Ομιλία Θ. Καράογλου στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, στα πλαίσια συζήτησης για τη νέα δανειακή σύμβαση.

Ομιλία Θ. Καράογλου στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, στα πλαίσια συζήτησης για τη νέα δανειακή σύμβαση.

Ομιλία Θ. Καράογλου στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, με θέμα ημερήσιας διάταξης «Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Έγκριση Σχεδίου Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) και της Τράπεζας της Ελλάδος και παροχή εξουσιοδοτήσεων για την υπογραφή της Κύριας Σύμβασης». 19 Μαρτίου 2012 

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ (Εισηγητής της Μειοψηφίας) : Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  συζητούμε σήμερα το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών που αποτελεί συνέχεια όσων ψήφισε το Κοινοβούλιο το προηγούμενο διάστημα, αναφορικά με το χρέος της χώρας και την πορεία της πατρίδας στο μέλλον. Μια πορεία η οποία μετά το PSI, δηλαδή μετά και την επιτυχή ολοκλήρωση του κουρέματος του ελληνικού χρέους, θα είναι αναμφισβήτητα διαφορετική.

Τις προηγούμενες ημέρες ζήσαμε ιστορικές στιγμές παραμερίσαμε προσωπικό και πολιτικό κόστος, συγκρουστήκαμε με τις συνειδήσεις μας πολλοί από εμάς, και κληθήκαμε να λάβουμε σκληρές και οδυνηρές αποφάσεις. Αποφάσεις που υπό διαφορετικές συνθήκες κανείς μας δεν θα ήθελε να ψηφίσει. Ερχόμενοι όμως αντιμέτωποι με τον χειρότερο εφιάλτη, που θα μπορούσαμε να ζήσουμε την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της πατρίδας μας, την αναρχία και το χάος που θα την συνόδευαν, βάλαμε πάνω από όλα την σωτηρία της πατρίδας.

 Με την έγκριση του παρόντος νομοθετήματος, κλείνει ένα κύκλος ενεργειών και πρωτοβουλιών για την χώρα μας. Ολοκληρώνεται μια σελίδα που άνοιξε η χώρα τον περασμένο Νοέμβριο. Η παράταξη μας και ο Πρόεδρος ο Αντώνης ο Σαμαράς, ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη, και αντιλαμβανόμενοι την διεθνή απομόνωση στην οποία κινδύνευε να οδηγηθεί η χώρα, έπειτα από την εγκληματική ιδέα του κυρίου Παπανδρέου για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, πήραμε μια σημαντική πρωτοβουλία αγνοώντας το κομματικό και πολιτικό κόστος. Με μοναδικό κριτήριο το όφελος του τόπου, παρενέβη η παράταξη μας σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, και επιδεικνύοντας αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα καταφέραμε να ακυρώσουμε το καταστροφικό δημοψήφισμα που εμπνεύστηκε ο κύριος Παπανδρέου. Να συγκροτήσουμε μια μεταβατική Κυβέρνηση χωρίς τον κύριο Παπανδρέου στη θέση του Πρωθυπουργού, να συμφωνήσουμε με τα υπόλοιπα κόμματα ότι αποκλειστικό έργο της Κυβέρνησης Παπαδήμου θα είναι η υλοποίηση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου 2011, και η επιτυχής ολοκλήρωση της συμφωνίας για το PSI. Τέλος να ορίσουμε σαφής ημερομηνία για την διεξαγωγή εκλογών μετά την ολοκλήρωση του PSI η οποία πλέον είναι ορατή είναι μπροστά μας και τοποθετείται προς τα τέλη του μήνα Απριλίου.

Η χώρα μας κινδύνευσε να γίνει ο αδύνατος κρίκος της Ευρώπης τη στιγμή που θα έπρεπε να αποτελεί το προπύργιο της Ευρώπης. Και αυτό εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του κυρίου Παπανδρέου, που δημιούργησε τρομακτικά αδιέξοδα και οδήγησε στη πλήρη εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Μιας Κυβέρνησης που κύρια προεκλογική της εξαγγελία ήταν το γνωστό «Λεφτά υπάρχουν» εξαπατώντας τους πολίτες και αλλοιώνοντας τα μεγέθη του ελλείμματος. Αυτό άλλωστε υποδεικνύεται και από τους χειρισμούς τόσο των στελεχών της ΕΛ.ΣΤΑΤ όσο και του επικεφαλής του οργανισμού διαχείρισης  δημοσίου χρέους, του κυρίου Πέτρου Χριστοδούλου ο οποίος καλούμενος να καταθέσει στην εξεταστική επιτροπή είπε, οι χειρισμοί των κυρίων Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου είχαν ως αποτέλεσμα να βάλουν την χώρα στην χειρότερη περιπέτεια της νεότερης ιστορίας της.

