Άρθρο Θ. Καράογλου στο τεύχος Σεπτεμβρίου του περιοδικού «Θεσσαλονίκης Δρώμενα» που δημοσιεύτηκε στις 04 Σεπτεμβρίου 2018
«Το τρίπτυχο της ανάκαμψης: Επενδύσεις-Ανάπτυξη-Αλληλεγγύη»
Έχω επισημάνει πολλές φορές πως η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας προϋποθέτει τη δημιουργία πλούτου και θέσεων εργασίας. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με «ατμομηχανή» τον ιδιωτικό τομέα.
Τους ανθρώπους, δηλαδή, της αγοράς, των επιχειρήσεων, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστήμονες, που δίνουν έναν καθημερινό και πολλές φορές άνισο αγώνα επιβίωσης.
Το αποπνικτικό φορολογικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί την τελευταία τριετία, εξαιτίας των πολλαπλών και τεράστιων επιβαρύνσεων που έχει επιβάλλει με την καταστροφική της οικονομική πολιτική η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τους έχει στερήσει τη χαρά της δημιουργίας. Εγκλώβισε τη σκέψη τους στη λογική του «πως θα αντέξω και θα παραμείνω ανοικτός και την επόμενη ημέρα», αφού έχουν το κράτος συνέταιρο στην επιχείρησή τους και μάλιστα με το... μεγαλύτερο ποσοστό.
Κάποιοι θα πουν ότι και οι Σκανδιναβικές χώρες έχουν υψηλό συντελεστή φορολογίας, μεγαλύτερο από το δικό μας. Ωστόσο η ειδοποιός διαφορά είναι ότι η φορολογία εκεί διοχετεύεται σε υποδομές για την επόμενη γενιά, σε ένα κράτος πρόνοιας, για τη βελτίωση της παιδείας και τον πολιτισμό, ενώ στην πατρίδα μας καταλήγουν σε μια τεράστια και πολλές φορές αδιευκρίνιστη χοάνη.
Για αυτό και ως Νέα Δημοκρατία έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη αλλαγής του μείγματος της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Στη δική μας ιδεολογία οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις, σε συνδυασμό με λιγότερους φόρους και εισφορές, αποτελούν βασικούς πυλώνες ανάκαμψης της οικονομίας μας.
Έχοντας ως βάση αυτήν την αρχή, το κυβερνητικό μας σχέδιο προβλέπει μια εμπροσθοβαρή εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την απελευθέρωση του παραγωγικού και αναπτυξιακού δυναμικού της πατρίδας μας.
Δεσμευόμαστε για:
-μείωση της φορολογίας,
-προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων,
-απλοποίηση της αδειοδότησης επενδύσεων,
-μείωση του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις,
-τόνωση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας,
-εξάλειψη των εμποδίων για τον υγιή ανταγωνισμό στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών.
Με την πολιτική μας θέλουμε να δημιουργήσουμε υγιείς προϋποθέσεις για την αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ σε βάθος πενταετίας, ώστε να φτάσουν στο 20% του ΑΕΠ, καθώς και για την αύξηση των εξαγωγών σε επίπεδο μεγαλύτερο του 40% του ΑΕΠ.
Με στόχο τη διαμόρφωση ετήσιων ρυθμών ανάπτυξης 4% του ΑΕΠ θα κατορθώσουμε κάτι που σήμερα μοιάζει απίθανο. Να δημιουργούμε τουλάχιστον 120.000 νέες θέσεις εργασίας από τον ιδιωτικό τομέα κάθε χρόνο.
Μπορεί ως στόχος να φαντάζει ανέφικτος με τα σημερινά δεδομένα. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε τις πραγματικές δυνατότητες της εθνικής μας οικονομίας, οι οποίες χρειάζονται ένα ελεγχόμενο σοκ προκειμένου να αφυπνιστούν και πάλι.
