(Άρθρο): "Αλέξης Τσίπρας, ο αψύς Αρτινός"

Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα «Δημοκρατία» που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 11 Μαΐου 2019

«Αλέξης Τσίπρας: Ο αψύς Αρτινός...»

«Ένας άνθρωπος χωρίς αρχές είναι συνήθως χωρίς χαρακτήρα. Γιατί αν είχε χαρακτήρα, θα ένιωθε την ανάγκη να δημιουργήσει και αρχές...»!

Η παραπάνω φράση ανήκει στον Γάλλο συγγραφέα Nicolas Chamfort και τη θυμήθηκα το βράδυ της περασμένης Τετάρτης όσο άκουγα τις κραυγές του Αλέξη Τσίπρα στη δευτερολογία του, λίγη ώρα μετά την πρόταση μομφής που καταθέσαμε ως Νέα Δημοκρατία στο πρόσωπο του Παύλου Πολάκη.

Εμφανώς εκνευρισμένος, κυνικός και αγχωμένος, ο πρωθυπουργός έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Έβγαλε τη μάσκα του «καλού παιδιού» και αποκάλυψε τον αλαζονικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου που τον ενδιαφέρει μονάχα η πολιτική του επιβίωση. Δεν προέρχεται από τον μέσο Έλληνα, όπως θέλει να εμφανίζεται, αλλά είναι ένα αδειανό πουκάμισο που δεν σέβεται κανέναν κώδικα δεοντολογίας και αρέσκεται να παράγει εκτρωματικές καταστάσεις.

Αλέξης Τσίπρας και Παύλος Πολάκης είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, καθώς ο αψύς Σφακιανός συμπληρώνει τον αψύ Αρτινό. Εξ ου και η διαρκής αλληλοϋποστήριξη και κάλυψη.

Τι είναι χειρότερο άραγε; Να ακούς τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας να υποστηρίζει πως οι νεκροί στο Μάτι «θολώνουν» την κυβερνητική εικόνα ή η «ατάκα» του πρωθυπουργού πως το ντοκιμαντέρ για τους 101 νεκρούς από τη φονική πυρκαγιά ήταν ένα «ξαναζεσταμένο φαγητό»;

Να ακούς τον Παύλο Πολάκη να προσβάλλει τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, έναν άριστο γιατρό, έναν μαχητή και ήρωα της ζωής ή τον Αλέξη Τσίπρα να απαξιώνει τον υποψήφιο ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας παρομοιάζοντάς τον με «γλάστα»;

Για αυτό και στην ομιλία του στο Κοινοβούλιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε πως «εκεί που τελειώνει ο Πολάκης, αρχίζει ο Τσίπρας».

Δεν είναι σύμπτωση ότι αμφότεροι υπήρξαν αρνητικοί πρωταγωνιστές μιας θλιβερής παράστασης στη Βουλή, εκφράζοντας με τα χέρια στην τσέπη την Ελλάδα του κουτσαβακισμού. Αρέσκονται να κουνούν το δάκτυλο και να ξεστομίζουν διχαστικά τσιτάτα (γιατί δήθεν έχουν το ηθικό πλεονέκτημα), αλλά μόλις ο αντίπαλος σηκώνει το γάντι τρέχουν να κρυφτούν πίσω από στίχους ποιημάτων.

Η Ελλάδα των λαϊκών δικαστηρίων και του Πολακισμού δεν μας αξίζει. Στις 26 Μαΐου θα τους απαντήσουμε κατάλληλα με την ψήφο μας. Η αντίστροφη μέτρηση για το μόρφωμα που μας κυβερνά ξεκίνησε...