 Αποδεικνύεται ακόμη από τις καταγγελίες μελών της ΕΛ.ΣΤΑΤ για αυθαίρετη και σκόπιμη αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009 κατόπιν πιέσεων του τότε Υπουργού Οικονομικών του κυρίου Παπακωνσταντίνου. Σας παραπέμπω σε χθεσινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας REAL. Την αναθεώρηση που αποτέλεσε συνέχεια του αρχικού φουσκώματος του ελλείμματος από την Κυβέρνηση Παπανδρέου και έχει ως συνέπεια την περαιτέρω επιδείνωση της εικόνας της χώρας μας, την επιβολή ακόμη πιο επώδυνων μέτρων και την εξαθλίωση των ελλήνων πολιτών.

Τα λάθη, οι αστοχίες, οι παραλήψεις αποδείχτηκε ότι ήταν επιζήμια για τον τόπο. Με αυτό τον τρόπο, και όλως παραδόξως μια μόνο από τις εξαγγελίες του κυρίου Παπανδρέου έγινε πράξη. Διακήρυττε προεκλογικά το 2009 ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Αυτό πραγματικά το πέτυχε έγινε πράξη με τη αδιέξοδη πολιτική του. Τελικά αλλάζουμε ενώ έχει φροντίσει ο κύριος Παπανδρέου και έχουμε ήδη βουλιάξει.

Το δυσάρεστο όμως είναι ότι όλο αυτό το διάστημα, επισημαίναμε την τραγική κατάληξη των χειρισμών της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τα αδιέξοδα, στα όποια θα οδηγούσαν οι ενέργειες της κυβέρνησης αλλά δεν εισακουστήκαμε. Καταθέσαμε επανειλημμένος προτάσεις διεξόδου από την κρίση, προτάσεις ολοκληρωμένες αναλυτικές και κοστολογημένες. Τολμήσαμε να προτείνουμε καινούργια πράγματα και ασκήσαμε Αντιπολίτευση όχι γνωστή «πασοκικού τύπου», εύκολη και συνηθισμένη, αλλά σίγουρα πολύ διαφορετική από αυτή που είχε μάθει να ασκεί το ΠΑΣΟΚ.

 Δεν λαϊκίσαμε όπως κατ’ επανάληψη έκανε το ΠΑΣΟΚ, δεν βγάλαμε τον κόσμο στους δρόμους όπως έπραττε ανέκαθεν το ΠΑΣΟΚ, δεν είπαμε όχι σε όλα και δεν διστάσαμε να ψηφίσουμε πολλά νομοσχέδια που έφερε το ΠΑΣΟΚ για ψήφιση όταν αυτά ήταν στην σωστή κατεύθυνση και ήταν χρήσιμα για τον τόπο. Κάτι που σχεδόν ποτέ δεν έκανε το ΠΑΣΟΚ ως Αντιπολίτευση.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι αυτή είναι η διαφορά μας. Είμαστε το κόμμα που ίδρυσε ο αείμνηστος Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, είμαστε κόμμα εθνικής πρωτίστως ευθύνης, είμαστε η παράταξη που βάζει πάνω από όλα την πατρίδα. Η δική μας στάση δεν υπαγορεύεται από πολιτικό  μαζοχισμό, αλλά από αίσθηση εθνικής ευθύνης και πατριωτικού καθήκοντος, και αυτό το αποδείξαμε το τελευταίο διάστημα με την ψήφιση νομοθετημάτων που ποτέ άλλοτε δεν θα είχαμε ψηφίσει. Αντιλαμβανόμενοι ότι η κρίση κινδύνευε να εξελιχτεί σε εθνική τραγωδία και με συναίσθηση του βαρύτατου χρέους μας απέναντι όλων των ελλήνων πολιτών, λάβαμε σκληρές και επώδυνες αποφάσεις. Με τη γενναία στάση που επέδειξε η ΝΔ, διασφαλίστηκε η ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας και απεμπολήθηκε ο κίνδυνος της ολικής κατάρρευσης για τη χώρας.

