(Άρθρο): "Ο τολμών νικά..."

Άρθρο Θ. Καράογλου στην εφημερίδα "Θεσσαλονίκης Δρώμενα", που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 09 Νοεμβρίου 2017

«Ο τολμών νικά...»

Είναι αντιφατικό να γράφεις για τη νεανική επιχειρηματικότητα στην εποχή του brain drain. Για αυτό, όταν η εφημερίδα «Θεσσαλονίκης Δρώμενα» μου ζήτησε να γράψω ένα άρθρο που θα είχε στο επίκεντρο την καινοτομία και τις έξυπνες ιδέες ως μέσο αντιμετώπισης της ύφεσης και καταπολέμησης της ανεργίας ιδίως στους νέους, η αλήθεια είναι πως δίστασα...

Τι να γράψεις και τι να εξηγήσεις όταν η αποβιομηχάνιση έχει γίνει συνώνυμο της Θεσσαλονίκης και η ύφεση ταυτόσημη της Ελλάδας;

Πώς να δώσεις κίνητρο σε έναν νέο άνθρωπο να παραμείνει στην πατρίδα του, να αναζητήσει ευκαιρίες και να κυνηγήσει τα όνειρά του εντός των συνόρων όταν, σύμφωνα με Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, στην οκταετία 2008-2016 περίπου 500.000 Έλληνες (ηλικίας 15-46 χρόνων), αναζήτησαν εργασία στην Ευρώπη και άλλες χώρες του πλανήτη;

Με ποιόν τρόπο να προτρέψεις έναν νέο να χτίσει το μέλλον του στην Ελλάδα όταν στα τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ο «εφιάλτης» του brain drain τριπλασιάστηκε, με αποτέλεσμα από 11% που ήταν το 2015 σήμερα να κυμαίνεται άνω του 33%;

Αν μη τι άλλο η φαρέτρα των επιχειρημάτων μοιάζει άδεια και η όποια προσπάθεια ανώφελη εκ των προτέρων. Επειδή, ωστόσο, η οικονομική κρίση εκτός από ανοικτή πληγή πρέπει να αντιμετωπιστεί και ως πρόκληση, νομίζω ότι πραγματικά αξίζει τον κόπο να κάνω την προσπάθεια.

Ως γονιός, αλλά και ως πολιτικός, ανήκω σε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που πιστεύει ότι η μεμψιμοιρία και η μοιρολατρία δεν μας ταιριάζουν ως Έθνος.

Ασφαλώς τα σημάδια της ύφεσης, όπως η ανεργία και η ανέχεια, έχουν έντονη παρουσία γύρω μας. Καθώς, όμως, βρισκόμαστε στη μέση της καταιγίδας και δοκιμαζόμαστε όλοι μας σκληρά, οφείλουμε πρωτίστως να βρούμε την ψυχική δύναμη να ορθώσουμε ανάστημα, αντιλαμβανόμενοι ότι κάθε τέλος συνεπάγεται και μια αρχή. Στην προκειμένη περίπτωση το τέλος της ύφεσης, θα σημάνει την αρχή της προόδου.

Είναι ώρα, λοιπόν, να μιλήσουμε σοβαρά και υπεύθυνα για το μέλλον, το οποίο ξεκινά πάντα από τους νέους, οι οποίοι με τη σειρά τους αποτελούν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Δεν το γράφω για να κολακεύσω όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές, αλλά γιατί το πιστεύω.

Όταν η ορμή και η διάθεσή που τους διακρίνει συναντηθεί με την καινοτομία και τη φιλοδοξία, τότε δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι αυτή η γονιμοποίηση των ιδεών θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη γέννηση της νεανικής επιχειρηματικότητας, η οποία θα αφήσει ως απογόνους στην οικονομία και την πατρίδα μας την πρόοδο και την ευημερία.

Για εμένα η στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας είναι το ένα από τα έξι βήματα που πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία για την έξοδο από την κρίση. Τα άλλα είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών, η άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων για την υλοποίηση των επενδύσεων, η τόνωση της ρευστότητας της οικονομίας, ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης και τέλος η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...