Τέτοιο θα μπορούσε να είναι η πρότασή μας για δραστική μείωση της φορολογικής και ασφαλιστικής επιβάρυνσης των εργαζομένων και των επιχειρήσεων. Προσωπική δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η μείωση της φορολογίας σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις από 29% που είναι σήμερα σε 20% εντός διετίας και μείωση της φορολογίας στα μερίσματα στο 5%.
Σε ό,τι αφορά στη στήριξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων καταθέσαμε δέσμη προτάσεων όπου κυριαρχεί το πρόγραμμα «δεύτερη ευκαιρία». Επιδίωξή μας είναι η απλοποίηση του πτωχευτικού κώδικα έτσι ώστε να στηριχθούν πραγματικά όσοι δοκιμάζονται σκληρά από την κρίση. Το ζητούμενο για τη ΝΔ είναι να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να σταθούν και πάλι στα πόδια τους. Να διεκδικήσουν το δικαίωμα να ορθοποδήσουν και να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Σε δεύτερο χρόνο έχουμε ταχθεί υπέρ της μεταφοράς φορολογικών ζημιών για περίοδο έως 10 χρόνων, ώστε να δώσουμε «πραγματική» ανάσα σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, προσθέτοντας ως σημαντική παράμετρο την αύξηση του ορίου για υποβολή ΦΠΑ στα 25.000 ευρώ.
Εξυπακούεται ότι στο επίκεντρο της αναπτυξιακής μας πολιτικής βρίσκεται η στήριξη της επιχειρηματικότητας μέσω πόρων του ΕΣΠΑ. Με συγκεκριμένες ημερομηνίες προκηρύξεων κάθε χρόνο θα μπορεί ο ενδιαφερόμενος επενδυτής να προγραμματίζει τις κινήσεις του, γνωρίζοντας ότι τα αποτελέσματα των προκηρύξεων θα εκδίδονται σε 4 μήνες, βάζοντας τέλος στις σημερινές μακρόσυρτες καθυστερήσεις.
Και μιας και αναφέρομαι στην επιχειρηματικότητα, θεωρώ εκ των ων ουκ άνευ τη στήριξη της νέας και δυναμικής επιχειρηματικότητας. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Με φορολογικά κίνητρα για τη χρηματοδοτική υποστήριξη των νεοφυών επιχειρήσεων -όπως φορολογική έκπτωση έως και 75% στο κεφάλαιο που επενδύεται και θέσπιση αφορολόγητου για τα κέρδη από πώληση μετοχών- την παροχή κινήτρων για επενδύσεις σε ελληνικές startups και την υιοθέτηση των προτάσεων του διεθνούς κύρους οργανισμού ΥΟΖΜΑ για την ανάπτυξη της καινοτομίας.
Συνοψίζοντας, η οικονομική κρίση είχε πολλά «θύματα». Δυο ήταν όμως τα μεγαλύτερα, η επιχειρηματικότητα και η μεσαία τάξη. Χωρίς την πρώτη δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον όχι μόνο για τη δεύτερη, αλλά ούτε για το σύνολο της κοινωνίας μας. Και αυτό οφείλουμε να το αντιληφθούμε όλοι το ταχύτερο δυνατόν.
Διότι δεν πρέπει να λησμονούμε πως οι θυσίες που έχουμε κάνει ως Έθνος δεν θα έχουν ουσιαστικό αντίκρισμα εάν η υγιής επιχειρηματικότητα εξακολουθεί να μην (υπο)στηρίζεται όπως της αρμόζει για να μπορέσει να δραστηριοποιηθεί και πάλι. Να βάλει μπροστά την εθνική μηχανή για να παράξει προϊόντα και θέσεις εργασίας. Άρα απαιτείται το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνήσεις να την αντιμετωπίζουν ως «σύμμαχο» και όχι ως «εχθρό». Επανεξετάζοντας το ρόλο κράτους-οικονομίας, επανεξετάζουμε και το μέλλον της Ελλάδας