Όσα θα είχαμε προλάβει πριν από δύο χρόνια, εάν η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ακολουθούσε τις συστάσεις μας, όσα θα είχαν αποφευχθεί εάν οι προτάσεις μας γινόταν πράξη, τα κάναμε πράξη τώρα. Οι επιλογές μας δικαιώθηκαν. Από την πρώτη στιγμή με επιμονή και σαφήνεια, μιλήσαμε για την ανάγκη μιας άλλης, διαφορετικής πολιτικής που θα απέτρεπε τη δέσμευσή μας από το ΔΝΤ. Δεν εισακούστηκαμε και οδηγήθηκαμε στο μνημόνιο.

Καταψήφισαμε το πρώτο μνημόνιο, και εμμέναμε σε μια νέα πολιτική ανάπτυξης και ανάπλασης της εθνικής μας οικονομίας, προειδοποιώντας ότι τα μέτρα που είχαν παρθεί θα αποτύχουν. Πάλι δεν εισακουστήκαμε, και φτάσαμε το προηγούμενο διάστημα στο χείλος του γκρεμού, αντιμέτωποι με το κίνδυνο μιας άτακτης χρεοκοπία και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Αποτρέψαμε την καταστροφή και τη λεηλασία της χώρας μας, του πλούτου της και του λαού της, και κερδίσαμε χρόνο και περιθώρια για να αλλάξουμε την πορεία της.

Μια πορεία, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον πυλώνα της ανάπτυξης. Χωρίς ανάπτυξη, θα έχουμε αρνητικές παρενέργειες. Γιατί; Επιδεινώνεται η ύφεση, συρρικνώνεται η ανταγωνιστικότητα, εκτινάσσεται η ανεργία, καθηλώνεται η αγορά, οξύνονται τα κοινωνικά προβλήματα.

Η εφαρμογή μιας αναπτυξιακής πολιτικής που θα βάλει μια τελεία στον κατήφορο της εθνικής μας οικονομίας και θα σημάνει την επανεκκίνησή της, είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία. Είναι επιτακτική ανάγκη η λήψη αναπτυξιακών κινήτρων και πρωτοβουλιών, έτσι ώστε να αναστραφεί το βεβαρημένο κλίμα και να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα. Χωρίς ανάκαμψη και επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, η χώρα μας θα παραμείνει στο ίδιο αρνητικό σημείο. Απαιτούνται ρεαλιστικές και κοστολογημένες αναπτυξιακές προτάσεις, έτσι ώστε να εξέλθουμε από τα αδιέξοδα. Και σ' αυτό, η παράταξή μας, η Ν.Δ., θα συμβάλει καθοριστικά, καθώς είναι η μόνη σταθερή δύναμη που δίνει προοπτική και σιγουριά σε μια κοινωνία κλυδωνίζεται και σε ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει.

Όσον αφορά τώρα το σχέδιο νόμου που σήμερα συζητούμε. Με τη σύμβαση αυτή, ολοκληρώνεται η επίπονη προσπάθεια για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους, που άρχισε με την απόφαση της 21ης Ιουλίου, και οριστικοποιήθηκε με την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου 2011 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Αναλυτικά, το παρόν σχέδιο νόμου ουσιαστικά περιέχει δύο ουσιώδη ζητήματα. Πρώτον, την υπερψήφιση της δανειακής σύμβασης με τα παραρτήματά της, και δεύτερον τις αναγκαίες εξουσιοδοτήσεις. Ξεκινώντας από τις εξουσιοδοτήσεις, παρέχεται η εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να υπογράψει την δανειακή σύμβαση έχοντας και την ευθύνη ελέγχου τυχόν λαθών. Ακόμη, παρέχεται η εξουσιοδότηση στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, και τον Πρόεδρο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, να υπογράψουν τη σύμβαση εκπροσωπώντας τους οργανισμούς τους για τα τμήματα που τους αφορούν.