Στον οδικό χάρτη που έχει εκπονήσει η Νέα Δημοκρατία για την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης, η ενθάρρυνση και στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας αποτελεί κορυφαία προϋπόθεση. Χρειαζόμαστε νέα παιδεία, νέες ιδέες, νέες αντιλήψεις, νέους ανθρώπους που με διάθεση, μεράκι, δεξιότητες, αλλά και αδιαμφισβήτητες γνώσεις, θα διαμορφώσουν ένα κατάλληλο περιβάλλον προώθησης της καινοτομίας. Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο εντός του οποίου το όραμα θα μετουσιώνεται σε επιχειρηματική πράξη. Διότι σε τελική ανάλυση, ο τολμών νικά!

Δεν αναφέρω τυχαία τις λέξεις «τόλμη» και «παιδεία»!
Η πρώτη θα μας επιτρέψει να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε το κατάλληλο μείγμα πολιτικής. Να φανούμε πραγματιστές και να αφήσουμε στην άκρη τις λαϊκίστικες προσεγγίσεις. Να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός τα οποία σήμερα όλοι αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα τους, αλλά ελάχιστοι τα επιχειρούν. Η δεύτερη θα μας βοηθήσει να διευρύνουμε τους ορίζοντες σκέψης και να επενδύσουμε σε ένα διαφορετικό μοντέλο από εκείνο που μας έχουν εθίσει ως κοινωνία και εργαζόμενους. Η σύνδεση της εκπαίδευσης και της έρευνας με την παραγωγική διαδικασία είναι θέμα παιδείας. Η ενίσχυση της εξωστρέφειας, επίσης! Όπως το ίδιο και η καλύτερη αξιοποίηση και διεύρυνση των χρηματοδοτικών εργαλείων.

Φυσικά και δεν παραγνωρίζω ότι η Ελλάδα έχει υποστεί μια εξαντλητική διαδικασία προσαρμογής. Όμως χρειάζεται τόλμη και παιδεία προκειμένου οι πολιτικές μας να σχεδιάζονται έπειτα από προσεκτική ανάλυση και σε συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους, προκειμένου να οικοδομηθεί η αναγκαία συναίνεση. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συνεχίσουμε να επενδύουμε σε μια χρεωκοπημένη κρατικοδίαιτη λογική. Αντίθετα αποτελεί ιερή, εάν θέλετε, υποχρέωσή μας, να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των νέων ανθρώπων.

Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, δυστυχώς η αποδοχή της επιχειρηματικότητας από τους νέους είναι σε πρώιμο στάδιο. Και αυτή η νοοτροπία, η οποία είναι αποτέλεσμα έλλειψης τόλμης και παιδείας όπως ανέφερα προηγουμένως, πρέπει να αλλάξει. Το γεγονός ότι παρά τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία, την έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων, τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, τη μείωση των επιχειρηματικών ευκαιριών και την αύξηση του δείκτη απαισιοδοξίας, οι ελληνικές start up επιχειρήσεις αρχίζουν να ξεπηδούν η μία μετά την άλλη, με κάνει να αισιοδοξώ.

Και αυτό για τρεις λόγους: Πρώτον γιατί μονάχα με αυτόν τον τρόπο θα μειωθεί πραγματικά και όχι στατιστικά η ανεργία στους νέους, δεύτερον θα δημιουργηθούν νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας και τρίτον θα αυξηθεί ο βαθμός του ανταγωνισμού στην αγορά.

Τολμήστε, λοιπόν! Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο. Αξίζει τον κόπο γιατί πολύ απλά η έξοδος από την κρίση δεν είναι ένας ακόμη Ηράκλειος άθλος. Μπορεί να μοιάζει υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν αντιλέγω... Η λύση όμως είναι να κοιτάξουμε το μέλλον μας με περισσότερη αυτοπεποίθηση, βασιζόμενοι πάντα στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς συγκυρίες και ευκαιρίες.

Γιατί, κλείνοντας, όπως είπε και ο Σουηδός πρώην Πρωθυπουργός, Γκόραν Πέρσονς: «Είναι εύκολο να ορίσεις το πρόβλημα και να βρεις λύση. Το δύσκολο είναι να την εφαρμόσεις».