ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
τροποποίησης Ν. 3054/2002 αναφορικά με τις Άδειες Εμπορίας ΣΤ
Σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 1571/1985, η Άδεια Εμπορίας Πετρελαιοειδών, διακρίνετο σε έξι (6) κατηγορίες, εκ των οποίων η πρώτη ήταν η επονομαζόμενη γενική «Άδεια Α΄» και η τελευταία η «Άδεια ΣΤ΄».
Η γενική «Άδεια Α΄» χορηγείτο για όλη τη χώρα και για την εμπορία όλων των προϊόντων υγρών καυσίμων, πλην των υγραερίων και καυσίμων πλοίων (ναυτιλιακά) και αεροσκαφών ενώ αντίστοιχα, η ειδική «Άδεια ΣΤ'» χορηγείτο περιοριστικά, μόνο σε εταιρείες εμπορίας με ιδιόκτητους ή μισθωμένους αποθηκευτικούς χώρους, σε νησί ή νησιά του Αιγαίου, για την τροφοδοσία των νησιών του Αιγαίου με όλα τα προϊόντα, (πλην υγραερίων και βαρέων κλασμάτων), συμπεριλαμβανομένου και του ναυτιλιακού καυσίμου.
Δυνάμει του άρθρου 35 του Ν 2008/1992, προστέθηκε περαιτέρω, στο άρθρο 15 του ως άνω Ν 1571/1985, νέα παράγραφος, (παρ. 7), εγκαθιδρύουσα καθεστώς νέας πανελλαδικής (πλην όμως ειδικής) «άδειας Α'», την οποία μπορούσαν να αποκτήσουν μόνο οι Εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών, που έχουν τις εγκαταστάσεις τους σε παραμεθόριες περιοχές, ανεξάρτητα μάλιστα της συνδρομής των προϋποθέσεων που έθετε ο Ν 1571/1985, αναφορικά με το ελάχιστο καταβεβλημένο κεφάλαιο και τους απαιτούμενους αποθηκευτικούς χώρους, που απαιτούνταν για την γενική "Άδεια Α'΄" του αυτού Νόμου.
Οι ευνοϊκές αυτές διατάξεις προς τις εταιρίες εμπορίας που έχουν τις εγκαταστάσεις τους στις παραμεθόριες νησιωτικές περιοχές και τροφοδοτούν, λόγω της εγγύτητας των εγκαταστάσεων, τα νησιά αυτά με καύσιμα, δικαιολογούνται από την αυξημένη προστασία που οφείλει να παρέχει η Πολιτεία στις νησιωτικές περιοχές, και δη στις περιοχές της παραμεθορίου, η οποία εν προκειμένω συνίσταται αφενός μεν στην απρόσκοπτη τροφοδοσία των νησιών με ναυτιλιακό καύσιμο, είδος άμεσης βιοτικής και οικονομικής ανάγκης, και αγαθό επιβίωσης αφετέρου δε στην ενίσχυση των αγορών αυτών, επιδιώκοντας να αναδείξει την, με άλλα λόγια, δημοσίου συμφέροντος, επιταγή ικανοποίησης των αναγκών τους, διασφαλίζοντας την οικονομική τους αυτάρκεια μέσω της «αυτοτελούς» γεωγραφικής επιχειρηματικής δραστηριοποίησης «νησιωτικών» επιχειρήσεων πετρελαιοειδών, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη και στήριξη της παραμεθόριας νησιωτικής μικροοικονομίας τους.
Το καθεστώς αυτό, βασίστηκε στην ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 101 του Συντάγματος , σύμφωνα με την οποία, η Πολιτεία οφείλει να επιφυλάσσει ιδιαίτερη μεταχείριση για τις νησιωτικές περιοχές και αυξημένη προστασία, ακριβώς προς εξάλειψη των υφιστάμενων ανισοτήτων. Για τον λόγο αυτό, «τόσο ο κοινός νομοθέτης όσο και η κανονιστικώς δρώσα Διοίκηση, οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες των νησιωτικών περιοχών», ως παράγοντες που επηρεάζουν την βιώσιμη οικονομική ανάπτυξή τους. Άλλωστε, οι ιδιαιτερότητες των νησιωτικών περιοχών και η ανάγκη εφαρμογής ειδικών πολιτικών γι' αυτές, έχουν αναγνωριστεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ και αργότερα με τη Σύνοδο Κορυφής στη Νίκαια αλλά και με ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου.