Με το άρθρο 1, εγκρίνεται και τυπικά το σχέδιο κύριας σύμβασης για το νέο δάνειο των 109,1 δισ. €, που ήδη είναι σε ισχύ με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Στη σύμβαση, περιγράφονται αναλυτικά οι διαδικασίες με τις οποίες θα γίνονται οι  χρηματοδότησης στα πλαίσια του νέου πλαισίου χρηματοδότησης από πλευράς του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία σχετικά με το επίμαχο θέμα της υπαγωγής της νέας δανειακής σύμβασης στο αγγλικό δίκαιο. Οι ρήτρες για το αγγλικό δίκαιο, ως δίκαιο που διέπει συμβάσεις και κάθε εξωσυμβατική αξίωση που ενδέχεται να προκύψει από συμβάσεις, είναι πανομοιότυπες με την αντίστοιχη ρήτρα της δανειακής σύμβασης των 110 δισ. €, του Μαΐου του 2010. Είναι, επίσης, πανομοιότυπες με τις ρήτρες των αντίστοιχων συμβάσεων του EFSF, με Πορτογαλία και Ιρλανδία. Γι' αυτό το λόγο, ο μηχανισμός ο συγκεκριμένος του EFSF, δεν δέχθηκε  καμία αλλαγή στη διατύπωση των ρητρών.

Είναι, επίσης, οι ίδιες ρήτρες με τις αντίστοιχες ρήτρες και συμβάσεις κάτω από το αγγλικό δίκαιο, που συνήψε κατά το παρελθόν η χώρα μας, ή εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου υπέρ τραπεζών για να δανείσουν ΔΕΚΟ, όπως έγινε με τα δάνεια της Ολυμπιακής του ΟΣΕ κ.λπ..

Η παραίτηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος από κάθε ασυλία που περιέχεται στην παράγραφο 13 των σχεδίων συμβάσεων, γίνεται υπό την επιφύλαξη κανόνων αναγκαστικού δικαίου, στο μέτρο δηλαδή που δεν απαγορεύεται από αναγκαστικό νόμο. Κατά πάγια διεθνή και εθνική ομολογία, η αναγκαστική εκτέλεση διέπεται από την lex fori (από το Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης).

Συνεπώς, τα ελληνικά δικαστήρια παραμένουν αποκλειστικώς αρμόδια για να κρίνουν προκειμένου να εκτελεστεί μια απόφαση στην Ελλάδα, εάν το συγκεκριμένο μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης που επιδιώκεται στο συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού δημοσίου, επιτρέπεται σύμφωνα με την εθνική έννομη τάξη. Και αυτό για δύο λόγους: Διότι, ισχύον δίκαιο στην εκτέλεση είναι η lex fori, και διότι η παραίτηση της ελληνικής δικαιοσύνης από ασυλία κ.λπ., γίνεται υπό την επιφύλαξη κανόνων αναγκαστικού δικαίου. Και οι κανόνες που αφορούν την εκτέλεση είναι κανόνες αναγκαστικού δικαίου ή άλλως δημόσιας τάξης.

Στην εθνική έννομη τάξη, με το άρθρο 4 του ν. 3068/2002 προβλέπεται ότι: «Η αναγκαστική εκτέλεση για να ικανοποιηθεί χρηματική απαίτηση κατά του δημοσίου των ΟΤΑ, και των λοιπών ΝΠΔΔ, γίνεται με κατάσχεση της ιδιωτικής περιουσίας αυτών. Αποκλείεται η κατάσχεση απαιτήσεων που πηγάζουν από έννομη σχέση δημοσίου δικαίου ή απαιτήσεων χρηματικού ή μη αντικειμένου, το οποίο έχει ταχθεί για την άμεση εξυπηρέτηση ειδικού δημόσιου σκοπού. Ο ανωτέρω κανόνας, είναι κανόνας αναγκαστικού δικαίου. Συνεπώς, αναγκαστική εκτέλεση σε περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού δημοσίου, εντός της ελληνικής επικράτειας, θα γίνει υπό την επίβλεψη του ανωτέρω νόμου».

Και οι συνάδελφοι, επειδή αρκετή παραφιλολογία αναπτύχθηκε το τελευταίο διάστημα, είναι σαφές ότι η εκτέλεση γίνεται με κατάσχεση της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου. Άρα, εξαιρούνται της κατάσχεσης εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στο δημόσιο υπό την ιδιότητά του ως imperium, όσων δηλαδή συνάπτονται με την άσκηση δημόσιας εξουσίας, και την εξυπηρέτηση δημόσιας υπηρεσίας. Εξαιρούνται, επίσης, όσα πράγματα είναι εκτός συναλλαγής ή είναι κοινόχρηστα. Επομένως, δεν μπορούν να κατασχεθούν δάση, δασικές εκτάσεις, παραλία, βραχονησίδες, ορυκτός πρώτος, λιμάνια, μνημεία, αρχαιολογικοί τρόποι, κτίρια που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες, κ.α..