(Άρθρο): "Κόντρα στην εποχή του φαίνεσθε και του τυχοδιωκτισμού"

Άρθρο Θ. Καράογλου στην ιστοσελίδα vimapress.gr που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

"Κόντρα στην εποχή του φαίνεσθε και του τυχοδιωκτισμού"

Στις περισσότερες από 50 δράσεις που διοργάνωσε το πολιτικό μου γραφείο το 2018 αφουγκράστηκα την ωριμότητα του κόσμου να αποδεχθεί την αναγκαιότητα εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών. Παράλληλα διέκρινα την πίστη που υπάρχει στην κοινωνία ότι μόνο η υιοθέτηση ενός οικονομικού μοντέλου το οποίο θα προάγει την εθνική ανταγωνιστικότητα θα επιτρέψει στο κράτος μας να λειτουργήσει χωρίς στρεβλώσεις και περιορισμούς.

Μέσα από τις δεκάδες πολιτικές δράσεις που πραγματοποίησα (ξεκινώντας από την αφιερωματική για τη ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Καραμανλή μέχρι τις θεματικές για τον πρωτογενή τομέα), οι οποίες με ανέδειξαν στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τη λεγόμενη «μεσαία τάξη». Να τους εξηγήσω ότι πρέπει να ξαναγράψουμε τους όρους λειτουργίας της χώρας. Να τους διευκρινίσω γιατί πρέπει να επιχειρήσουμε μια θεσμική ανασύνταξη. Να τους βοηθήσω να αντιληφθούν ότι το κράτος δεν είναι ένας απρόσωπος μηχανισμός αλλά η συμπύκνωση του υπάρχοντος κοινωνικού συσχετισμού.

Σε κάθε συνάντησή μου με φίλους, στελέχη, ψηφοφόρους της ΝΔ και όχι μόνο, επιμένω ότι η στήριξη των προσώπων, ως πολιτική πράξη, καθιστά τον πολίτη υπεύθυνο των επιλογών του. Άρα συμμέτοχο στην πορεία της χώρας! Με απλά λόγια η ψήφος (ως πεμπτουσία της δημοκρατίας), στο πλαίσιο της συλλογικής συνείδησης, συνιστά απόδοση πολιτικής ευθύνης στο εκλογικό σώμα, διότι είναι συνυφασμένη με την έννοια του πολιτικού κόστους ως προς την άσκηση της εξουσίας από τα πρόσωπα που επιλέγονται.

Το παραπάνω ζήτημα το συνάντησα πολλές φορές μπροστά μου τη χρονιά που φεύγει. «Θα τους κουράσεις» μου έλεγαν πολλοί όταν μάθαιναν ότι σχεδίαζα ακόμη μια πολιτική δράση. Προσπαθούσαν να με πείσουν ότι στην εποχή της κρίσης η κοινωνία μας έχει γίνει απολιτίκ και πως έπαψε να ενδιαφέρεται για τα κοινά.

Τους απαντούσα με τη γνωστή ρήση του Πλάτωνα πως: «Μια από τις επιπτώσεις του να αρνείσαι να συμμετάσχεις στα πολιτικά ζητήματα, είναι ότι καταλήγεις να κυβερνάσαι από κατώτερους». Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν, η προσωπική μου άποψή είναι ότι ένα πολιτικό γραφείο οφείλει να διοργανώνει πολιτικές δράσεις και να ασχολείται με τα ζητήματα που «καίνε».

Πολιτική δεν είναι το life style που εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία, ούτε οι «λαμπερές» φωτογραφίες στο Facebook ή οι χειραψίες και τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Πολιτική σημαίνει σχέδιο-δράση-αποτέλεσμα και βήμα λόγου. Είναι ταυτισμένη με τη συνείδηση ευθύνης. Προτάσσει το συνολικό καλό και όχι το εφήμερο και προσωπικό όφελος.

Έτσι αντιλαμβάνομαι την πολιτική! Αυτήν πρεσβεύω, σε αυτό το μονοπάτι θα συνεχίσω να πορεύομαι και τη νέα χρονιά, κόντρα στην εποχή του φαίνεσθε και του τυχοδιωκτισμού!

Και στην ώρα της κάλπης θα κριθούμε για τις πράξεις μας και τα αποτελέσματα που αυτές παράγουν.

Κλείνοντας, εύχομαι το 2019 να είναι μια καλή και ευλογημένη από το Θεό χρονιά! Όλοι μαζί θα κρατήσουμε όρθια την Ελλάδα!