Τη διατήρηση του παραπάνω ιδιαίτερου καθεστώτος προστασίας επεδίωξε ο Νομοθέτης και κατά την θέσπιση του νεώτερου Ν 3054/2002 που διέπει σήμερα την αδειοδότηση των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών. Τούτο, προκύπτει σαφέστατα από την ίδια την Εισηγητική Έκθεση του ως άνω νόμου, όπου και ρητώς εκφράστηκε η πρόθεση του Νομοθέτη να διατηρηθούν σε ισχύ οι ειδικές αυτές άδειες που αφορούσαν την νησιωτική παραμεθόριο, οι οποίες και θα ανανεώνονταν σύμφωνα με τις διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο χορήγησής τους: Πλην όμως, στο κείμενο του Νόμου, ρητή αναφορά (διατήρησης) έγινε μόνο ως προς την ειδική "Άδεια Α'΄" του Ν 2008/1992, στο αντικείμενο εμπορίας της οποίας όμως δεν συμπεριλαμβάνεται το ναυτιλιακό καύσιμο.
Το νομοθετικό αυτό κενό έχει δημιουργήσει μία νομική ανασφάλεια στους κατέχοντες σήμερα την "Άδεια Στ'", το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αναίρεσε την υποχρέωση προστασίας της Πολιτείας στις νησιωτικές παραμεθόριες περιοχές ή τους σκοπούς για τους οποίους εξαρχής θεσπίστηκε η εν λόγω Άδεια. Εξάλλου, η διατήρηση της "Άδειας Στ΄" επιβάλλεται όχι μόνο κατ' επιταγή του Συντάγματος, και κατ' εφαρμογή επιμέρους νομοθετικών ρυθμίσεων, αλλά επαναλήφθηκε και προσφάτως στο Ν 3912/2011, για την αναμόρφωση του Εθνικού Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας και Ανάπτυξης (ΕΣΑΑ), στις αρμοδιότητες του οποίου σκοπίμως συμπεριελήφθη η υποβολή προτάσεων για το σχεδιασμό των εθνικών και κοινοτικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, με ιδιαίτερη μέριμνα για τις νησιωτικές περιοχές της χώρας, καθώς και τη βιώσιμη και συμβατή προς την περιβαλλοντική προστασία ανάπτυξη αυτών.
Για όλους τους παραπάνω λόγους κρίνεται συνεπώς απαραίτητη η αποσαφήνιση της διατήρησης των Αδειών Στ, με νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία:
TΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Η παρ. 4 του άρθρου 23 του Ν 3054/2002 (ΦΕΚ 230 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
4. Οι Άδειες κατηγορίας Α που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 15 του Ν 1571/1985 (ΦΕΚ 192 Α') όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 35 του Ν 2008/1992 (ΦΕΚ 16 Α΄), καθώς και οι Άδειες κατηγορίας Στ΄ που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο πέμπτο του Ν 1769/1988 (ΦΕΚ 66 Α΄) και το άρθρο 24 του Ν 2008/1992 (ΦΕΚ 154 Α΄) μπορεί να ανανεώνονται όπως προβλέπεται από τις διατάξεις που ισχύουν πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού. Ειδικά δε, η άδεια Στ΄ισχύει και για τα νησιά Κρήτης και Ρόδου. Η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται αναδρομικά από την ισχύ του Ν 3054/2002 (ΦΕΚ 230 Α΄).
Αθήνα, 26 Μαρτίου 2012
Αρ. Γεν. 894
Αρ. Ειδ. 129
Κατατέθηκε στις 26-3-2012 και ώρα 12:55.
ΟΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
1. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΙΔΗΣ
2. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
3. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ
4. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ
5. ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ
6. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ
7. ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ
