτικώς για να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου στην πρώτη χώρα υποδοχής τους (η χώρα εισόδου τους).
Στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία: η προϋπόθεση διαμονής εκτός των λοιπών προϋποθέσεων μπορεί να εξηγηθεί από το αποικιοκρατικό παρελθόν τους. Και οι δύο χώρες συνδέονται με την Αφρική και με αρκετές Ασιατικές χώρες απ' όπου προσέλκυσαν κατά το παρελθόν μετανάστες. Εδώ υπάρχουν ιδιαίτεροι δεσμοί, ιστορικοί, γλωσσικοί και πολιτισμικοί - καθώς και σκοπιμότητες που συνδέουν την πολιτική της ιθαγένειας με τις γενικότερες σχέσεις «μητρόπολης» - πρώην αποικιών.
Παρ' όλα αυτά, στη μεν Γαλλία δημιουργείται «Υπουργείο Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης» για να λύσει το πρόβλημα ενσωμάτωσης των μεταναστών στην εθνική ταυτότητα, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση των Εργατικών επιλέγει τη στρατηγική ενσωμάτωσης των μεταναστών στην ταυτότητα της «Βρετανικότητας» ως το ασφαλέστερο τρόπο καταπολέμησης του ρατσισμού, εγκαταλείποντας την προηγούμενη πολυπολιτισμική στρατηγική.
Στην Ισπανία έχει επίσης υιοθετηθεί η έννοια της «Ισπανικότητας». Σε ότι δε αφορά στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στον τόπο κατοικίας των γονέων τους, ας δούμε πρώτα τι ισχύει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Στη Γερμανία: τέκνα που γεννιούνται σε γερμανικό έδαφος έχουν δικαίωμα να αποκτήσουν την γερμανική υπηκοότητα εφόσον ένας γονέας έχει ζήσει εκεί νόμιμα και μόνιμα τουλάχιστον 8 χρόνια, ενώ το ius soli δεν καλύπτει τα τέκνα που δεν γεννήθηκαν στη Γερμανία.
Στην Ιταλία: η γέννηση σε ιταλικό έδαφος δεν αποτελεί καν κριτήριο για την κτήση της Ιταλικής υπηκοότητας, ενώ για τα λοιπά τέκνα απαιτείται συνεχής νόμιμη διαμονή ως την ενηλικίωση τους.
Στην Πορτογαλία: τέκνα που γεννιούνται εκεί αποκτούν δικαίωμα εφόσον ο ένας γονέας είναι μόνιμος κάτοικος για 10χρόνια,( ή 6 χρόνια εάν προέρχεται από τις πρώην Πορτογαλικές αποικίες με επίσημη γλώσσα την Πορτογαλική) ενώ τα λοιπά τέκνα αποκτούν το δικαίωμα πολιτογράφησης, μόνο αν ένας από τους γονείς έχει αποκτήσει την πορτογαλική υπηκοότητα.
Στην Ολλανδία: το ius soli παραχωρείται αυτόματα μόνο στην τρίτη γενιά, όχι δηλαδή για τα τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ολλανδία, ενώ για τα λοιπά τέκνα προϋπόθεση είναι η νόμιμη διαμονή μέχρι την ενηλικίωση τους στη χώρα και η υποβολή σχετικής δήλωσης.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο: τo ius soli παραχωρείται όταν τουλάχιστον ο ένας γονέας είναι μόνιμος κάτοικος.
Στην Γαλλία: τέκνα που γεννιούνται στη Γάλλια από αλλοδαπούς αποκτούν την ιθαγένεια ipso jure όταν ενηλικιωθούν, ενώ μπορούν μόνα τους να υποβάλουν αίτηση ιθαγένειας στην ηλικία των 16 ετών, αρκεί να γεννήθηκαν και έζησαν στην Γαλλία για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Διαπιστώνεται, λοιπόν, ότι η αντιμετώπιση ποικίλει από χώρα σε χώρα, ενώ είναι προφανές ότι η Ελλάδα και σε αυτή την περίπτωση υιοθέτει χαλαρότερο μοντέλο κτήσης της ιθαγένειας, ανάλογο του οποίου μπορεί να συναντήσει κανείς είτε σε χώρες με αποικιοκρατικό παρελθόν (πχ Ηνωμένο Βασίλειο) είτε σε χώρες που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθούν πύλες - εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντιθέτως δεν παραχωρείται ius soli ακόμη και σε χώρες με φαινομενικά ελαστικότερο τρόπο απόδοσης της ιθαγένειας (πχ Ολλανδία).
Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα για τα ισχύοντα στις υπόλοιπες χώρες.
Κλείνοντας, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι! Η ΝΔ πιστεύει σε πλήρη πολιτική ενσωμάτωση τόσο των μεταναστών, όσο και των παιδιών τους. Με βάση της Ευρωπαϊκές οδηγίες, αλλά και τις Ελληνικές ιδιαιτερότητες. Με βάση σαφέστερες, αυστηρότερες προϋποθέσεις που προτείνουμε για την κτήση της Ελληνικής Ιθαγένειας. Με βάση την πραγματική εθνική, πολιτική, κοινωνική ενσωμάτωση των μεταναστών και των παιδιών τους.
Γιατί άλλωστε, πρώτοι οι πρόγονοι μας απόδειξαν ότι δεν είναι ρατσιστές και ξενόφοβοι, όταν από τους πανάρχαιους χρόνους διακήρυτταν: «Έλληνες εσμέν οι της κοινής παιδείας μετέχοντες», ενώ και οι νεώτεροι Βυζαντινοί πρόγονοι μας, επεσήμαιναν ότι Έλληνες-Ρωμιοί είναι, όσοι είναι ικανοί «τροφής τε και παιδείας ρωμαϊκής».
Επειδή, λοιπόν, καμιά από τις παραπάνω προϋποθέσεις με το σχετικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης δεν διασφαλίζεται, επειδή οι προϋποθέσεις απόκτησης Ελληνική Ιθαγένειας που θέτει η Κυβέρνηση σύμφωνα με το Νομοσχέδιο, είναι ελάχιστες ακόμη και με τα λοιπά Ευρωπαϊκή δεδομένα, η ΝΔ δηλώνει ότι αν η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Κυβέρνησης γίνει νόμος, θα είναι ο πρώτος νόμος που η αυριανή Κυβέρνηση της ΝΔ θα καταργήσει.
Γιατί η ΝΔ θέλει την Ελλάδα μια ανοιχτή, δημοκρατική, φιλόξενη κοινωνία, μακριά από το ρατσισμό και την ξενοφοβία, όπου όλοι, Έλληνες και ξένοι -όσους αντέχει η Ελληνική πραγματικότητα- θα σέβονται τους νόμους, θα μετέχουν της ημετέρας παιδείας, θα ενσωματώνονται στην Ελληνική πραγματικότητα, θα είναι περήφανοι για την ιστορία, τον πολιτισμό της χώρας τους. Σας ευχαριστώ.
